Nou, daar is ie dan: het Grote Jaaroverzicht op oudejaarsdag. Gisteren zag je mijn jaar in foto’s al voorbij komen, nu is het tijd voor een meer persoonlijk item. Ik moet zeggen dat ik wel last had van blog-ontwijkend gedrag, want ondanks dat ik het leuk vind om zo’n jaaroverzicht in elkaar te zetten, is het ook een enorme berg werk en omdat ik eigenlijk een beetje moe was en gewoon wilde bank hangen, bleef ik het maar voor me uit schuiven.
Ik neem je vandaag mee voor een trip down memory lane voor de derde en laatste keer dit jaar. Vandaag lees je over m’n hoogte- en dieptepunten van 2015: Aanschaf van mijn iPhone 6S, een aanvaring, drie nieuwe liefhebberijen, een zomerse dag naar Zaandam, m’n borstoperatie en al het andere.
Over het algemeen genomen, kan ik terugkijken op een prima jaar met veel leuke gebeurtenissen, veel fiets- en wandelkilometers en ook een jaar waarin ik veel geleerd heb over mezelf, nieuwe mensen leerde kennen en ontdekte wat innerlijke kracht écht betekent.
januari
Het jaar begon moeizaam. Ik had nog steeds erg veel last van angsten door m’n ziektefobie en ondanks dat ik op 11 december al gestart was met medicatie, leken die nog steeds niet aan te slaan.
Pas vanaf half januari begon ik duidelijk iets te merken van verbetering. Ik deed van alles om afleiding te zoeken, zoals lange wandelingen door de natuur, hondenkoekjes bakken en naar mooie muziek luisteren.
Verder werd ik veertig en ondanks dat ik allerlei plannen had om voor één keer echt iets speciaals te doen met mijn verjaardag, had ik daar alle pech van de wereld mee en zat ik uiteindelijk toch gewoon thuis met een handjevol visite aan een gebakje.
Wel echte Bossche bollen, want die was ik twee dagen daarvoor speciaal gaan halen in mijn geboortestad Den Bosch. Om mijn verjaardag toch een speciaal tintje te geven, kwam mijn moeder een verrassingsontbijt brengen en gingen we daarna wandelen bij Slot Loevestein. Een grijze, maar toch ook mooie dag!
februari
Februari was koud maar goed. Ik ging me steeds beter voelen en het fietsseizoen ging hier midden in de winter al van start. Zo fietste ik onder meer naar Leerdam, Aalst, Wijk en Aalburg en Hoornaar Ook startte ik met therapie en meldde ik me aan als vrijwilliger voor de Zonnebloem, maar dat bleek niet mijn ding te zijn.
Ik ging naar de bioscoop om de veelbesproken film Fifty Shades of Grey te zien, bezocht met Martin de Motorbeurs in Utrecht, veranderde het één en ander aan de styling van mijn woonkamer en maakte veruit de mooiste foto’s van het hele jaar.
maart
Ik at voor het eerst van m’n leven Turkse pizza (en ben sindsdien vaste klant bij Istanbul), fietste weer aardig wat kilometers en was op het politiebureau in Tilburg tijdens een bijzondere middag: Mijn moeder werd namelijk officieel beëdigd als Vrijwillig Ambtenaar van Politie. Verder schreef ik eens op wat wonen in Gorkum nou zo leuk maakt en hoe het nu ging qua angsten.
Tot slot bezocht ik een gezellig muzikaal feestje met wat vrienden, ging ik creatief aan de slag met quotes en kon ik me steeds beter vinden in het hele idee achter mindfulness. Mijn hond Bas werd een beetje beroemd door de Facebookpagina van GAMMA en ik bouwde een nieuwe website en maakte wat productfoto’s voor IJssalon Baks in Woudrichem. Prima maandje!
april
Nadat ik in maart bij de opening van de beautysalon van mijn achternichtje was geweest, leek ik opeens over mijn aversie tegen schoonheidssalons heen te zijn en maakte ik een afspraak om mijn wimpers te laten verven, zodat geknoei met te dure mascara’s verleden tijd was. Inmiddels verft ze ook mijn wenkbrauwen, omdat de mijne van nature behoorlijk licht zijn.
Verder hield ik me bezig met het ontwerpen van tafelkaartjes en een stoepbord-poster voor de ijssalon, at ik meer Turks dan Nederlands eten en een paasbrunch bij oma. Genoot ik met volle teugen van mijn fietstocht over onder meer Nieuwpoort en Ameide en kreeg ik te horen dat ik aan mijn borst geopereerd moest worden vanwege een eerder gevonden knobbeltje.
