De laatste keer dat ik een lijstje glimlachmomentjes publiceerde, is alweer een half jaar geleden. Daar schrik ik een beetje van. Ik vind mezelf toch wel iemand die juist op de kleine dingen let die de moeite waard zijn en daar een goed gevoel uit kan halen. Maar zoals je weet gaat het, eigenlijk sinds juni 2016, wat minder goed en heb ik in de zomer ook maanden niet geblogd.

Het bloggen gaat inmiddels weer prima, zeker sinds ik niet langer de druk voel om dagelijks iets te schrijven en de inspiratie en de zin in het bloggen daarmee ook op een heel natuurlijke manier weer zijn teruggekeerd.

Ook de glimlachmomentjes mogen dus wel weer eens van stal gehaald worden. Juist in een wat mindere periode (al gaat het de laatste anderhalve week best oké), is het extra belangrijk om stil te staan bij dingen die leuk, mooi en goed zijn.

Ik heb het al eerder vermeld in deze post, maar mijn doel voor 2017 is meer loslaten. Vervelende dingen, mensen die niet goed voor me zijn. Maar ook mijn angsten, neerslachtige gevoelens en mijn angst voor de toekomst. Let it go, let it go. Dus, nóg meer focus op goede dingen, mooie dingen en de glimlachmomentjes. Let’s do this!

Lieve briefjes

Inmiddels ben ik alweer een maand bezig met mijn Liefbriefje project, waarbij ik voorgedrukte briefjes verspreid met handgeschreven boodschap. Een complimentje, bemoedigende tekst of gewoon iets aardigs. Ondanks dat misschien één op de vijftien vinders de moeite neemt iets te laten weten, word ik ontzettend blij van elke reactie die ik krijg. Het wordt écht gewaardeerd!

Ik ben inmiddels wel minder bezig met m’n project dan in de eerste paar weken en breng ook niet meer dagelijks briefjes rond (m’n cartridges gaan op die manier ook wat langer mee), maar ik ben wel van plan om het nog wel even door te laten lopen.

Mooie fiets

Mijn geliefde Cube Analog mountainbike is inmiddels alweer bijna 3 jaar oud, maar dat is ‘m niet aan te zien. 19 maart 2014 was de dag dat ik voor het eerst op mijn blauw/oranje liefde rondreed en vele, vele kilometers volgden.

Waar ik aan mijn vorige fiets, een knalgele Gary Fisher mtb, ook altijd erg verknocht ben geweest, lijk ik me aan dit exemplaar nog meer te hechten. Erg leuk vind ik het dus, dat ik vaak complimentjes over mijn fiets krijg. Een paar dagen geleden ook nog.

Oui, Paris!

Dat ik best hou van spontane acties, is inmiddels wel bekend. Geen al te gekke dingen, maar als ik opeens zin heb om met de trein ergens heen te gaan, terwijl ik dat helemaal niet van plan was, dan doe ik dat gewoon.

Het gevoel van vrijheid om te doen en laten wat je wilt, is heerlijk. Maar wat als je op de avond voor oudejaarsdag gevraagd wordt of je mee wilt voor een retourtje Parijs op één dag. De ultieme spontane actie noem ik dat. Genieten!

Inspirerend

Eigenlijk heeft dit ook met mijn project te maken. Een volger van de Facebookpagina liet weten dat ik haar geïnspireerd heb om zelf ook wat meer voor een ander over te hebben, al is het maar een vriendelijk woord.

Ondanks dat ik doorgaans wat moeite heb met complimentjes en ze meestal ook niet kan geloven (zeker over m’n uiterlijk), vind ik dit het mooiste compliment wat ik in jaren heb gehad. Misschien is het ergens diep in mijn hart wel een soort stille droom om een bron van inspiratie te zijn voor mensen.

Vrienden

In tijden van nood leer je je vrienden kennen. Dat is echt zo. Aan mijn angststoornis heb ik de afgelopen jaren een aantal vriendschappen verloren, waarvan ik dacht dat het meer inhield dan dat ik alleen leuk was als ik niets mankeerde. Dat maakt je voorzichtig en selectief.

Als er twee mensen zijn die de afgelopen tijd waarin ik me bijna continu ellendig voelde, hebben laten merken dat ze er voor me willen zijn door wat vaker langs te komen of een berichtje te sturen, zijn dat wel Martin en m’n maatje uit het Westland. Niet dat ik anderen minder vind, maar deze zijn hun gewicht in goud waard.

Postbrommer

Het is fijn om zelf wat extra aandacht aan anderen te geven, maar andersom is het ook fijn als iemand zich om jou bekommert. Toen ik vorige week in de vrieskou op de fiets weg was en ergens even stilstond om een foto te maken, kwam een postbezorger van PostNL op een brommertje aan, die stopte om te vragen of alles wel oké was.

Blijkbaar dacht hij dat ikzelf of mijn fiets iets mankeerde, doordat ik stilstond langs de kant van de weg. Ik zei dat alles in orde was en bedankte hem vriendelijk. Zo’n klein gebaar vind ik gewoon bijzonder!

Voor mezelf kiezen

Als ik één ding geleerd heb uit periodes dat het minder goed gaat, is dat je filtertjes verdwijnen. Nare dingen komen keihard binnen, terwijl ik ze anders nog enigszins op afstand kan houden. Ze zorgen er dus voor dat ik meer uit balans raak en daardoor ook weer meer stress ervaar.

Omdat m’n lijf me de afgelopen tijd een overduidelijk signaal heeft gegeven dat ik nu echt moet proberen spanningen zoveel mogelijk te vermijden, werd ik ook min of meer gedwongen keuzes te maken.

In mijn geval betekende dat onder meer afscheid nemen van iets/iemand waar ik veel om gaf. Het gevoel van rust komt nog niet echt, maar dat heeft misschien tijd nodig. Het gevoel dat ik nu eens onvoorwaardelijk voor mezelf kies, geeft wel iets van trots.

Back on blogging

Ik schreef het al min of meer in de intro, de zin om te bloggen is terug. Het voelt wel wat anders dan eerst, ik merk ook dat ik in grote lijnen voor wat andere artikelen kies dan eerder. Ik was bang dat mensen het saai en oninteressant zouden vinden als er veel persoonlijke artikelen voorbij kwamen, dus wisselde ik het af met meer informatieve items, die ik zélf weer minder leuk vond om te schrijven. Toch ben ik bij dat persoonlijke blijven hangen. Ik heb een persoonlijke blog tenslotte!

Molly

Sinds Micky er niet meer is, wijkt Molly geen seconde meer van mijn zijde. Of ze bang is dat ik ook verdwijn of dat ze nu het rijk alleen heeft (buiten Bas om dan) weet ik niet, maar het is wel schattig. Het is net zo’n hondje die de hele dag bij je is. Zelfs Bas is niet zo aanhankelijk. Dan te bedenken dat ze de eerste tien jaar van haar leven (ze is nu 17) juist een nogal teruggetrokken beestje was.

Tot zover eindelijk weer eens een nieuw lijstje glimlachmomentjes.

Wat voor leuks heb jij onlangs meegemaakt?