December is de maand van de jaaroverzichten. Ik maak ze zelf ook altijd, maar dat is toch meer iets wat ergens tussen kerst en oud en nieuw gebeurt. Waar ik een hekel heb aan de feestdagen, vind ik die terugblikken, top-tig-lijsten en jaaroverzichten dan wel weer leuk. Ik hou van feitjes, ik vind het leuk om te zien wat er in een jaar allemaal gebeurd of veranderd is.
Eén van mijn favoriete terugblikken is toch wel het muziekoverzicht van Spotify. Eerder bekend onder de noemer ‘Jouw Jaar’, dit jaar heet ie 2017 Wrapped. Er is een wat meer algemene pagina waar je kunt zien welke bands of artiesten dit jaar hot topic waren en welke playlists het meest beluisterd, maar leuker is natuurlijk je persoonlijke terugblik op het afgelopen jaar. Ondanks dat je zelf meestal wel weet waar je naar luistert, is de uitkomst toch vaak verrassender dan je denkt.
Als je de pagina 2017 Wrapped bezoekt, word je gevraagd in te loggen met je Spotify-account. Vervolgens krijg je wat statistieken te zien over je luistergedrag van 2017. Altijd leuk! Zo heb ik blijkbaar 22.152 minuten nar muziek geluisterd, wat goed is voor 370 uur aan muziekplezier, en luisterde ik naar 1575 verschillende artiesten. Er zit zelfs een spelelement in verwerkt, waarbij je moet raden wat je favoriete artiest, song en genre van het afgelopen jaar was.
Het meest leuke en belangrijke onderdeel is, wat mij betreft, toch wel de top 100 van je meest beluisterde tracks van het jaar. Een feest van herkenning, emoties en ergens toch ook altijd weer een stukje verbazing, omdat je niet had gedacht dat je die song of artiest zó vaak beluisterde.
Mijn lijstje van dit jaar is behoorlijk afwisselend en daarnaast ook echt letterlijk een soundtrack van mijn jaar te noemen, omdat er zoveel songs bij zijn die een bepaalde periode of gevoel kenmerkten. Alle songs bevatten trouwens een link met video die in een lightbox opent.
Zo brengen de nummers Islands van Sara Bareilles, I hate U, I Love you van Gnash en Sorry van Kensington, me direct terug naar een aantal minder leuke situaties met iemand waar ik veel van houd en doet Addictive van Sarah Miles, me ook nogal aan hem denken. 🙂
Zoals je weet, ben ik begin dit jaar lange tijd ziek geweest en was ik totaal mezelf niet. Ik droeg alleen nog zwart, kwam bijna m’n huis niet uit en luisterde alleen naar songs als Heartattack in a Layby van Porcupine Tree, Angel van Massive Attack en Showbiz van Muse. Sowieso luisterde ik alles wat los en vast zat van Muse. Dat was helemaal mijn ding. Moody, dark and depressed. :-/
Nou is het niet zo dat ik deze muziek nu niet meer luister, ik heb een grote voorliefde voor alles wat je in de categorie alternative rock kunt scharen, maar toch, juist die nummers die toen elke dag wel een paar keer op repeat gingen, geven me nu soms nog de koude rillingen.
Gelukkig kwamen er vrolijker tijden, het voorjaar kwam eraan en ik heb tracks als Despacito (Luis Fonsi), Keep on swinging (Rival Sons), Symphony (Clean Bandit) en You get what you give (New Radicals) vaak genoeg voorbij horen komen in mijn ‘onderweg’ playlist, die ik trouwens iPod noem. Omdat ik voor het Spotify tijdperk nooit vertrok zonder m’n ieniemienie iPod Shuffle.
Opvallend dit jaar, is de intrede van de countrymuziek. En dan niet het Grant & Forsyth idee, met jankende steelguitars, maar een meer moderne variant. Nummers als Think of You (Chris Young en Cassadee Pope), I like the sound of that (Rascal Flatts) en Beat this Summer (Brad Paisley) heb ik dan ook aardig ‘grijs gedraaid’ dit jaar.
Die Summer bleef in Nederland aardig uit, op een paar mooie weken in juni na. Desondanks heb ik zo nu en dan wel wat zomerse tunes op mijn vaste luisterlijst gezet. Zo luisterde ik graag naar Volver a Amar van Christian Castro, Baby I love your way, de bekende 90s hit van Big Mountain en zelfs twee Turkse nummers, Aşk Sana Benzer van Koray Avci en Gül Ki van Ferhat Göçer, waarvan ik inmiddels zelfs het refrein kan meezingen. Wat een prestatie is op zich!
Fietsen deed ik natuurlijk ook genoeg dit jaar en meestal luister ik onderweg ook naar muziek. Als ik er flink de gang in zet, horen daar wel bijpassende liedjes bij. Bijvoorbeeld Night after Night van Martin Jensen, Bang Bang van Jessie J, Ariana Grande en Nicki Minaj, of één van mijn favoriete U2 nummers: Hold me, thrill me, kiss me en Ren Lenny Ren (Acda en de Munnik) als het erg hard waaide of slecht weer was tijdens het fietsen.
Al met al heel wat variatie in een lijst van 100 songs. Zelfs de soundtrack van Poldark staat erin, tot aan mooie kleine liedjes zoals Little Moon Rising van Stan van Samang, een Robbie Williams song ‘uit de oude doos’ (Strong) en het liedje wat ik volgens Spotify het meest van alles beluisterd heb: De akoestische versie van Coming Home van Sigma en Rita Ora. Eigenlijk vind ik ‘m helemaal niet zo bijzonder meer, maar ja, tijden veranderen… Mijn lijst kun je hier horen.
Luister jij ook muziek via Spotify?
