Op het moment van schrijven is het vrijdagnacht, 12 over 12 en zit ik met een grote glimlach achter mijn computer, helemaal klaar om weer een nieuw lijstje vragen te beantwoorden van het inmiddels beruchte roze boekje van Flow!

225. Van welk geluid hou je?

Het geluid van motoren (bij voorkeur Yamaha), een rammelende brievenbus en het geluid van de vogels, wanneer ik bij uitzondering eens héél vroeg wakker ben.

226. Wanneer was je het allergelukkigst?

Ik vraag me vaak af waarom gelukkig zijn vaak geassocieerd wordt met iets in het verleden. Ik ben bijna elke dag gelukkig en dat zou iedereen moeten zijn. Punt! Maar om toch nog enigszins antwoord te geven op deze vraag:

Met name het laatste half jaar ben ik gelukkiger dan ooit. Ik heb dingen overwonnen, of in elk geval deels overwonnen, waarvan ik niet dacht dat ik het kon en ik ben nog meer bij de dag gaan leven en stil gaan staan bij mooie dingen en momenten.

227. Met wie ben je graag samen?

Met de man op wie ik nog altijd hopeloos verliefd ben. Verder vind ik het ook fijn om tijd door te brengen met mijn vrienden en familie.

228. Wil je alles verklaren?

Stiekem wel. Ik ben wel een analistje, altijd geweest. Van jongs af aan wilde ik al doordringen tot de kern van dingen om ze te begrijpen. Dat brengt vaak goede inzichten, maar sommige dingen kun je nu eenmaal niet verklaren en ik heb door de jaren heen wel geleerd om dat naast me neer te leggen. Het is dus ook weer niet zo dat ik iets ten koste van alles moet ontleden. Het leven mag nog wel wat mysterie overhouden.

229. Wanneer heb je voor het laatst je angst opzij gezet?

Als ik aan angst denk, denk ik direct aan mijn angst voor kanker, maar er zijn natuurlijk meerdere soorten angst. De laatste keer dat ik mijn angst opzij zette, was vorig jaar zomer. Toen ik in de stoel van de tandarts lag en er geboord moest worden.

Dat was stiekem toch altijd wel iets waar ik bang voor was en ik had op dat moment zoiets van: Het moet nu eenmaal gebeuren. Grappig genoeg is sindsdien mijn laatste restje tandartsangst verdwenen. Ook weg geboord. 🙂

230. Wat is je grootste jeugdzonde?

Ik heb nooit dingen gedaan die echt als zonde bestempeld kunnen worden. Geen drank of drugs, geen diefstal, niets. Een hypothetische jeugdzonde die ik begaan heb, is om te snel te gaan samenwonen. Dat was overigens begin 20, dus niet eens qua leeftijd, wel al na een half jaar verkering, terwijl ik op dat moment nog thuis woonde.

231. Wat weiger je te begrijpen?

Dat er mensen zijn die op een dag wakker worden en denken: Ik word terrorist en ga onschuldige mensen doden. Uiteraard denk ik niet dat het letterlijk zo gebeurt, maar er zijn helaas genoeg mensen die zich beschikbaar stellen om het terrorisme te voeden en te dienen en dat is iets wat ik nooit zal kunnen en ook niet zal willen begrijpen.

Noem mij een idealist, maar ik ben nog altijd van mening dat liefde en respect de enige antwoorden zijn als het aankomt op het uitvechten van wat dan ook. Maar dat blijft bij dromen vrees ik. De wereld wordt steeds grilliger.

232. Welke anekdote over jezelf hoor je nog vaak?

Er is er één die mijn vader nog weleens oprakelt. Zoals ik volgens mij weleens verteld heb, gingen we vroeger best vaak op vakantie. Mijn ouders met mij dus. Op een gegeven moment waren we op vakantie op de Canarische Eilanden en ’s avonds gingen we dan nog ergens wat drinken op een terrasje.

Op één van die terrasjes speelde een bandje bestaande uit broer en zus en volgens mij nog iemand. Die broer, de leadzanger, daar had ik vervolgens alleen nog maar oog voor. Steve heette ie, dat weet ik nog. Dat verhaal hoor ik weleens.

233. Welke dag in je leven zou je willen overdoen?

Geen enkele. Ik hou van het ongrijpbare van het leven dat elke dag anders is. Soms heb je momenten waarvan je zou willen dat je ze over kan doen en als je dan in de gelegenheid bent om dat min of meer te realiseren, ontdek je altijd achteraf dat het deze keer toch anders was. En zelfs al was het bijna hetzelfde, de magie van die eerste beleving, daar kan niets tegenop.

Mooie tulpen

234. Heb je liever meer tijd of meer geld?

Meer tijd. Geld maakt niet gelukkig. Ik wil niet zeggen dat tijd gelukkig maakt, maar ik hecht geen waarde aan geld. Ik moet bijvoorbeeld altijd ook een beetje lachen om van die vrouwtjes die bij een eerste date aan de man in kwestie gelijk vragen wat voor baan hij heeft en, ja het schijnt echt te gebeuren, wat hij verdient.

Ik vind het sowieso idioot dat één van de eerste vragen tijdens een gesprek met iemand, date of geen date, negen van de tien keer gaat over wat voor werk je doet. Wat maakt jou dat meer of minder als persoon? Je kunt nog zoveel geld verdienen, maar intussen de grootste klootzak van het westelijk halfrond zijn. Geld is een betaalmiddel, meer zou het ook niet moeten zijn.

235. Zou je willen weten wat de toekomst je brengt?

Nee, ik schreef het bij vraag 233 al: Ik hou juist enorm van het ongrijpbare van het leven. Voor mij geen uitgestippelde wegen. Ik kies gaandeweg mijn eigen pad en ga mee in wat de tijd me brengt. En zoals Tom Hanks in de legendarische film Forrest Gump sprak: Life is like a box of chocolates. You never know what you’re gonna get.”

236. Kun je goed je grenzen aangeven?

Ja. Daar was ik vroeger niet zo goed in, en daar heb ik een aantal harde lessen uit geleerd. Een heel enkele keer komt het nog wel voor dat ik mijn grenzen niet duidelijk genoeg aangeef, maar doorgaans heb ik daar allesbehalve moeite mee.

Het gebeurt zelfs weleens dat ik er een beetje in doorsla en misschien iets te hard ben naar de persoon in kwestie. Vooral met mannen die iets van me willen kan ik keihard zijn. Ik roep nog net niet ‘opsodemieteren’, maar dénk het wel. 🙂

237. Ben je ooit in een gevaarlijke situatie terechtgekomen?

In juni 2014 op de snelweg beland door een motorongeluk. Gevaarlijk genoeg?

238. Heb je een tic?

Not any that I know of…

  • wp_statistics_words_count: 1047