Het bevalt me prima, bloggen met minder regels. Niet meer elke dag, maar alleen wanneer ik zin heb. Ik ben meer gaan bloggen zoals ik mijn columns voor de krant schrijf: Gewoon wat er in me op komt. Niet het idee: Het is nu dag of week zoveel, dus ik moet nu zus of zo’n artikel schrijven.

Ik wil vandaag iets nieuws uitproberen met deze langstlopende serie op mijn blog. Namelijk één foto per dag en niet een selectie van foto’s, wat soms wel opliep tot acht of tien foto’s.

Deze foto kan het belangrijkste moment van de bewuste dag weerspiegelen, maar ook gewoon de mooiste foto zijn die ik die dag heb gemaakt. Aan jou de taak om mij te laten weten of je de Weekly Snaps op deze manier leuker en prettiger leesbaar vindt of dat je de oude versie leuker vond.

maandag 31 oktober

Ik maakte een compilatiefilmpje van mijn vernieuwde slaapkamer, die je in deze blogpost al hebt kunnen zien. Ik slaap inmiddels al bijna twee weken op mijn nieuwe bed en ondanks dat ik de matras nog altijd wat aan de harde kant vind, stap ik elke avond met een glimlach in bed.

Wat is het mooi geworden! Echt een plek om tot rust te komen. Eigenlijk de eerste voorwaarde waaraan elke slaapkamer zou moeten voldoen. Of ik beter slaap dan eerst kan ik niet zeggen, wel lijkt ’t alsof ik sneller in slaap val dan ik gewend ben.

Vernieuwde slaapkamer

dinsdag 1 november

Met m’n vader lunchen in Woudrichem, voordat hij weer voor enkele maanden zou vertrekken naar de Filipijnen, waar hij tegenwoordig het grootste deel van het jaar woont. We kozen voor het knusse etablissement Brasserie Zus. Gezellig eettentje met vintage sfeer, alleen de prijs-kwaliteitverhouding was niet om over naar huis te schrijven. Weten we dat ook weer. :-)

Woudrichem in HDR

woensdag 2 november

Weinig bijzonders gedaan omdat ik al een tijdje niet zo goed in m’n vel zit. Of beter gezegd, in m’n hoofd. De bestelde producten van Hair Jazz kwamen met de post, waar ik erg benieuwd naar ben. Deze productlijn belooft je haar tot 16 keer sneller te laten groeien.

Nu geloof ik normaal gesproken niet in dat soort onzin, omdat haargroei van binnenuit komt, maar na het lezen van reviews met voor en na foto’s, ging die overtuiging toch wankelen. Het zou maar eens werken! Aangezien m’n haar al tijden niet over een bepaalde lengte heen lijkt te willen, kan het wel een beetje extra ‘Pokon’ gebruiken…

Hair Jazz producten

donderdag 3 november

Met stip de slechtste dag van de week. Het enige moment dat ik me redelijk voelde, was op het moment dat ik deze foto maakte. De rest van mijn dag bestond uit een overdosis angst en veel donkere wolken.

Inmiddels lijkt het langzaam aan iets beter te gaan, maar 100% happy voel ik me nog steeds niet. Misschien dat ik er iets over ga schrijven, maar ik wil mijn lezers ook weer niet lastig vallen met gezeur over angst of slecht in je vel zitten. Ik zie wel.

Zalmvisser bij de Dalempoort

vrijdag 4 november

Eén van de weinige dingen die helpt tegen slechte dagen, is afleiding. Dus kwam mijn maatje uit ’t Westland een dagje langs en bezochten we dit keer het schattige stadje Heusden, waar ik al veel te lang niet meer was geweest. Omdat we pas rond half vier weg konden omdat ik een afspraak had, zijn we er niet zo heel lang geweest, maar het was desondanks leuk.

Een wandeling over de stadswal, de steile trap van één van de molens beklimmen, lachen om een bordje met de tekst ‘Drank na 100 meter’ en afsluiten bij de open haard met een heerlijke pannenkoek bij restaurant De Pannenkoekenbakker.

De weg naar Heusden

zaterdag 5 november

Ondanks dat het weer een typisch herfstig karakter had (veel buien, stevige wind en behoorlijk fris), sprak ik met Martin af om een eindje te gaan fietsen. Echt ver kwamen we niet, omdat er wel een erg zwarte lucht boven ons hing, dus dronken we koffie bij lunchroom ’n Tikkie Anders in Sleeuwijk. Genoten van een perfecte latte macchiato en een stuk appelgebak, mét slagroom!

Koffie met een koekje

zondag 6 november

Een paar keer een rondje gewandeld met Bas en voor ’t eerst een loopmeditatie gedaan. Waarbij ik direct ontdekte dat dat niet goed werkt met een eigenwijs terriërtje bij je, die óf hard aan de lijn trekt, óf bij elk object wil stoppen om te snuffelen of plassen.

Het viel me op dat er in een paar dagen tijd ontzettend veel bladeren zijn gevallen wat de omgeving in een oranje gloed kleurde. Verder bracht ik mijn dag voornamelijk door met films kijken op de bank, onder het genot van liters en liters thee.

Echt herfst!

Tot zover dus mijn week. Psychisch gezien niet één van de betere weken, maar ik probeer het toch van de positieve kant te blijven zien en meer te kijken naar de vooruitgang (al gaat dat soms gepaard met een stapje terug) en niet alleen maar te denken: Het is nog steeds niet over. Hour by hour. Day by day.

Hoe was jouw week? En niet onbelangrijk: Wat vind jij van de Weekly Snaps nieuwe stijl met slechts één foto per dag? Let me know!