Slaapkamer make-over

Vanaf zo ongeveer eind augustus, stond mijn leven bijna volledig in het teken van klussen. En dan bedoel ik dus geen gezellige DIY knutselprojectjes zoals servetjes beschilderen of bloempotten opleuken, maar het echte werk. Ik zag er meer dan eens uit als een bouwvakker en voelde me na een paar weken hard werken ook min of meer zo.

Het begon allemaal met een bed. Een bed wat mijn oma me beloofd had voordat ze overleed. Ik heb er lang over gedaan om uiteindelijk echt op beddenjacht te gaan, omdat ik het op de één of andere manier moeilijk vond. Moeilijk omdat ik nul verstand heb van bedden en me afvroeg of ik dus wel de juiste keuze zou maken. Moeilijk ook, omdat ik het een raar idee vind: geld uitgeven van iemand die overleden is. Het voelde als profiteren van een dode.

Toch ging de kogel begin augustus door de kerk. Ik belandde, mede dankzij positieve berichten van familie over deze zaak, uiteindelijk bij Swiss Sense en bestelde een bed. Een grijze boxspring met verstelbare delen (hoofdeind en voeteneind) en nachtlampjes. Wat verschillende matrassen uitgeprobeerd, om uiteindelijk de keuze te laten vallen op een harder matras vanwege m’n rug.

Uiteraard staat zo’n bed er niet binnen een week en zou het tien tot twaalf weken duren voordat ie geleverd werd. Omdat mijn slaapkamer nou niet in de meest geweldige staat verkeerde (oud meubilair, lelijke muren, slechte verlichting), uiteindelijk besloten maar gelijk voor een complete make-over te gaan, om het vlag-op-een-modderschuit effect te voorkomen.

Ik regelde via de woningbouw een stukadoor om mijn maanlandschap-achtige muur aan te laten smeren, maar moest wel eerst zelf aan de slag om het behang af te steken. Normaal geen rottig klusje, wel als je 40 vierkante meter raufaas af moet steken wat last heeft van verlatingsangst. Uiteindelijk na anderhalve dag zwoegen toch maar zo’n behang-afstomer gehuurd bij GAMMA en ondanks dat het daarmee alsnog geen fluitje van een cent was, ging het er tenminste wel af!

De stukadoor leverde keurig werk en vervolgens was het zaak om verf uit te zoeken en alvast te beginnen met voorstrijken, omdat alle muren redelijk poreus waren. Ik had al in m’n hoofd dat ik voor twee kleuren verf wilde gaan met, net als in de kamer, een schuine baan om de lengte wat te breken. Mijn slaapkamer is namelijk vrij lang (bijna 7 meter), maar nog geen 3 meter breed.

Van kleurtjes op de muren ben ik niet zo, dus stond allang vast dat het grijs zou gaan worden. Twee kleuren grijs. Maar als je dan bij het display met stalen voor mengverf staat en ontdekt dat er letterlijk minstens vijftig tinten grijs te verkrijgen zijn (van blauwgrijs naar bruingrijs), dan is dat wel even slikken.

Sowieso moest de kleur ook bij het bed passen, welke ook grijze stoffering heeft. Na wat moeite kon ik daarvan een stof-staal krijgen en was het dus wat makkelijker kiezen. Ik ging uiteindelijk voor de kleuren Kiezel en Dublin van Flexa Powerdek.

Bij het verven had ik hulp van Martin, maar omdat die vanwege z’n werk natuurlijk alleen ‘s avonds kon en we inmiddels al niet meer in de tijd van het jaar zaten dat het met gemak tot half elf licht blijft, betekende dat dus verven bij kunstlicht.

Zeker als je slechte ogen hebt, is dat waardeloos. Dus verfde ik ook veel overdag en ontdekte ik dat ik daar, ondanks mijn karige 5% zicht, prima toe in staat ben. Goed afplakken is al het halve werk!

De kamer knapte zienderogen op en de schuine baan bleek een succes. Als ik niet bezig was met verven, ging ik shoppen. Mijn oude slaapkamermeubilair was al naar de stort nog vóór de start van het schilderen: een witte set bestaande uit bureau, nachtkastje en verschillende kasten die met elkaar gecombineerd konden worden en die ik al had toen ik nog bij m’n ouders woonde.

Ik bestelde een licht eiken dressoir, een eveneens licht eiken nachtkastje en zelfs een nieuwe plafondlamp (de oude gaf veel te weinig licht) en vitrage. De huidige was zelfs nog van de vorige bewoner geweest! Overigens wel met wat armslag van mijn moeder, want met mijn inkomen kan ik het me nu eenmaal niet permitteren om in vrij korte tijd een slaapkamer in te richten.

