Ik schreef er in het artikel van 20 september al over: Dat ik de knoop na maanden twijfelen toch heb doorgehakt en besloot definitief te stoppen als columnist. Ik heb geen spijt gehad van mijn beslissing, de juiste keuze gemaakt. Ik heb er bijna een halfjaar over nagedacht en getwijfeld, alle voors en tegens oneindig afgewogen en toch besloten dat stoppen de beste optie was.

Het geeft rust in m’n hoofd. Niet alleen de beslissing zelf, maar ook dat ik nu niet meer dagelijks dat stemmetje in mijn hoofd heb: “Je moet nog een column schrijven!” Twee keer per maand een stukje tikken stelt misschien niet veel voor, maar je bent in de tussentijd wel continu bezig met zoeken naar geschikte onderwerpen.

Afwegingen maken en dan het passen en meten om je tekst in het voorgeschreven aantal woorden te kunnen passen. Zeker sinds ik begin dit jaar een soort burn-out heb gehad, merk ik dat ik niet goed meer overweg kan met deze constante druk.

Ik schreef in totaal 41 columns
verdeeld over 19 maanden, goed
voor bijna 14.000 woorden.

Anyway, ik ben erg blij dat ik deze kans heb gehad, anders had ik wellicht nu nog steeds in stilte gedroomd van een dergelijke baan, zonder te weten dat het veel minder bij me past, dan ik had gedacht. Het is denk ik ook wel goed om je niet blind te staren op iets wat je ooit graag wilde en alleen daarom door te blijven gaan, maar wel met tegenzin. Het is goed zo. Boek dicht, punt.

Vandaag lees je in elk geval de allerlaatste column in de krant en ook op mijn blog. Het was mijn eigen idee om een laatste tekst ter afsluiting te schrijven. Afscheid nemen van de lezer. Daar heb ik een beter gevoel over, dan gewoon spontaan verdwijnen en daarmee wellicht wat vraagtekens oproepen over mijn vertrek. Ik ben eventuele geruchten of verkeerde conclusies graag voor!

Ik schreef in totaal 41 columns verdeeld over 19 maanden, goed voor bijna 14.000 woorden. De eerste verscheen op 19 mei 2016, de laatste staat vandaag, op de laatste dag van september, in de krant. Ik schreef o.a. over de Merwedebrug, Dokter Tinus, mijn avonturen als invalbezorger, een spookhuis in de Biesbosch en zo nu en dan een wat meer maatschappelijk onderwerp.

  • wptouch_sc_scripts: a:32:{i:0;s:10:"bauhaus-js";i:1;s:15:"foundation_base";i:2;s:23:"foundation__public_base";i:3;s:23:"foundation_google_fonts";i:4;s:20:"foundation_load_more";i:5;s:15:"foundation_menu";i:6;s:19:"foundation_flickity";i:7;s:27:"foundation_flickity_wptouch";i:8;s:17:"foundation_spinjs";i:9;s:24:"foundation_spinjs_jquery";i:10;s:19:"foundation_tappable";i:11;s:27:"foundation_tappable_wptouch";i:12;s:28:"foundation_fastclick_wptouch";i:13;s:20:"foundation_fastclick";i:14;s:26:"foundation_infinite_scroll";i:15;s:19:"foundation_slideout";i:16;s:26:"foundation_slideout_helper";i:17;s:18:"wptouch-front-ajax";i:18;s:19:"aamrg-script-rotate";i:19;s:12:"aamrg-script";i:20;s:17:"aamrg-script-init";i:21;s:14:"contact-form-7";i:22;s:17:"email-subscribers";i:23;s:6:"jquery";i:24;s:15:"jig-prettyphoto";i:25;s:8:"colorbox";i:26;s:14:"magnific-popup";i:27;s:10:"photoswipe";i:28;s:19:"pixastic.custom.jig";i:29;s:9:"dotdotdot";i:30;s:20:"justified-image-grid";i:31;s:8:"wp-embed";}
  • wptouch_sc_styles: a:14:{i:0;s:23:"foundation_google_fonts";i:1;s:26:"foundation-framework-style";i:2;s:19:"sb_instagram_styles";i:3;s:16:"wp-block-library";i:4;s:11:"aamrg-style";i:5;s:14:"contact-form-7";i:6;s:17:"email-subscribers";i:7;s:17:"wptouch-theme-css";i:8;s:13:"ecae-frontend";i:9;s:20:"ecae-buttonskin-none";i:10;s:21:"jig-prettyphoto-style";i:11;s:14:"colorbox-style";i:12;s:20:"magnific-popup-style";i:13;s:16:"photoswipe-style";}