Ondanks dat mijn gezondheid niet echt is verbeterd sinds vorige week, heb ik wel meer foto’s. Bij mij kun je aan het aantal foto’s wat ik maak echt meten hoe ik me voel. Zo had ik dinsdag en woensdag best een goede dag en het aantal foto’s wat ik toen maakte, is meteen een stuk hoger dan de rest van de week. Terwijl die dag evengoed niets bijzonders heb gedaan.
Gisteren schreef ik al een artikel over mijn gezondheid (het gebrek daaraan) en ik ga vandaag een afspraak bij de huisarts maken om eens te bekijken wat het kan zijn, of het echt aan die medicatie kan liggen of dat ik het toch in een andere hoek moet zoeken. Ik hoop stiekem dat ze me ook iets voor kan schrijven, maar die kans is klein.
Ik ben het zó zat. Ik heb nog liever griep, wat een duidelijke oorzaak en symptomen heeft. Ik merk dat ik het ook steeds ongemakkelijker vind om er iets over te zeggen, omdat de reacties die ik in de afgelopen weken heb gehad, nogal uiteenlopend zijn.
Ook veel onbegrip, want was is er nu helemaal aan de hand? Dat sterkt mij weer in het idee dat ik me gewoon aanstel en dat ik beter gewoon de schijn op kan houden dat ik me uitstekend voel.
Kortom, ik ben er helemaal klaar mee. Het is weer mooier weer en dat betekent dat ik graag wil fietsen en ook kajakken. Allemaal dingen die ik in deze toestand echt kan vergeten, omdat ik er gewoon geen kracht voor heb.
Soms vliegt het me echt aan als er wéér iets is wat ik niet kan of rekening mee moet houden. Rekening houden met mijn gezondheid is nieuw voor mij en ik ben niet van plan om daaraan te wennen. Nu in elk geval verder met het weekoverzicht!
maandag 30 mei
Een dag met regen en onweer. Ik had afgesproken rond 5 uur bij m’n moeder te zijn. We zouden die avond naar een herdenkingsdienst gaan in het verzorgingstehuis waar oma het laatste half jaar van haar leven woonde. Ook zou de grafsteen deze dag geplaatst zijn. Bijzonder dat het zo samenviel. We zijn na het eten op de begraafplaats wezen kijken, waar de steen inderdaad lag.
Raar idee om de naam van oma zo te zien. Omdat ik niet vaak op de begraafplaats zal komen, heb ik deze foto gemaakt om zo toch af en toe bij oma en trouwens ook bij opa te kunnen kijken. De dag erna, 31 mei, was het precies 20 jaar geleden dat opa was overleden. Ze hebben een gezamenlijk graf zoals je aan de tekst kunt zien.
Wel bijzonder dat zulke dingen bijna op dezelfde dag vallen. Op het moment dat ik deze foto maakte, schoot er een felle bliksemschicht door de lucht. Ik dacht zelfs dat het mijn flitser was, omdat het precies op het moment flitste, toen ik de foto afdrukte. Misschien ook geen toeval?
Graf van oma met een roos
dinsdag 31 mei
Dinsdag voelde ik me redelijk en heb ik ook meer gedaan. Bij een boetiekje in de stad spotte ik dit shirt, waar ik om moest lachen. Zeker omdat ik net de dag ervoor in het 1000 Vragen artikel dit schreef: “Ik kan soms zó kwaad worden op de man in kwestie dat ik hem het liefst een high five zou geven. In zijn gezicht.” Met een stoel vind ik een beetje te veel van het goede 
Verder bracht de post een pakketje van H&M waar de sportlegging in zat waar ik héél veel moeite voor heb moeten doen, omdat ie steeds uitverkocht was. Ik vind hem heel leuk omdat er stukken mesh in verwerkt zijn.
’s Middags gelijk een rondje gefietst om ‘m ‘in te rijden’. Ik mocht niet hard rijden van mezelf en ook niet ver, maar het was wel even lekker. Ik mis het om flink in beweging te zijn, de halfslachtige wandelrondjes in slakkentempo tellen daarbij niet mee.
Onderweg maakte ik de vier foto’s die na de ‘benenfoto’ volgen. Vooral die met de huizen vind ik héél gaaf! Ik ontdekte ook een straatje wat doodlopend was, maar wel leuk om even doorheen te rijden. De roze seringen stonden aan de achterkant van het stadhuis. Ik moest wel door de bosjes klimmen om ze een beetje normaal op de foto te krijgen.
