Ik heb vorige week al geschreven ‘dat het jaar al bijna voorbij is’, dus met die cliché uitspraak kan ik nu niet weer aan komen. :-) Wel dat afgelopen week aanvoelde als een soort rollercoaster. Het ene moment was ik ontzettend positief gestemd dat het qua angst eindelijk een beetje beter leek te gaan en genoot ik de eerste dagen intens van mijn nieuwe project.

Het volgende moment was ik heel nerveus doordat Bas onder narcose moest bij de dierenarts en ontmoedigd en verdrietig door een gebeurtenis die het bekende vicieuze cirkeltje aanwakkerde, waardoor de angst én m’n buikpijn weer in volle hevigheid aanwezig waren. De week ervoor had ik amper last van die buik, waardoor de huisarts had beloofd dat ik de afspraak in het ziekenhuis waar ik zo tegenop zie, af mag zeggen als het over is. Daar zal nu dus geen sprake van zijn…

Als een kers op de taart, kreeg ik vanmorgen tijdens het douchen een gigantische inzinking die ik nog steeds niet helemaal te boven ben, zelfs niet na twee pilletjes oxazepam. Ik voel me ellendig, mislukt, verdrietig, gefrustreerd en heel machteloos. Het gaat er steeds meer op lijken dat ik niet sterk genoeg ben om mijn weer toenemende angst en bijkomende gevoelens van eenzaamheid en onmacht aan te kunnen zonder dikmakende pillen. Die wetenschap maakt me eigenlijk nog veel somberder. Wéér dat cirkeltje dus.

Genoeg negativiteit voor nu, maar het is soms weleens prettig om je te kunnen uiten. Behalve een hoop psychische ellende, waren er gelukkig ook nog wat leuke dingen deze week. Zo bezocht ik voor de tweede keer de kerstshow bij tuincentrum Kolbach, maakte ik supermooie foto’s vanaf de pont, vierde ik maandag onverwachts toch nog een soort mini-versie van het sinterklaasfeest met m’n moeder, ging ik zaterdag met Martin naar een gezellige kerstmarkt in Woudrichem en bakte ik zowel voor Bas als voor mezelf lekkere koekjes.

maandag 5 december

Een behoorlijk frisse dag, maar wel met een mooie heldere lucht. ‘s Middags kwam m’n moeder op ‘Sinterklaas-koffie’ en bracht zelfs cadeautjes mee! Zelf deelde ik ook wat pakjes uit, ik had een aantal briefjes van m’n project voorzien van strooigoed en deze her en der verspreid.

De foto ernaast is op Twitter heel vaak geliked en geretweet, dus hij valt blijkbaar in de smaak. Zelf vind ik ‘m ook wel mooi door de kleuren, maar het uitzicht over het water vanaf het terrein Buiten de Waterpoort vind ik eigenlijk altijd wat aan de saaie kant voor écht mooie foto’s.

Briefjes met een cadeautje

Mooie lucht boven de Merwede

dinsdag 6 december

Een spannende dag, want mijn dierbaarste bezit (nee, ik heb het nu niet over m’n iPhone) moest naar de dierenarts voor een gebitsbehandeling. In tegenstelling tot een bezoekje aan de tandarts voor mensen, moeten dieren daarvoor onder narcose. Omdat hij al ruim 13 jaar oud is, dus wel een beetje spannend of dat goed zou gaan. Vroeger hebben wij een ouder hondje verloren die de narcose niet overleefde. Die angst zit er dan wel in.

In de tijd dat hij onder zeil lag en het tandsteen van z’n gebit werd gebikt, liep ik een uur door de omgeving om mijn stress onder controle te krijgen en maakte daarbij de foto links. Ik was zó bang dat hij het niet zo overleven, dat ik de eerste tien minuten hevig liep te hyperventileren. Bas is m’n alles. Mijn allerbeste vriend.

