Week 2 van 2017 zit er ook alweer op. Nog maar 50 weken te gaan. 
De afgelopen week was, op mijn verjaardag na, ronduit saai. Ik wandelde vrij weinig, m’n fiets is alleen voor een boodschap de deur uit geweest, ik was veel moe en heb dus ook weinig bijzonders gedaan. En dat is ook duidelijk terug te zien aan het aantal foto’s.
maandag 9 januari
’s Morgens naar de dokter, verder niets bijzonders gedaan. Wat post wegbrengen, een paar korte wandelingetjes en een stop bij Swiss Sense, waar m’n bed vandaan komt. In het begin had ik veel rugpijn en vond ik mijn nieuwe bed veel te hard.
Inmiddels ben ik eraan gewend en lig en slaap ik lekker, maar om de laatste twijfel uit te sluiten, ben ik even op de zachtere matras gaan liggen. Geen succes, voelde gelijk dat m’n rug doorzakte.
Ook wat uitleg wat betreft het feit dat je wekelijks leest dat ik naar de huisarts ben geweest. Door mijn ziektevrees, heb ik het nu nodig om mijn arts regelmatig te zien. Gewoon om even een gesprekje te hebben over hoe het psychisch gaat (de laatste weken iets beter, maar het is vrij instabiel) en ook om eventuele dingetjes waar ik me zorgen over maak even na te kijken.
Ik vind het moeilijk om mezelf gerust te stellen en momenteel kan alleen de huisarts dat doen. Vanaf eind januari loop ik bij een psychiater in de hoop dat hij iets aan mijn angst kan doen, want ondanks dat het voor de buitenwereld allemaal prima lijkt te gaan en ik ook zeker wel weer wat rustiger ben, is het voor mij nog steeds een soort mijnenveld waar ik me in bevind. Ik raak heel snel uit balans en dat is iets wat juist niet bij mijn karakter past.
dinsdag 10 januari
Ondanks dat ik geen lange afstanden liep, heb ik met meerdere korte eindjes bij elkaar toch acht kilometer gelopen. En dat terwijl ik het idee heb dat ik dinsdag niets anders heb gedaan dan op de bank hangen en naar Netflix kijken.
Verder was het een saaie dag eigenlijk en maakte ik wederom geen enkele foto. Ik deed overigens wel alvast wat verjaardagsboodschappen omdat ik daar woensdag geen tijd voor zou hebben.
woensdag 11 januari
De verrassingsactie van m’n moeder die gepland stond, ging vanwege het weer niet door, dus heb ik me bezig gehouden met verder schoonmaken voor m’n verjaardag, film kijken en wandelingetjes met Bas. ’s Avonds met Martin naar de bioscoop voor de film Onze Jongens. Zijn verjaardagscadeautje voor mij. Superleuke film, veel gelachen en sowieso gezellig gehad.
De foto van de Lingehaven met wolkjes erboven maakte ik overdag, de selfie maakte ik ’s avonds. Mijn make-up en haar vond ik eindelijk eens echt leuk zitten, alleen het maken van een foto wilde niet zo uit de verf komen. Ik kijk hier wat melancholiek, maar aan de andere kant vind ik het eigenlijk maar saai dat je altijd zou moeten lachen op een foto.
donderdag 12 januari
12 januari, dus jarig. Zoals je hier al kon lezen. Voordat ik commentaar zou krijgen dat ik niet al te blij keek terwijl ik jarig was (zie foto van woensdag), deed ik een poging om een iets vrolijkere foto te maken en die zie je hieronder.
Verder had ik het ’s morgens vooral druk met voorbereidingen voor m’n verjaardag, kreeg ik ’s middags en ’s avonds visite en ben ik tussendoor met m’n vader uit eten geweest bij De Beren, wat smakelijk en gezellig was.
vrijdag 13 januari
Een beetje bijkomen van toch wel een drukke dag en dat was ook zo’n beetje het enige wat er van deze dag te zeggen viel qua activiteiten. Ik had het vooral erg koud en hing lekker met Bas op de bank onder een dekentje. Psychisch gezien had ik ook niet zo’n geweldige dag helaas.
zaterdag 14 januari
Tussen de buien door een flink stuk gewandeld met Bas, dit keer weer eens door Gorkum Oost. Niet m’n meest favoriete wijk, maar wel een plek waar ik nog vaak verdwaal, wat dan weer mooi is voor het maken van lekker wat wandelkilometers. De timing was wel perfect, want tegen de tijd dat ik mijn straat in liep, begon het te druppelen en 5 minuten later regende het flink.
zondag 15 januari
Uitslapen, haar-ritueel, ontbijtje, loopje met Bas (wat dit keer erg kort was omdat ik een onlangs in de sale gekochte broek aan had die na elke drie stappen van m’n kont zakte) en vanavond naar mijn favoriete serie Poldark kijken. Verder verwacht ik niet al te veel van deze dag en foto’s zullen er dus ook niet komen verwacht ik.
Hoe was jouw week?
Ik heb ook erg moeten wennen aan mijn bed van Swiss Sense. Net als jij vond ik het hard. Nu, ongeveer 7 weken verder, wil ik niets anders meer. Als ik er in de ochtend uit ga kan ik me al verheugen dat ik er in de avond weer in mag.
Wat een mooie lieve kop heeft Bas.
Het lijkt me akelig dat gevoel van een mijnenveld hopelijk ben je daar gauw van af.
Hoi Donna. Nou dat is dus exact ook mijn ervaring haha. De eerste paar weken had ik grandioze rugpijn en het gevoel dat ik op een plank lag te slapen. BIj mij heeft ’t uiteindelijk ook iets van zes weken geduurd voordat ik er volledig aan gewend was en nu is het het lekkerste bed ooit.
Bas is ook een heel lief hondje
En met mij gaat ’t gelukkig langzaam de goede kant weer op. Zonder hulp van medicijnen of mensen, dus ergens best trots dat ik het toch weer in m’n eentje flik!
Leuke foto’s! Mijn week was heerlijk, lekker relaxed. De foto’s komen morgen online.