Inmiddels zijn er weer twee weken verstreken en staat er een nieuwe column van mij in de krant. Inmiddels ook in een nieuw jasje, want het Algemeen Dagblad heeft een restyling ondergaan.

Dat vereiste overigens wel een nieuwe fotosessie waar ik aanvankelijk minder blij mee was (je weet hoe moeilijk ik het vind om gefotografeerd te worden), maar de foto die nu bij mijn teksten staat is een stuk minder rommelig dan die er eerst bij stond, dus kwam het ergens wel goed uit.

De column van vandaag gaat over Gorkum én Bas. Ik merk dat ik het makkelijker vind om onderwerpen te vinden voor columns en ga ze met steeds meer plezier schrijven. Ondanks dat ik niet anders dan op m’n blog of uitgesproken grappig hoef te schrijven, merk ik dat ik op een natuurlijke manier een iets andere stijl pak dan op mijn blog.

Sowieso vind ik het heerlijk om een stukje positiviteit mee te kunnen geven aan de lezers van AD Rivierenland. Nadat ik onlangs op Twitter in een pittige discussie verzeild raakte, kreeg ik flink wat stigma’s over me heen.

Onder meer dat journalisten en columnisten één pot nat zijn, alleen maar negatieve dingen schrijven en over lijken gaan, waarbij mijn haarkleur er overigens ook nog voor zorgde dat ik meer dan eens voor oliedom werd aangezien.

Juist dat soort dingen maken dat ik met nog meer plezier en enthousiasme mijn columns schrijf, al is het alleen al om te laten zien dat een columnist niet altijd een verbeten cynicus hoeft te zijn.

Daarnaast ook om een lach op iemands gezicht te brengen. En niet in het minst omdat ik het zelf supertof vind om te doen! Ik kan nog altijd niet geloven dat deze heimelijke droom gewoon uit is gekomen en zelfs zonder dat ik er zelf iets voor heb hoeven doen. :-)