Gelukkig kwam het goed en konden we een uur later naar huis. Meneer moest de eerste paar dagen kwark eten, die ik eerst nog moest gaan kopen. Omdat ik hem niet alleen wilde laten maar hij nog niet stevig op z’n poten stond door de narcose, fabriceerde ik een draagdoek van een grote sjaal en droeg hem zo op m’n buik door de stad. Geloof dat ie ‘t wel prima vond!

De dijk bij Zuilichem

Bas met een zielig pootje

woensdag 7 december

Omdat we allebei wel toe waren aan iets leuks (Bas en ik dus), besloot ik samen met hem de pont te pakken en weer eens in Woudrichem te gaan wandelen. Ik stopte daar ook meteen wat briefjes in brievenbussen en fietsmanden en maakte ondertussen ook nog wat foto’s, waaronder deze van restaurant De Stroming. Tot slot bij de Pannenkoekenbakker mezelf getrakteerd op koffie met een soepje, en een mandje stokbrood om samen met Bas te delen. :-) ‘s Avonds bakte ik pindakaas-hondenkoekjes voor de kleine witte meneer.

Restaurant De Stroming, Woudrichem

Koekjes bakken voor Bas

donderdag 8 december

‘s Morgens in alle vroegte weer een bezoekje aan de huisarts gebracht en later kocht ik, na lang dubben, toch maar een kerstboom, die inmiddels rijkelijk versierd in huis staat. Ik ontdekte wel dat ik in ‘t vervolg beter geen spar meer kan nemen. Want dat die dingen akelig scherpe naalden hebben, heb ik proefondervindelijk ondervonden. Ik kreeg zelfs een tak in m’n oog en heb daar nog steeds last van. Maar een mooi boompje is het wel!

Omdat ik het koekjes bakken de vorige dag toch wel erg leuk vond (en ik heb niet voor niets een bakkersdiploma), dit keer koekjes-voor-mensen gebakken: zandkoekjes. De meest eenvoudige koekjes ooit, maar wat mij betreft wel de lekkerste! Verder wandelde ik uiteraard weer de nodige kilometers met Bas, waarbij ik onderweg deze foto van de Tolsteeg maakte.

Koekjes bakken

Tolsteeg, Gorinchem

vrijdag 9 december

Onverwachts even naar Werkendam geweest om iets te halen bij Kruidvat wat in beide filialen in Gorinchem allang was uitverkocht. En wat een genoegen is het dan, om met zo’n mooi uitzicht de Merwede over te stuiven met het snelle pontje. Bij terugkomst trof ik de Langendijk zo aan, met kerstboompjes en gezellige verlichting. Voelt als een warm welkom toch? ‘s Avonds ging ik alweer op pad met de pont, dit keer om samen met Martin bij de kerstshow bij Kolbach te gaan kijken. Vorige week was ik er ook al geweest, maar leuke spulletjes kijken verveelt nooit. :-)

Opspattend water op de Merwede

Gezellig sfeertje op de Langendijk

zaterdag 10 december

De bedoeling was om begin van de middag wat foto’s in kerstsfeer te maken voor Martin, maar gezien het nogal grauwe en regenachtige weer, dit een weekje opgeschoven. Verder deed ik wat boodschappen, liep ik over de kleine en gezellige kerstmarkt die dit weekend op de Varkenmarkt was en struinde ik ‘s avonds over de erg leuke kerstmarkt in Woudrichem, wederom met Martin. Voor iemand die niet zo kerst-minded is, toch stiekem wel een overdaad aan kerst deze week!

Beer gezien tijdens de kerstmarkt

Martinuskerk in het donker

zondag 11 december

Het leek een prima dag te worden, totdat m’n kop kortsluiting maakte. Mezelf vervolgens afleiden met een wandeling met Bas, een rondje door de stad tijdens de zoveelste extra koopzondag en mezelf trakteren op een heerlijke caramel cappuccino bij HEMA. Ook wat briefjes rondgebracht en onderweg deze foto gemaakt van de Kortendijk: een straat waar ik zo’n dertien jaar geleden zelf ook nog iets meer dan een jaar gewoond heb.

Lekker bakkie koffie!

Kortendijk Gorinchem

Hoe was jouw week?