Ondanks dat mijn glimlach momenteel met moeite tevoorschijn komt en ik weleens beter in m’n vel heb gezeten, valt het me op dat ik juist nu leuke en fijne momentjes opeens nog veel beter zie.

Alsof er een vergrootglas boven gehouden wordt. Het is overigens echt niet zo dat ik me zó ellendig voel dat ik de hele dag op de bank zit te simmen, je zult zo op het zicht weinig of niets aan me merken, maar mijn hoofd maakt al dagen overuren.

De verklaring dat leuke en grappige voorvallen en dingen me meer opvallen dan anders, is denk ik heel simpel. Op het moment dat ergens minder van is, is datgene wat er wel is, meer waard. Ik hoor nu bijna mijn economieleraar van vroeger blaten over schaarste en inflatie. Na deze lange op-het-filosofische-af inleiding, nu toch maar beginnen met waar dit artikel om draait, namelijk de glimlachmomentjes zelf!

Veilig oversteken

Deze week is de avondvierdaagse in Sleeuwijk en ben ik daar twee avonden als verkeersregelaar. Dinsdag was ik er en vanavond weer. Het mooiste moment van de avond, was dat, kort nadat m’n collega en ik weer een groepje mensen hadden overgelaten, een zwart katje met witte pootje heel zelfverzekerd tussen ons door liep, alsof hij ook de vierdaagse deed.

Klein wereldje

Zoals ik weleens laat vallen, kom ik altijd bij Spar voor m’n boodschappen. En mensen gaan je van lieverlee kennen en herkennen wanneer je ergens langere tijd meerdere keren per week komt. Deze week maakte ik een praatje met de bedrijfsleider naar aanleiding van mijn recentste column, waar hun winkel ook in genoemd wordt.

Op een gegeven moment ging het over werk en een lang verhaal kort, blijkt dus dat we, jaren geleden, bij dezelfde bakker in Gilze hebben gewerkt. Gewoon zo’n klein dorpsbakkertje dus, geen groot bedrijf waar honderden mensen werken. Apart toch?

Engelse humor

Er wonen en werken hier best veel mensen uit Engeland en Ierland, omdat er hier een bekende scheepsbouwer zit, die mensen vanuit de hele wereld aantrekt. Ook zijn er in het zomerseizoen mensen met bootjes overal vandaan.

Duitsers zien we bijvoorbeeld ook veel. Vannacht om 3 uur, toen ik weer eens niet kon slapen, hoorde ik twee Engelsen luidkeels en voorzien van zeer zwaar accent, één of ander lied brullen. Het klonk zo grappig dat ik spontaan in de lach schoot terwijl ik gewoon binnen in m’n bed lag.

Vaste klant

Naast de Spar, is Pand50 ook één van mijn favoriete winkels. Het is gewoon gezellig om even een praatje te maken en de spulletjes zijn superleuk en apart. Vorige week donderdag, toen Martin hier was, stelde hij zelf al voor om daar weer even te gaan kijken. Hij kocht een shirt en Ik had ook iets gevonden wat ik wilde kopen, een mooie brede leren armband. Ik kreeg € 5 korting (terwijl de armband € 15 kostte), omdat ik vaste klant was. Lief toch?

Hou vol, hou vast

Bij toeval het juiste liedje horen, precies op een moment dat je het nodig hebt. Het is nog altijd maar muziek, een stel noten en een stem, maar toch kan het je soms net dat duwtje in de rug geven, die bemoedigende woorden of de arm om je heen die je op dat moment even nodig hebt. “Er is altijd nog m’n arm die om je heen past.”

Hangmat

Volgens mij heb ik die hangmat al in een eerdere Glimlachmomentjes beschreven, maar het blijft een geweldig ding, een geweldige uitvinding ook. Wie ooit bedacht dat het best eens lekker zou kunnen liggen in een grote lap stof met een stel touwen die je ergens aan vastbindt, verdient een knuffel. Ik kan er zelfs in slapen. Onlangs werd ik overigens wakker van dikke regendruppels op mijn hoofd toen ik ingedut was in mijn mat. Weer een nieuwe ervaring. :-)

Knappe fiets

Inmiddels is mijn opvallende blauw/oranje mountainbike alweer twee jaar in mijn bezit, maar ik krijg er nog altijd regelmatig complimentjes over, wat ik uiteraard geweldig vind. Die fiets is toch echt mijn trots.

Ondanks dat het meestal mannen en jongens zijn die met hebberige blikken naar mijn bike kijken of er iets over zeggen, was er onlangs een meisje dat haar bewondering niet onder stoelen of banken stak en me nariep terwijl ik op mijn mountainbike voorbij zoefde: “Coole fiets!” Thanks!

Eetbare foto’s

Ik maak er geen geheim van dat ik productfotografie de laatste jaren steeds leuker ga vinden. En met name eten op een mooie manier op de foto zetten. En gelukkig kan ik me daar zo nu en dan flink op uitleven.

Zo fotografeerde ik gister in de ijssalon in Woudrichem verschillende producten die wel wat meer onder de aandacht gebracht mogen worden en het meeste vervolgens ook zelf opgegeten. Wat een straf! :-) Als ik goede ogen zou hebben, zou ik absoluut food fotografe zijn geworden. Het was al 6 uur toen ik pas naar huis ging.

Wat was jouw favoriete moment van de afgelopen tijd?