De meubels vervoerde ik met mijn fietskarretje van de woonwinkel naar huis, inclusief het in drie dozen gestoken dressoir van in totaal ongeveer 120 kilo. Ik reed zes keer heen en weer om alles thuis te krijgen en de rugpijn die ik daaraan overhield, is tot op de dag van vandaag niet helemaal verdwenen. Maar goed, er zijn ergere dingen.

Nadat de verfklus afgerond was, moesten de kasten in elkaar. Die bleken niet geheel mee te werken. Het nachtkastje bleek schots en scheef en het dressoir had niet alleen een handleiding die meer op wiskunde leek dan op een bouwpakket, maar stond uiteindelijk met hangende deurtjes in de slaapkamer. Gelukkig had ik bij het in elkaar zetten van de meubels ook wat hulp, want bouwtekeningen lezen ben ik dus niet zo goed in. Ook kan ik ze vaak gewoon niet lezen.

Uiteindelijk is ook dat allemaal goed gekomen, kon de nieuwe vitrage opgehangen worden en had ik inmiddels ook al fijne verlichting van de nieuwe lamp. Nu was het nog wachten op het bed, waarvan ik nog geen definitieve leverdatum had. Totdat ik bericht kreeg. Dinsdag 25 oktober zou het bed geleverd en geïnstalleerd worden en inderdaad: Rond 12 uur reed er een grote witte vrachtwagen van Swiss Sense voor de deur waar twee jongens in nette bedrijfskleding gestoken kwiek uit sprongen. Heel vriendelijk en bekwaam. Eén van de twee kon trouwens zo een broer zijn van Ferry Doedens (soap-acteur), hij leek er sprekend op.

Ondanks de zware onderdelen (120 kg deed ook mee) stond het bed zo in elkaar en kon ik dus ‘s avonds voor de eerste keer in mijn nieuwe bed slapen. Het oude bed had ik de vorige dag al uit elkaar gehaald en die is zaterdag in de auto van Martin naar de stort gegaan. ‘s Middags nog een paar dingetjes opgehangen waarmee ik had willen wachten tot het bed er was, wat afgestyled en toen was het klaar!

Het nieuwe matras is nog wel even wennen moet ik zeggen, maar het schijnt dat je lichaam een maand nodig heeft om aan een nieuw bed te wennen. Sowieso zit er 90 dagen omruilgarantie op het bed dus als ik het matras uiteindelijk toch echt te hard vind, kan ik het na die maand omruilen voor een ander.

Dat geeft toch wel een bepaalde geruststelling, want het is natuurlijk niet de bedoeling dat je een geavanceerd slaapsysteem hebt staan om er vervolgens jarenlang niet lekker op te kunnen slapen. Maar dat komt ook allemaal wel goed!

Ik ben heel blij met het resultaat en gevoelsmatig stap ik elke avond een vijfsterren hotelkamer binnen als ik mijn slaapkamer betreed. Ik vind het zo mooi geworden! Mijn slaapkamer is nu echt een plek geworden waar ik tot rust kom en daar was eerst geen sprake van. Het stond veel te vol met meubels en spullen die ik niet elders kwijt kon en nu is het veel beter.

Sowieso heb ik ook enorm veel spullen weggedaan waar ik eigenlijk niks meer mee deed of die ik niet meer leuk of mooi vond. De kratten vol kleding waarmee ik op Marktplaats adverteerde, heb ik allemaal naar de kringloop gebracht. Weg ermee! Geen zin om daar nog tijden mee te leuren.

Bovenstaand kun je een video zien (video’s en foto’s gecombineerd) waarin je een aardige indruk kunt krijgen van mijn vernieuwde slaapkamer. Ik bedacht me later dat de nieuwe plafondlamp volgens mij niet te zien is, maar die denk je er maar bij.

Wellicht dat veel mensen iets heel anders zouden verwachten. Tegenwoordig is veel wit, beige en goud immers een trend, maar zoals de meesten die hier regelmatig komen wel weten, ben ik niet zo trendgevoelig en heb ik echt een schurfthekel aan witte meubels en alles wat goudkleurig is.

Dat komt mijn huis dus niet in! Ik hou ook niet van een heel vrouwelijke en romantische stijl. Ik hou van strak en modern, maar wel gecombineerd met wat leuke accessoires zodat het ook niet té kil gaat worden. En dat grijs, tja dat vind ik nu eenmaal een mooie kleur. Ik hou ervan.

In wat voor stijl is jouw slaapkamer?