’s Avonds at ik van de Mona griesmeelpudding die ik van m’n moeder had gekregen toen ik daar maandag was. Ik schreef onlangs al dat het mijn favoriete toetje is, dus 100% genieten! Ik vond de tekst erop ook wel grappig!
’s Avonds schonk ik mezelf sinds héél lange tijd weer eens een glaasje Jägermeister in, ik voelde me op dat moment goed en dat mocht best gevierd worden! Helaas duurde dat dus maar anderhalve dag, maar die pakt niemand me in elk geval meer af!
woensdag 1 juni
Woensdag voelde ik nog beter dan dinsdag, al ging het in de loop van de middag weer minder. Ik werkte hard in huis en voelde dat ik weer moe werd, maar heb doorgezet omdat ik vond dat het af moest.
Ik hou niet van half werk. Ik had mezelf beloofd dat ik daarna op de bank mocht met een schaaltje verse ananas en een boek, maar helaas bleek de ananas niet goed meer te zijn.
Eigenwijs als ik was, ben ik op de fiets gesprongen om bij Spar een nieuwe ananas te halen. Als ik iets in m’n kop heb… Ik kocht ’s middags bij Xenos een pot mais om zelf popcorn te maken. Werkt prima en is zuiniger (en lekkerder) dan zo’n magnetronzakje, omdat je veel kleinere porties kunt maken en het dus veel minder snel op gaat.
donderdag 2 & vrijdag 3 juni
Ik kijk nog altijd graag naar auto’s en soms zet ik ook één op de foto om aan Martin te laten zien. Die is namelijk groot Volkswagenfan en heeft zelf een Beetle, maar droomt al een tijdje van een Beetle cabrio, zoals op de eerste foto.
Vervolgens spotte ik de dag erna een bruidsauto. Ik dacht dat het een Rolls-Royce was, maar het bleek na een kentekencheck een Austin te zijn, type Princess. Altijd mooi die oude auto’s. Maar het nieuwere materiaal mag er ook wezen, zoals de stoere Lexus op de derde foto.
zaterdag 4 juni
Martin kwam ’s middags even langs en ondanks dat ik me nog steeds waardeloos voelde, vond ik dat best gezellig. Als ik ziek ben, heb ik vaak last van eenzaamheid en ondanks dat ik niet echt in staat ben om de ideale gastvrouw uit te hangen, is een beetje gezelschap dan best fijn.
Vrijdag was Sander op de koffie (die afspraak stond al even, maar was al een paar keer verzet) en zaterdag Martin. We aten iets bij Istanbul en ik kocht bij Wibra vier gekleurde glazen lantaarntjes voor buiten, die in de folder stonden. Ik vind het zo gezellig staan! En dat voor € 1 per stuk. ’s avonds brandde ik er een paar waxinelichtjes in.
Verder spotte ik een rode vlek in de lucht en zette ik Bas op de foto, die zo lekker lag op de oude deken die nog bij oma vandaan komt en waar zowel hij als ik verzot op zijn. En dan te bedenken dat ie bijna in de zak voor de rommelmarkt was beland!
zondag 5 juni
De zomerse selfie maakte ik in de nacht van zaterdag op zondag, dus officieel zondag. Ik voelde me zaterdagavond opeens een stuk beter en heb tot half twee bij Istanbul gezeten. Niet om te eten (ik heb alleen wat water en ayran gedronken), maar gewoon voor de gezelligheid. En gezellig was het zeker. De foto maakte ik bij thuiskomst. Ik zie er tevreden uit, vind ik.
Omdat ik me zaterdagavond dus zo goed voelde, ging ik er vanuit dat het zondag ook beter zou gaan. Dat was niet het geval, maar rond het begin van de avond voelde ik de vermoeidheid wat wegtrekken en ben ik met Bas bij De Beren gaan eten. Ik had nog tegoedbonnen over.
Ik nam ook een biertje (waar ik de hele maaltijd over deed, omdat ik amper bodem had) en zette mijn toetje op de foto. Ik at verder carpaccio en een vegetarische pasta. Bas kreeg ook wat stukjes. Ik deel mijn eten altijd met hem als we ergens zijn.
Hoe was jouw week?