Ondanks dat je van iemand met een ziektefobie eerder zou verwachten dat diegene op instorten zou staan bij zulk nieuws, heb ik in die periode juist geleerd hoe sterk ik echt ben. Ik heb mezelf al die tijd overeind kunnen houden en dat was niet door dingen te faken. Ik schrijf regelmatig over dingen waar ik onzeker over ben, maar op dit punt ben ik trots op mezelf. Heel trots!
mei
De eerder genoemde operatie stond voor 6 mei gepland. Ondanks dat ik als baby al geopereerd ben, kan ik me daar niets van herinneren, dus gevoelsmatig was dit voor mij de eerste keer. Het viel alles mee. De ingreep zelf, de klachten achteraf en ook psychisch kon ik het prima handelen. Vervolgens moest ik dus nog een paar weken wachten op de uitslag. Spannende tijden, dat wel.
Verder ging ik met m’n moeder naar Loods5 in Sliedrecht, wat niet alleen een toffe ervaring, maar een echt dagje uit was. Ik vond dat ik wel wat leuks verdiend had en shopte een aantal leuke dingetjes online en offline en genoot van het voorjaar wat nu in volle glorie aanwezig was.
Tot slot had ik een verkeersregelaarsklus, was ik vaak in Woudrichem (onder andere op de toren), dook ik meerdere malen tussen de bossen margrieten langs de weg om foto’s te maken en last but not least kreeg ik de uitslag binnen: Het weefsel was onschuldig!
juni
Er verscheen een interview met mij in een tijdschrift en ik ontdekte hoe leuk ik kajakken vind. De eerste keer trok ik er met een vriend op uit, maar ik ging daarna ook regelmatig alleen met een bootje uit varen. Wel samen met Bas, die ’t ook erg leuk bleek te vinden. Meneer mocht ook mee naar het Lingebos en naar Leerdam.
Verder shopte ik weer wat leuke spulletjes, ging met Martin naar de feesttent in Nieuwendijk, leefde ik me uit op het bleken van een spijkerjack en op de valreep mocht ik een dagje meevaren op de waterbus en bezocht ik met m’n moeder en oma de open dag van Den Eelder.
juli
Een prima zomermaand. Ik heb er volop van genoten. Minder leuk was dat oma toch naar een verzorgingstehuis moest. Het was niet haalbaar om in haar eigen huis te blijven, waar ze bijna 60 jaar heeft gewoond. Ook voor mij een raar idee: Ik heb daar zo vaak gelogeerd, in de tuin gespeeld, Sinterklaas gevierd en gegeten.
Ook ging ik opnieuw kajakken, ontwikkelde ik een intense liefde voor kokosnoten en rugtassen, ging ik met Bas een dag naar Zaandam en de Zaanse Schans, maakte ik zalig zoete zomerfruit-wafels en kleurde m’n haar tijdelijk roze voor een bezoekje aan de Tilburgse kermis.
augustus
Ik kocht een Chromecast, vierde de verjaardag van Bas met een extra lange wandeling plus een pannenkoek bij de Pannenkoekenbakker in Woudrichem (traditie!), kreeg tijdens ’t kajakken een aanvaring met een jacht waar ik het belachelijk goed vanaf heb gebracht (alleen m’n telefoon was kapot) en ik stond weer heel wat avondjes te fotograferen tijdens het zomerfeest.
september
Ik liet wat donkere plukjes in m’n haar verven om m’n coupe wat meer diepte te geven, maar het enige wat ik kreeg was iets wat nog het meest leek op grijs haar. Tijd voor een noodplan dus! Verder schreef ik een behoorlijk persoonlijk stuk over innerlijke kracht, was ik verdacht vrolijk omdat ik een bepaald iemand stiekem toch steeds leuker begon te vinden en begon ik aan de 30 dagen fotografie challenge, die ik zelfs heb afgemaakt!
Helaas ben ik ook ruim twee weken ziek geweest door een combinatie van griep en bronchitis, maar ook dat ging gelukkig met de juiste medicatie weer over. De herfst was inmiddels ook echt begonnen en dat vroeg natuurlijk om een shopsessie. Verder dook ik in de keuken voor het bakken van gezonde havermoutkoekjes en schreef ik iets over single zijn.
oktober
Ik was er als de kippen bij met het pre-orderen van de nieuwe iPhone 6S en had hem als één van de eersten! Ook fietste ik weer diverse rondjes door de omgeving en hoorde daarbij heel wat muziek voorbij komen op mijn iPod. Ik ging met m’n moeder naar de film Holland: Natuur in de Delta, raakte verslingerd aan de kokos-producten van Inecto en kreeg blogger Ilse op bezoek!
