Het is inmiddels al iets meer dan twee weken geleden dat ik 20 km liep en 14 uur onderweg was in en onderweg naar Zeeland, maar ik vergat steeds om een verslagje te schrijven. Al is vergeten misschien niet het juiste woord, het was meer een kwestie van geen tijd, want behalve een dag naar Veere en Middelburg, ben ik de afgelopen weken sowieso veel van huis geweest.
Anyway, vandaag dus toch nog uiteindelijk een terugblik op een zonnige dag in Zeeland. Ik koop meestal eens per jaar zo’n NS-dagkaart van HEMA als ze weer een actie hebben, dan kun je voor € 17,50 en hele dag met de trein reizen en zeker als je wat verder van huis gaat, scheelt dat een hoop geld. Aangezien alleen een enkeltje Middelburg al € 20,43 kost, komt dat op een totaal van bijna € 41 uit, terwijl ik dus nog niet eens de helft van dat bedrag kwijt was!
Uitgestrekt landschap
Ik ben al eens eerder naar Zeeland geweest met zo’n dagkaart, alleen ging ik toen naar Goes en Zierikzee. Dit jaar had ik wat meer moeite om uit te zoeken waar ik heen wilde. Ik heb lange tijd Dokkum in gedachten gehad, maar dat bleek een Keulse reis. Ruim 4 uur onderweg en dan ook nog terug.
Dan hou je amper tijd over om rond te kijken. Dus werd het weer Zeeland. De keus viel op Veere, omdat dit een niet al te grote plaats was, het een historisch stadje is en omdat het aan het water ligt. Wat mij betreft dus de perfecte combinatie. Ik hou niet zo van grote steden.
Na een treinreis van zo’n tweeënhalf uur en een halfuur in de bus vanaf Middelburg, waren we (Bas was natuurlijk ook mee) rond kwart voor elf in Veere. Het eerste wat me opviel was dat het zo op Woudrichem leek. Alleen dan wat meer water.
Al snel bleek dat ook het formaat van het stadje grote overeenkomsten had met Woudrichem. Oftewel: Leuk, maar erg klein, dus je hebt eigenlijk binnen het uur alles wel gezien. Dat viel wel een beetje tegen.
Ouderwetse brievenbus
Smakelijke lunch
Omdat ik inmiddels trek had na 3 uur onderweg te zijn geweest, was de allereerste stop een terrasje. Ik streek neer bij een gezellig eettentje wat, toevallig of niet, Bliek bleek te heten.
Met toevallig bedoel ik dat de stad waarin ik woon, Gorinchem, van oudsher ook vaak Bliekenstad werd genoemd, een inwoner van Gorinchem een Bliek. Het dik gesneden bruinbrood met salami en rauwkost liet ik me goed smaken, een mooi bodempje om er weer even tegenaan te kunnen.
Nadat ik langs de haven een bordje zag staan met iets over rondvaarten, besloot ik dat te doen. Ik betaalde 9 euro voor een ticket en € 2 voor Bas. De rondvaart was prima, maar niet bijzonder.
De afstand van bezienswaardigheden waarover via een intercomsysteem verteld werd, was voor mij te groot, dus ik zag vooral water en bomen en mooie zeilbootjes. Hoe dan ook is het heerlijk om op zo’n zonnige dag op het water te zitten met een bakkie koffie binnen handbereik.
Zeilboot op het Veerse Meer
Rondvaart over het Veerse Meer
Na de rondvaart had ik nog iets op mijn wensenlijstje staan. Een beklimming van de toren van de Grote Kerk. Ik had tijdens mijn research op internet gezien dat je daar op kon en het uitzicht was ontzettend mooi. Dus moest en zou ik die toren op.
Het was ook nog eens niet duur (€ 2,50). Eén probleem: Bas mocht niet mee, wat ergens wel logisch is. Ik vind het alleen heel vervelend om mijn hond achter te laten, maar de drang om naar boven te gaan won het.
Maar omdat ik zo snel mogelijk terug wilde zijn bij Bas, rende ik haast de kleine stenen treetjes in de donkere kerktoren op. 264 in totaal. Vooral bovenin was het aardedonker en was het lastig te zien waar ik moest lopen.
Volgens de dame waar ik het kaartje had gekocht, zou je er gemiddeld 15 tot 20 minuten over doen om boven te komen, ik was in precies 7 minuten boven. Adem had ik niet meer over, maar het uitzicht was fenomenaal!
Uitzicht vanaf de toren
Vervolgens maakte ik een serie foto’s en snelde dezelfde 264 traptreden weer af. Dat ging een stuk vlotter, alleen werd ik wel flink draaierig, doordat ik in een vrij hoog tempo de wenteltrappen afdaalde. Halverwege hoorde ik Bas al gillen, of zal ik zeggen galmen. Ik schaamde me dood!
En vond het aan de andere kant ook ontzettend zielig voor hem. Staat hij daar in zijn eentje op een plek waar hij nog nooit geweest is, zonder mij. Gelukkig was ik een paar minuten later weer bij hem en nadat ik hem mee naar buiten had genomen, heb ik hem eerst gekalmeerd.
Ik had zeebenen gekregen van de snelle klim en besloot dat het weer tijd was voor een terrasje. Dit keer streek ik neer op het terras van Het Waepen van Veere en bestelde een Irish coffee. Zo, die had ik verdiend! Het zonnetje scheen nog altijd volop, Bas had een bak vers water en ik mijn alcoholische koffie. Het leven is zo slecht nog niet!
Mooie geveltjes
Centrum Veere
Nadat het ergste trillen van mijn benen over was en de koffie op en afgerekend, wandelden we nog wat door de omgeving, maar eigenlijk had ik het wel gezien. Ik besloot alvast de bus terug naar Middelburg te nemen en daar dan nog een uurtje of anderhalf rond te kijken, iets te eten en daarna de trein te pakken.
In Middelburg ben ik eerder geweest, ik vind het een leuke stad. Ook historisch, met een knusse binnenstad en leuke winkels. Wel even omschakelen na het slaperige sfeertje van Veere, want hier was het aanzienlijk drukker.
Ik snuffelde in wat winkels en schoof uiteindelijk aan op het terras van Brasserie 1600 voor een geitenkaassalade. Overigens was ik, voordat we daar waren, al zeker 4 terrasjes gepasseerd waar ze alleen liflafjes en kleine lunchgerechten serveerden en ik wilde een fatsoenlijke maaltijd, voordat we weer een paar uur in de trein zaten.
Middelburg aan het water
Station Geldermalsen
Uiteindelijk zaten we om half zeven in de trein, om vervolgens om kwart voor negen thuis binnen te stappen. Net als op de heenweg verliep de reis vlekkeloos, enig minpuntje is dat de aansluiting van de trein vanaf Den Bosch op die naar Gorinchem nogal slecht is en je ruim een half uur moet wachten.
Ik had een moord kunnen doen voor een bak koffie, maar helaas was de restauratie ook al dicht en is er in Geldermalsen verder echt niets rondom het station. Uit verveling maar een keer of vier met de glazen lift op en neer gegaan. Bas vond dat ook wel erg interessant.
Ondanks dat Veere een beetje tegenviel, al met al toch een leuke dag gehad met een echt vakantiegevoel! Ik kan nu vast gaan bedenken waar ik volgend jaar naartoe wil!
