Week 7 van 2017. Symbolisch! Of mijn week ook zo symbolisch was? Iets minder. Nog altijd ziek, al is de griep wel uit m’n systeem. Maar ik ben nog duizelig, moe en heb nog steeds last van dat dissociatie-gebeuren. In grote lijnen lijkt er vooruitgang in te zitten, maar er hoeft maar iets te gebeuren of mijn toestand gaat rap achteruit, zoals ik dit weekend ook heb mogen ervaren.

Omdat ik vorige week heb overgeslagen, nu toch maar eens een weekoverzichtje in elkaar zetten. Veel meegemaakt heb ik dus niet, al is alles al meer dan hele dagen plat liggen van vorige week. Ik heb warempel zelfs een aantal mooie foto’s gemaakt die ik je graag wil laten zien.

maandag 13 februari

Het was voor ‘t eerst in twee weken dat ik verder wandelde met Bas. We gingen naar het station waar ik een krantje scoorde en ik had spontaan zin in koffie, die ik in de stationshal opdronk aan een tafeltje. Misschien niet het meest gezellige etablissement om van een beker (te dure) koffie te genieten, maar ik had er zin in dus dan doe ik het gewoon. De krant las ik thuis pas.

‘s Middags kwam mijn moeder langs en ging ik naar de kapper. Ik had daarmee willen wachten totdat ik me beter zou voelen, maar door het vele liggen en de antibiotica die ik in het ziekenhuis kreeg, was m’n haar niet in een al te beste staat en konden die dode puntjes er beter maar zo snel mogelijk af zijn! Tussendoor maakte ik een tweede schildering die ik best mooi geworden vind. Je zag ‘m hier trouwens ook al.

dinsdag 14 februari

Valentijnsdag, ik had er totaal geen gevoel bij. Wel was dit denk ik mijn beste dag van de week. Ik bleek achteraf 8 km gelopen te hebben en heb voorzichtig geprobeerd of een stukje fietsen zou lukken, gezien mijn duizeligheid. Het ging op zich redelijk goed, maar ik was achteraf wel heel erg duizelig en moe. Nog even geduld dus, voordat ik weer uren in het zadel zit.

Verder deed ik wat kleine boodschapjes en trakteerde ik mezelf op nieuwe boots, omdat ik vond dat ik wel iets leuks verdiend had in deze shitperiode. De foto van de schoenen plaatste ik ook al in de Valentijnsdag-blogpost. ‘s Avonds liep ik met Bas nog een stukje en maakte een aantal foto’s van de ondergaande zon, waaronder dus ook deze. Echt genieten zo’n uitzicht!

woensdag 15 februari

Wederom een behoorlijk goede dag gehad. Achteraf bleek ik tot m’n verbazing bijna 10 kilometer gelopen te hebben, verdeeld over de dag. Dat begint tenminste ergens op te lijken! Verder deed ik niet zoveel bijzonders en ik maakte ook geen foto’s.

donderdag 16 februari

Woensdag had ik toch wel iets gedaan, namelijk deze armbandjes gekocht. Ik had ze al eerder gezien bij Pand50, maar vond ze toen toch wat te iel. Nu zag ik ze weer voorbij komen op deze foto en had zoiets van, ik vind ze toch wel héél erg leuk.

Ik kocht degene met het veertje waar ik al eerder m’n oog op had laten vallen en één met Celtic knot. ‘s Middags at ik een grapefruit. Ik heb altijd een heel ritueel om die dingen te pellen/op te eten, wat gerust een half uur duurt. :-)

Enfin, donderdag moest ik weer naar de huisarts, wandelde ik een paar keer met Bas en kwam Martin ‘s avonds, zoals altijd op donderdag. We hebben ergens een hapje gegeten en zijn nog even de stad in geweest. Ik was moe, maar verder ging het best redelijk allemaal.

vrijdag 17 februari

Als je een paar dagen wat vooruit lijkt te gaan, valt het tegen als het dan opeens stagneert. Al had ik nu vooral last van vermoeidheid en heb ik overdag ook even geslapen. Getuige het duffe hoofd op de foto. :-)

De blikjes met Superman en Batman kocht ik donderdag al. Niet voor mezelf, maar voor de broer van een vriend die aparte blikjes spaart. Volgens mij is het een soort energy-drink, iets waar ik zelf überhaupt niet dol op ben. :-)

zaterdag 18 februari

Er was duidelijk sprake van achteruitgang en daar baalde ik van. Maar als ik één les geleerd heb (en nog steeds leer) uit mijn huidige situatie, is dat ik alles volledig moet loslaten en gewoon moet accepteren wat er is (of niet is) en erin meegaan. Vooruit of achteruit, whatever it takes

Ik deed in elk geval een poging om een beetje blij te kijken, al kijk ik alsnog vreemd uit m’n ogen heb ik het idee. Eind van de middag liep ik met Bas en we renden zelfs samen over het strand, dat was even fijn. Ik maakte ook nog wat mooie foto’s, waaronder die met de golven.

zondag 19 februari

Met stip de slechtste dag van de week. Ik voelde me ook lichamelijk weer ziek. Mijn hoofd maakte de meest idiote salto’s en bokkensprongen en ondanks dat het ergens best grappig klinkt zoals ik dat omschrijf, was het vooral beangstigend.

Ik heb buiten een paar plaspauzes om, tot eind van de middag geslapen. Ik zakte gewoon steeds weg. Ook trillen en onvast op m’n benen. Het voelt alsof ik terug bij af ben. Hopelijk niet, want Ik wil niet inleveren wat ik net teruggekregen heb.

Ik hoop dat jouw week iets leuker was! :-)