Verder werd ik verliefd op m’n nieuwe rode jurkje en de muziek van Måns Zelmerlöw (op hemzelf ook een beetje), schreef ik hoe je optimist wordt en struinde met Bas weer eens over het terrein van het nog altijd schitterende landgoed Mariënwaerdt.
november
Ik schreef een artikel over nystagmus en de vernieuwde boot van Riveer, waarvan ook één van mijn foto’s gebruikt is voor de aankondiging van de heropening. Ook ging ik met m’n moeder wandelen in natuurgebied de Moerputten, bezocht met een vriend Slot Loevestein op een zonovergoten dag en herontdekte handletteren.
Verder schreef ik iets over lief zijn voor mezelf, mijn blog-struggles en de nare gebeurtenissen in Parijs, begon ik met het beantwoorden van alle vragen van het boekje ‘1000 Vragen aan Jezelf’ en ontdekte ik hoe lekker gegrilde appel is!
december
De laatste maand van het jaar bracht verlichting wat betreft de ‘hoe nu verder’ blogkwestie en naast het tekenen van teksten op papier, begon ik ook aan schrijven op krijtborden. Een andere (nieuwe) liefhebberij is het maken van lekkere koffie, waarvoor ik verschillende attributen heb aangeschaft in de afgelopen weken.
Ik ging ook weer eens naar de kapper, naar een winterfair in Woudrichem en een babyshower. Op m’n blog maakte ik een shop aan, Ik volgde een workshop handletteren, bezocht een excursie over project Munnikenland en leek met de dag creatiever te worden. Zelfs in de keuken!
Verder schafte ik een grill aan waar ik het ene na het andere lekkers op maakte, gaf op de valreep nog een update aan het in juni ontworpen logo voor EstrellaWeb en bedacht een nieuwe slogan. Ik kocht na lang twijfelen toch nog een kerstboom(pje), besteedde de kerstdagen grotendeels aan het rondbrengen van folders en vermaakte me verder met het schrijven van jaaroverzichten.
Wat was jouw moment van 2015?
Beste Ester,
Iedereen herkent in het huidige Google-tijdperk wel iets van een hypochonder in zichzelf. Het is een veelgehoorde verwensing voor aanstellers, maar wat als hypochondrie je leven beheerst? Welke impact heeft het, hoe ga je ermee om en (hoe) kom je er vanaf? Voor een pilot (dus niet direct voor uitzending) zijn we op zoek naar mensen met ziektevrees die antwoorden op deze vragen hebben. Hypochondrie is veel heftiger dan de meeste mensen denken en dat verhaal willen we graag vertellen. Wij zouden heel graag in contact komen met mensen die kunnen verwoorden wat het inhoudt om te moeten leven met altijd maar die angst om ziek te worden. We willen namelijk heel graag het taboe rondom hypochondrie doorbreken. Zou jij ons hierbij willen helpen? Dan zien we heel graag een mailtje tegemoet naar: format.nl@warnerbros.com.
Bedankt voor de reactie. Ik ben al twee keer hierover benaderd en ik heb (nog steeds) geen interesse. In elk geval bedankt voor de getoonde interesse.
Wat is er veel gebeurd in 2015 voor jou! Gelukkig hadden de leuke dingen de overhand
Precies!
Een fijn eindejaar & een spetterend nieuw begin
Hoi Esther, een heel leuk jaaroverzicht om te lezen van een stadsgenoot. Een fijne jaarwisseling en een gezond 2016 gewenst. Ad
Dankjewel!
Dag Ester, wat een mooi overzicht van jouw jaar 2015.Vooral eerlijk en zonder opsmuk. Ik wens je een gezond en creatief 2016.hartelijke groet,Joost
Dankjewel! Voor jou het zelfde gewenst!
Lieve Ester , ik heb diepe bewondering hoe jij zo als singel je tijd zo mooi besteed. Ik ben blij je ook in real life te hebben ontmoet tijdens de vaartocht. Het is zeker weer voor herhaling vatbaar als je het leuk vindt..
Ik wens je een heel mooie jaarwisseling toe en loop gezond en met liefde in het nieuwe jaar .
Liefs Andre
Ik weet niet beter, maar zo bijzonder is het niet hoor. Er zijn zoveel mensen single en die kunnen zich ook prima vermaken. Bij mij was het leven als niet zien wil juist niet zo leuk.