Bloggen loopt voor geen meter, ik publiceer al tijden geen glimlachmomentjes meer. Je zou haast denken dat het achter de schermen niet zo goed gaat. het tegendeel is waar! Ik ben gewoon lekker druk, voel me goed en heb het prima naar m’n zin. Zozeer zelfs dat ik vergeet glimlachmomentjes te verzamelen! Maar vandaag toch weer een lijstje. Omdat ik het hoognodig vond, omdat ’t voorjaar is en gewoon, dáárom.

Engelse humor

Toen ik zaterdag in een afgeladen Istanbul zat, kwamen twee Engelse mannen bij mij aan het tafeltje zitten, nadat ze beleefd hadden gevraagd of dat mocht. Het ijs was gelijk gebroken en ik heb gezellig met ze zitten praten. De één bleek een Ier te zijn, wat ik gelijk al aan zijn accent had gehoord. Ze waren ontzettend grappig! Altijd leuk, onverwachtse ontmoetingen met mensen.

Afbouwen

Gister heb ik, in overleg met de huisarts, de knoop doorgehakt: IK ga stoppen met antidepressiva die ik sinds december 2014 slik. Natuurlijk niet ineens, zoiets moet je afbouwen. Maar het begin is er.

Ik voel me sterk en stabiel en weet voor 99% zeker dat ik zonder kan. Een tweede reden dat ik ermee wil stoppen is, omdat ik ben aangekomen door de medicijnen (bekende bijwerking) en heel graag wil afvallen, omdat ik een grotere hekel aan mijn lichaam heb dan ooit.

Voorjaar

Ondanks dat het op het moment nogal wisselvallig is en dat de hele week zo schijnt te blijven, is de toon wat mij betreft afgelopen zondag toch wel gezet voor het voorjaar. Ik hou ervan! De natuur ontluikt, mensen worden vrolijker van de zon, de tijd om einden te fietsen is weer aangebroken en de T-shirts kunnen weer uit de kast.

Vrolijke kunsttulpen

Hij

Waar een jaar of anderhalf geleden nog in bijna elke editie van de Glimlachmomentjes R. voorbij kwam, heeft deze liefde langzaam aan plaats gemaakt voor een andere. Een knap onmogelijke ook, maar toch. Ik heb jaren geleden al geleerd om niet de nadruk te leggen op dingen willen die niet kunnen.

Geniet van wat je hebt, daar word je het meest gelukkig van en zo leef ik ook. Een glimlach, een grapje of juist een serieus gesprek. Hij maakt dat ik me gelukkig voel. Gewoon met kleine, onbelangrijke dingen. Maar voor mij zijn ze waardevol.

Aardbeien

Dat moment dat je die eerste aardbei van ’t jaar in je mond stopt. Onvergetelijk! Sinds afgelopen zaterdag staat de fruitkraam die van april tot en met oktober in de stad staat er weer en ik ben gelijk weer vaste klant. ook een doosje frambozen genomen, maar die heb ik de afgelopen winter ook nog een paar keer gegeten, dus dat is toch anders. Die eerste aardbeien. Hmm!

Ma

Oma heeft het aardse bestaan inmiddels alweer ruim een maand verlaten, maar toch voelt het alsof ze nog altijd een beetje bij ons is. In de gedachten, maar ook in spullen van haar die hier op verschillende plekken in mijn huis te vinden zijn. Van gordijnen tot een ring en van een kristallen vaas tot een ingelijste tekening van de handen van haar en mij. Ze is overal, en dat is goed.

Columnist

Zoals je zaterdag kon lezen, heeft mijn tweede column al in de krant gestaan, en dat terwijl ik zelf nog steeds aan het idee moet wennen. Maar leuk vind ik het zeker!

Wat was jouw favoriete moment van de afgelopen tijd?