Dwalen in Dordt

Eigenlijk had ik andere plannen voor vandaag. Ik wilde gaan lopen met Bas en me vervolgens op m’n gemak klaar gaan maken voor een feestje met Martin wat al maanden op de planning stond. Helaas liep dat anders.

Zoals je gister al kon lezen, werd ik ziek vanwege stress en helaas is daar nog geen verbetering in gekomen. Dus kruip ik straks weer onder m’n deken. Maar omdat ik toch nog een beetje het idee wilde hebben dat ik ook nog iets anders gedaan heb dan veel slapen en me vervelend voelen, maar even een blogpost tikken.

Het is alweer even geleden dat ik in Dordrecht was, om precies te zijn 22 augustus. Jaren geleden kwam ik er nog vrij regelmatig. Eigenlijk alleen om bepaalde (kleding)winkels te bezoeken die we hier in Gorinchem niet hebben, maar eigenlijk vond ik het niet bepaald een leuke stad.

Totdat ik op een dag een beetje ging dwalen en ontdekte dat Dordrecht, net als Gorinchem, ook eigenlijk best een mooie historische stad is. Met als extra pluspunt nog meer water en bruggetjes.

Toen ik een tijdje geleden met iemand die ik van Instagram ken, afsprak om samen eens ergens te gaan fotograferen en rond te wandelen, lag Dordrecht voor de hand. Omdat het precies tussen Gorinchem en zijn woonplaats Rotterdam ligt en de reis-afstand dus ‘eerlijk verdeeld’ is. Dus reed ik op een zonovergoten dag met het boemeltje naar ‘de grote stad’.

Ik ben overigens iemand die doorgaans niet echt warm loopt om af te spreken met ‘mensen van internet’, omdat ik altijd wat wantrouwig en terughoudend ben en ook bang dat ikzelf in het echt enorm tegenval.

Maar bij Rasit had ik gelijk al een goed gevoel en daar bleek ik me niet in vergist te hebben. Voordat iedereen nu gelijk begint te gillen dat het zo leuk is dat ik aan het daten ben: Het is puur vriendschappelijk, niets meer en niet minder.

De ontmoeting (altijd het engste deel) verliep soepeltjes en al snel liepen we kletsend de stad in. Echt een vastomlijnd plan was er niet. We liepen  wat rond, hebben bijna elke straat van de Dordrechtse binnenstad gezien en het weer werkte ook goed mee om mooie foto’s te kunnen maken van al het moois wat Dordrecht te bieden heeft.

Na lang dubben had ik overigens besloten mijn spiegelreflex maar thuis te laten. Ik gebruik hem al tijden niet, omdat ik een compositie gewoon té slecht kan beoordelen door zo’n kleine zoeker, vaak geen zin heb om eerst van alles in te moeten stellen en ook door het gewicht aan mijn nek, waar ik pijn van krijg. Dus ik besloot het logge apparaat lekker thuis in zijn tas te laten en alleen met m’n telefoon foto’s te maken.

Rasit fotografeert met een analoge Olympus camera. Zo’n ding met rolletjes dus, voor de mensen die vergeten zijn of misschien helemaal niet weten dat er ooit een tijd was dat je foto’s niet direct op internet kon gooien (wat toen ook nog niet bestond), maar dat je een rolletje met 12, 24 of 36 opnamen bij de fotospeciaalzaak bracht en vervolgens ruim een week moest wachten voordat je überhaupt kon zien wat je op de gevoelige plaat had vastgelegd.

Nadat we al een flink eind gelopen hadden, neergestreken op een terrasje bij de Merwekade, met uitzicht op de rivier en Zwijndrecht aan de overkant. Volgens mij de Merwede, maar dat durf ik niet met zekerheid te zeggen. De koffie smaakte prima en het was fijn om de voeten even rust te gunnen. Na de onderbreking bezochten we een vintage winkeltje genaamd Pandora.

Ondanks dat ik zelf niet echt into vintage ben, keek ik werkelijk m’n ogen uit. Het zaakje deed zijn naam echt eer aan. Alsof je binnenstapte in een schatkist. Zoveel spullen, maar allemaal op een mooie en smaakvolle manier tentoon gesteld.

Alles klopte. De muziek (Franse jaren 20 chansons uit een ouderwetse grammofoonspeler), het licht, de kroonluchter aan het plafond en het diffuse licht wat door de ruitjes scheen. Het was echt een bijzonder winkeltje.

Ik paste er een knielange zwart leren jas met capuchon die ik geweldig vond, maar helaas was hij iets van drie maten te groot, dus toch maar laten hangen. Verder hebben we niet zoveel meer ondernomen.

Het was inmiddels al een uur of half vijf, we hadden allebei nog steeds zere voeten van het lange lopen en besloten afscheid te nemen. Het was een leuke middag waarbij ik ook behoorlijk wat mooie foto’s heb gemaakt. Ik merk de laatste tijd sowieso dat straatfotografie me steeds mer gaat trekken dan bijvoorbeeld de natuurfoto’s die ik eerst voornamelijk maakte.

Kom jij weleens in Dordrecht?

• wptouch_sc_scripts: a:32:{i:0;s:10:"bauhaus-js";i:1;s:15:"foundation_base";i:2;s:23:"foundation__public_base";i:3;s:23:"foundation_google_fonts";i:4;s:20:"foundation_load_more";i:5;s:15:"foundation_menu";i:6;s:19:"foundation_flickity";i:7;s:27:"foundation_flickity_wptouch";i:8;s:17:"foundation_spinjs";i:9;s:24:"foundation_spinjs_jquery";i:10;s:19:"foundation_tappable";i:11;s:27:"foundation_tappable_wptouch";i:12;s:28:"foundation_fastclick_wptouch";i:13;s:20:"foundation_fastclick";i:14;s:26:"foundation_infinite_scroll";i:15;s:19:"foundation_slideout";i:16;s:26:"foundation_slideout_helper";i:17;s:18:"wptouch-front-ajax";i:18;s:19:"aamrg-script-rotate";i:19;s:12:"aamrg-script";i:20;s:17:"aamrg-script-init";i:21;s:14:"contact-form-7";i:22;s:17:"email-subscribers";i:23;s:6:"jquery";i:24;s:15:"jig-prettyphoto";i:25;s:8:"colorbox";i:26;s:14:"magnific-popup";i:27;s:10:"photoswipe";i:28;s:19:"pixastic.custom.jig";i:29;s:9:"dotdotdot";i:30;s:20:"justified-image-grid";i:31;s:8:"wp-embed";}
• wptouch_sc_styles: a:14:{i:0;s:23:"foundation_google_fonts";i:1;s:26:"foundation-framework-style";i:2;s:19:"sb_instagram_styles";i:3;s:16:"wp-block-library";i:4;s:11:"aamrg-style";i:5;s:14:"contact-form-7";i:6;s:17:"email-subscribers";i:7;s:17:"wptouch-theme-css";i:8;s:13:"ecae-frontend";i:9;s:20:"ecae-buttonskin-none";i:10;s:21:"jig-prettyphoto-style";i:11;s:14:"colorbox-style";i:12;s:20:"magnific-popup-style";i:13;s:16:"photoswipe-style";}