Lief briefje

Zowel Facebook als mijn geliefde Google Foto’s, hebben een leuke functie waarmee je bijna elke dag wel een aantal foto’s gepresenteerd krijgt die je een jaar geleden of zelfs langer terug op dezelfde dag hebt gemaakt. Een mooie manier om herinneringen op te halen, omdat je uit jezelf toch niet zo snel gaat graven in je fotocollectie.

Onlangs had Google weer een setje foto’s opgediept, waardoor ik terugdacht aan een project wat ik drie jaar geleden toevallig genoeg rond dezelfde tijd ben gestart. Iets met foto’s van elke straat van de binnenstad van Gorinchem en dat op een creatief vormgegeven website. De naam van het project was Zet Gorkum op de Kaart. Ik haalde er zelfs meerdere kranten mee.

Het kriebelde al even om weer iets nieuws te gaan doen. De foto’s en herinneringen aan die periode en het plezier wat ik er toen aan beleefde, deed me besluiten weer eens een projectje te gaan doen. Ik zit al een tijdlang niet zo goed in m’n vel en ondanks dat ik altijd wel iets omhanden heb, werkt het dan beter om m’n energie te steken in een wat langduriger project.

De basis van wat het moest worden, zat al snel in mijn hoofd. Ik word er altijd blij van om iets voor anderen te kunnen doen, iets voor ze te kunnen betekenen. Het is dan ook niet voor niets dat ik inmiddels alweer geruime tijd als vriendendienst wat dingen als vormgeving en webdesign doe voor de ijssalon in Woudrichem en m’n favoriete eetcafé in Gorinchem. Vaak zijn dat klusjes waar behoorlijk wat tijd en energie in gaat zitten, maar ik doe het met veel liefde.

Een aardig gebaar hoeft niet altijd
groots en meeslepend te zijn

Nadat ik me herinnerde dat ik eerder iets had gedaan met een aardige boodschap schrijven op een papiertje en dat ergens achterlaten, besloot ik dat het zou gaan worden! Hoe simpel wil je ‘t hebben.

Uiteindelijk ging er toch flink wat werk in zitten om het vorm te geven, maar ik ben niet anders gewend van mezelf. Je bent perfectionist of je bent ‘t niet! Ik maakte een Facebook-pagina aan, ontwierp een logo en werkte het concept verder uit. Een paar dagen later verspreidde ik de eerste briefjes in de binnenstad van Gorinchem.

Omdat het natuurlijk leuk zou zijn als de mensen die zo’n briefje vinden iets van zich laten horen, maakte ik een ontwerp met in de voettekst een link naar de Facebook-pagina en de hashtag #liefbriefje. Uiteraard is dit niet het hoofddoel en heb ik ook niet de intentie dat ik een succesvolle Facebook-pagina of aandacht wil, maar het zou het project gewoon net wat interactiever maken.

Waarom briefjes verspreiden met complimentjes, lieve berichtjes en motiverende boodschappen aan wildvreemden, zonder te weten wie ze zal vinden? Mijn antwoord daarop is simpel: Waarom niet? Ik vind het te triest voor woorden dat we in een maatschappij leven waarin het normaler is als een wildvreemde je uitscheldt, dan wanneer iemand iets liefs voor je doet.

Sowieso lijkt aandacht voor elkaar een uitstervend fenomeen. Ik ben zelf niet zo’n mensen-mens dus ik zal niet snel theekransjes houden met mijn buren, maar toch vind ik aardig zijn voor elkaar belangrijk. Zo heb ik bijvoorbeeld de gewoonte om mensen die ik passeer te groeten en blijf ik dat stug volhouden. Een aardig gebaar hoeft niet altijd groots en meeslepend te zijn.

Begrijp me niet verkeerd: Ik ben echt niet zo’n zweefteef die vindt dat alles te redden is met liefde en die 5 borden voor haar kop heeft. Ik ben nuchter, kan prima relativeren en heb mijn ogen niet in mijn zak als het gaat om ‘how the world works’. Maar ik ben ook iemand die, soms tegen beter weten in, gelooft in het goede van de mens. Soms moet je er even naar zoeken.

Ondanks dat ik op de eerste dag dat Liefbriefje actief was, al te maken kreeg met iemand die het grappig vond om mijn project belachelijk te maken, motiveert me dat uiteindelijk alleen nog maar meer om te laten zien dat het juist zó belangrijk is om gewoon eens áárdig voor elkaar te zijn. En daarvoor hoef je echt geen briefjes te verspreiden, het kan op zoveel manieren.

Gun die ander eens een parkeerplekkie, geef hem of haar eens een compliment over die mooie jas of een gaaf kapsel, glimlach eens naar een ander, zeg hallo of laat weten dat je er bent voor iemand die het niet zo makkelijk heeft.

Ik weet zelf uit jarenlange ervaring maar al te goed hoe het is om het mikpunt van spot en nare opmerkingen te zijn en misschien ben ik juist daardoor wel iemand geworden die wil laten zien dat het ook anders kan.

Inmiddels zijn we dus enkele dagen verder en heb ik al redelijk wat briefjes verspreid. Vanavond waren er zelfs een wat kleine pakketjes bij, nadat ik op het idee was gekomen om speciaal voor 5 december een klein zakje strooigoed bij een aantal briefjes te doen.

Ondanks dat mijn inkomen er niet naar is dat ik heel Gorkum kan voorzien van zakjes pepernoten, vond ik het zelf wel een tof idee om hier en daar zo’n pepernoten-pakje met lief briefje achter te laten.

Hoelang het project zal gaan lopen weet ik niet. Buiten het feit om dat ik het ontzettend leuk vind om ermee bezig te zijn, stemt het me sowieso al positief om te merken dat ik me hier echt beter door voel, daar kan geen oxazepam tegenop! En als er dan ook nog eens mensen zijn die het leuk vinden… Ik zeg missie geslaagd!

Doe jij ook graag iets voor een ander?