1000 Vragen aan jezelf #14

Na een week volledige radiostilte en daarvoor al een rommelige periode, probeer ik het bloggen weer een beetje op te pakken. Zo nu en dan sla ik toch nog een dag over, maar als ik omval van de slaap, ga ik mezelf echt niet dwingen om nog aan het schrijven te slaan. Ik heb met mezelf een tijdje geleden nog afgesproken dat ik mezelf die vrijheid gun, dus dat doe ik dan ook!

Vandaag is het tijd voor één van mijn favoriete rubrieken: het beantwoorden van weer een nieuw setje vragen uit het 1000 Vragen boekje. Dit keer heb ik onder andere beschreven over wat voor onderwerp ik het vaakst pieker, hoe onafhankelijk ik ben en hoe ik de toekomst zie.

183. Op welke manier kom je het liefst tot rust?

Handletteren vind ik rustgevend om te doen en ook fietsen. Het liefst zo hard mogelijk. Niet echt iets wat je gelijk denkt bij bezigheden om tot rust te komen, maar als het gaat om innerlijke rust, is een portie flinke inspanning op twee wielen bij mij echt het ultieme medicijn.

184. Voel je je weleens buitengesloten?

Ja, eigenlijk wel. Vooral wanneer ik me in een groepje mensen bevind. Ik ben niet iemand die snel het voortouw neemt voor een gesprek of het veranderen van een onderwerp en ik zit er vaak maar een beetje bij terwijl anderen praten.

Ik luister wel, maar zeker als het over een onderwerp gaat wat me niet interesseert, begin ik me snel te vervelen en buitengesloten te voelen. Misschien niet eerlijk tegenover de mensen waar ik bij zit, want die bedoelen het waarschijnlijk niet zo, maar als je in je leven zo vaak écht bent buitengesloten, ga je vanzelf geloven dat het ook zo is in een situatie die er voor jou op lijkt.

185. Waar pieker je vaak over?

Hoe anderen mij zien, met name mijn uiterlijk. Ik heb werkelijk geen idee wat anderen nou écht van mij vinden. Ik krijg best weleens complimenten, al blijft het de laatste tijd opvallend stil op dat gebied, maar vraag me altijd af hoe gemeend die zijn.

Ik vind het gek genoeg ook makkelijker om kritiek over mijn uiterlijk voor waarheid aan te zien, dan positieve opmerkingen. Ik denk omdat kritiek meer aansluit bij hoe ik mezelf zie en die dus aannemelijker zijn.

186. Hoe zie je de toekomst?

Eén grote verrassing! Ik hou niet van koffiedik kijken en helemaal niet van plannen. Een agenda heb ik niet, alleen de Google Calendar en die is over het algemeen behoorlijk leeg. Nou ben ik gelukkig ook niet zo iemand die elke dag wel een afspraak heeft hier of daar (ik zou gek worden).

Ik sta heel los in het leven, alsof ik door de dagen fladder. Geen dag is hetzelfde bij mij en ik leef erg bij de dag. Dat bevalt goed. Dat klinkt alsof ik het makkelijkste leven ever heb, dat is zeker niet zo en ik heb meer ellende meegemaakt dan ik wie dan ook gun. Maar juist door moeilijke tijden, leer je dat het leven juist minder zwaar wordt als je niet (te ver) vooruit probeert te kijken.

187. Waar viel je op bij je partner?

Ik heb geen partner, dus dan valt er weinig te vallen. Bij de enige twee partners die ik heb gehad (de laatste relatie eindigde in april 2004), viel ik vooral op het idee dat ik niet alleen hoefde te zijn. Mijn grootste fout.

Waar ik bij latere crushes op viel, was verschillend. Totaal verschillende mannen. Ik val vooral op de energie die iemand uitstraalt, een totaalplaatje. Dingen als status of een goede baan interesseren me niet. Het gaat mij om de persoon zelf.

188. Op welk familielid lijk je het meest?

Qua uiterlijk op mijn moeder en qua innerlijk op mijn vader en mijn oma.

