
Op mijn blog vind je zelden reviews van beautyproducten. Om de simpele reden dat er al heel veel blogs zijn die dat doen, omdat ik weinig zinnigs over een oogschaduwpaletje of lipstick weet te vertellen en ook omdat bij make-up reviews foto’s horen van het aangebrachte product. En laat ik geen fan zijn van foto’s van mezelf. Toch maak ik soms een uitzondering, zonder close-ups van mijn hoofd, wel met creatieve twist!

L’Oréal eyeliner
Laat ik ermee beginnen dat ik een maand of anderhalf geleden bij Kruidvat op zoek was naar iets en opeens oog in oog stond met deze robuuste eyeliner pen van L’Oréal. Een soort markeerstift, maar dan met een gouden randje.
Ondanks dat het grootste aandeel in mijn miskopen historie bestaat uit pen eyeliners en dit exemplaar ook niet echt budget was, was de aantrekkingskracht te groot en heb ik ‘m vervolgens afgerekend.
Ondanks dat ik op internet minder positieve reviews had gelezen, met name klachten over niet heel nauwkeurig kunnen werken, is mijn ervaring anders. Ik bén dan ook anders, want door mijn slechte ogen stel ik andere eisen aan make-up.
Een eyeliner met flexibel puntje? Forget it. Evenals vloeibare blush of oogschaduw, vloeibare eyeliner en lipproducten die je aanbrengt met zo’n borsteltje. Het werkt gewoon niet voor mij, omdat de kans op mislukkingen te groot is.
Na het eerste gebruik van de eyeliner was ik direct enthousiast. De pen heeft een vrij dikke punt die dus ook niet erg flexibel is. Een kwestie van love it or hate it. Bij mij is dat onbetwist een love it. Doordat ik slecht zie, doe ik veel op gevoel.
Ik moet dus ook die punt van de eyeliner op mijn huid voelen om te weten waar ik blijf en of ik op de juiste plek zit. Ondanks dat je misschien geen flinterdunne lijntjes kunt trekken, hoeft dat van mij ook niet zo nodig. Je mag het best zien.

L’Oréal-eyeliner

Eyeliner swatches
Ondanks dat ik lange tijd een trouwe fan ben geweest van de Master Kajal van Maybelline, vond ik deze opeens totaal niet meer nauwkeurig werken en gebruik ik sindsdien de L’Oréal liner bijna dagelijks.
Inmiddels ruim anderhalve maand verder, is mijn tevredenheid over dit product alleen nog maar meer gegroeid. Hij is diepzwart en blijft dat ook, terwijl pen eyeliner bij mij doorgaans na een paar keer gebruik verandert in een wat waterig lijntje.
Ook een pluspunt dat de eyeliner in enkele seconden droog is, terwijl ik met een kajal of mijn nog altijd favoriete gel eyeliner van Maybelline, toch vaak moet oppassen dat ik geen zwarte afdrukken in mijn arcadeboog krijg. Daar heb ik met dit product geen last van! In de loop van de dag wordt de eyeliner wel iets minder diepzwart, maar dat gebeurt met vrijwel alle eyeliners wel.
Het enige minpuntje wat ik kan bedenken is de prijs, maar aan de andere kant heb je wel een fijn en kwalitatief goed product in handen, dus dan is te verwachten dat het wat meer kost dan drie of vier euro. De L’Oréal Super Liner Blackbuster kost € 12.99 en is te koop bij drogisterijen.

Schrijven met eyeliner
Deze kende ik nog niet! Had hem nog niet ergens voorbij zien komen. Klinkt als een geweldige eyeliner ondanks dat het wel een wat duurdere is
Ik ben er in elk geval erg enthousiast over!
Allereerst geloof ik nog steeds niet dat jij 41 jaar bent, je oogt zoveel jonger. Ik gebruik geen eyeliner maar mijn schoonzusje wel, ik zal haar tippen 😉
Ik ben ook nog geen 41, maar wel bijna. 12 januari is het zover. 🙂 Iedereen denkt dat ik jonger ben, dat gebeurde al toen ik nog écht jong was. Het is een keer gebeurd dat ik 21 was en 15 werd geschat. Vreselijk! Ik werd er vroeger altijd pislink om en het werd er niet beter op dat mensen zeiden dat ik het ‘later’ leuk zou gaan vinden. Ze hebben toch wel gelijk gekregen. 🙂 Ik voel me ook totaal geen veertiger.
Kende ik nog niet. Ik heb hier wel een eyelinerpen liggen, maar die gebruik ik niet zo vaak. 🙂