189. Hoe breng je het liefst de avond door?

Ik heb niet één specifieke bezigheid die ik het liefste ‘s avonds doe. Juist afwisseling is erg belangrijk voor mij. Ik heb al jaren geleden geleerd dat ik erg ongelukkig word van vaak hetzelfde doen en dat geldt ook voor de privésfeer. Ik doe waar ik op dat moment zin in heb.

190. Hoe onafhankelijk sta je in het leven?

Heel erg! Ik zie het zelfs als een hoger doel. Zoals ik bij vraag 187 al schreef, ben ik niet altijd zo geweest. Ik onderschatte mezelf en dacht dat ik niet alleen kon wonen. Deels vanwege mijn visuele beperking, maar ook het runnen van een huishouden, de administratie dat soort dingen. Terwijl ik slim genoeg ben. Dus was het makkelijker om met de eerste de beste te gaan samenwonen. Daar kwam het eigenlijk wel op neer.

Inmiddels ben ik heel onafhankelijk. Ik doe alles zelf en wil ook alles zelf doen. Ik vind het prettig om alleen te zijn en gewoon dingen voor mezelf te kunnen doen. Ik heb zelden of nooit hulp nodig waarmee dan ook en als ik om hulp vraag, kun je zo ongeveer de krant gaan bellen, want dat gebeurt echt niet snel. Natuurlijk vraag ik weleens iets, maar echt hulp vragen bij iets waar ik écht niet uit kom, dat gebeurt bijna nooit.

191. Neem je vaak het initiatief?

Initiatief tonen in de context van contacten dat doe ik niet snel. Dat vind ik best wel moeilijk. Ook naar mannen toe zal ik niet snel initiatief tonen als ik iemand leuk vind. Ik ben daar gewoon té onzeker voor, altijd bang dat ik vierkant uitgelachen word of uitgemaakt voor iets lelijks.

In andere situaties kan ik juist wel weer initiatief tonen, creatieve ideeën, als ik iets voor elkaar wil krijgen, dan ben ik net een trein op volle snelheid: Niet te stoppen. Als ik eenmaal een doel heb, ga ik daarvoor en dan wil ik ook zeker wel initiatief tonen.

Kale Bas

192. Aan welk huisdier heb je goede herinneringen?

Aan Bas en de katten natuurlijk! Al leven ze gelukkig nog, maar herinneringen heb ik desondanks al heel wat verzameld! Ik zou er een boek over kunnen schrijven, vooral over alle capriolen van mijn gekke en lieve Basje!

193. Staat er genoeg op je spaarrekening?

Genoeg voor wat? Niet voor het kopen van een huis, of een auto (als ik een rijbewijs zou hebben), maar als de wasmachine kapot gaat, zou ik een nieuwe kunnen kopen. Ik heb een klein inkomen, dus veel sparen zit er ook niet in.

194. Blijf je altijd wonen waar je nu woont?

Altijd is zo’n woord waar ik een beetje een hekel aan heb. Mensen roepen het veel te vaak naar mijn zin. Wat is altijd? Niemand weet hoelang altijd duurt en niemand blijft ‘altijd’ hetzelfde. Ik zit prima op de plek waar ik nu woon, maar ik hou me er nooit mee bezig of ik hier ‘altijd’ wil blijven wonen of niet. Je weet nooit wat er gebeurt.

Ik ben erg honkvast en ben niet iemand die na een aantal jaar weer de kriebels krijgt om naar een andere stad te verkassen, maar de omstandigheden kunnen maken dat ik alsnog besluit te verhuizen. Je weet maar nooit. Zolang het niet naar het buitenland is, kan ik daar wel mee leven.

195. Ben je gevoelig voor kritiek?

Wat sommige onderwerpen betreft wel, dan kan ik als door een bij gestoken reageren, bij sommige andere onderwerpen kan ik juist prima tegen kritiek. Het verschilt dus.

196. Ben je bang voor iemand die je kent?

Een beetje wel.

• wp_statistics_words_count: 1208