De laatste twee weken waren vrij passief. Buiten wat slaapproblemen, wat pijntjes, gekwakkel en een pittige paniekaanval om, kan ik niet zeggen dat ik echt heel slecht in m’n vel zat, maar ik had gewoon geen zin om iets te ondernemen.

Ik heb veel op de bank gezeten, heb het lezen weer opgepakt en ben vrij weinig buiten geweest. Ook bloggen liet ik voor wat het was. Dit keer een samengevoegd weekoverzicht van week drie en vier. Al zijn het nog vrij weinig foto’s.

maandag 15 januari

Dit is heel vaak mijn uitzicht geweest tijdens de afgelopen weken. Zittend of liggend op de bank met m’n dekentje over me heen en Bas en/of Molly erbij. Lekker knus met zijn allen. Bas kijkt echt zo lief op deze foto, vind ik!

Bas op schoot

donderdag 18 januari

Ik sliep al zeker een maand slechts 3 tot 4 uur per nacht en soms zelfs helemaal niet. Dat hou je niet vol. Omdat ik geen slaapmiddel mag, omdat dit conflicteert met m’n andere medicijnen, heb ik al diverse huis-tuin-en-keuken en homeopathische middeltjes geprobeerd, maar nooit leek iets te werken tegen mijn probleem.

Tot ik begon met Valeriaancomplex van De Tuinen en… het werkt! De lavendelolie druppel ik op m’n hoofdkussen om ontspanning en dus slaap te bevorderen. Ik slaap eindelijk weer wat beter en merk ook dat mijn ritme weer terug begint te keren.

Slaaptabletjes en lavendelolie

vrijdag 19 januari

Ik heb echt een voorliefde voor mutsen en dan vooral voor beanies. Waar dingen als petjes en hoedjes me totaal niet staan, kan ik met een muts op mijn kop wel aardig wegkomen. Dit stoere camouflage-exemplaar had ik al zeker een maand geleden gespot bij Bristol, maar laten hangen omdat ik hem te duur vond. Inmiddels was ie afgeprijsd en was er nog één over, die ging natuurlijk meer naar huis. Hij is zacht en de stof is ‘dubbelwandig’, dus ook heel warm!

Selfie met camouflagemuts

zaterdag 20 januari

Een bakkie doen bij HEMA en gelijk de folder lezen. Toevallig had ik het de dag ervoor tijdens een gesprek met mijn Engelse ‘penpal’ zoals hij zich voor de grap is gaan noemen, over weird zijn en dat mensen je gauw raar vinden als je je anders kleedt of gewoon anders in elkaar zit. Ik appte hem deze foto en hij reageerde met een quote van John Lennon: It’s weird not to be weird.

Koffie en een folder

zondag 21 januari

De dag begon met mooi weer en dus maakte ik eindelijk weer eens een wat langere wandeling met Bas. Iets meer dan 6 kilometer. Met zijn artrose gaat het dankzij het supplement wat ik hem sinds half november geef, gelukkig heel goed, maar het lag meer aan mijzelf dat we geen lange afstanden gelopen hebben de laatste tijd. Te moe, te veel rugpijn, geen zin, slecht weer. Whatever. Dit was in elk geval weer eens een ouderwets lekker loopje.

donderdag 25 januari

Ik ben eigenlijk niet helemaal kapot van deze foto, maar goed, ik deel hem toch maar. Het lijkt wel alsof ik ergens van schrik, mijn ogen lijken zo opengesperd en ik ben bleek als een spook, maar dat is nu eenmaal mijn look in de winter.

Toen ik nog thuis woonde, ging ik met veel tegenzin zo nu en dan onder de zonnebank om er wat meer gezond uit te zien. Achteraf zie ik de ironie daarvan wel in. Onder de zonnebank ‘gezond’. Yeah right…

Selfie

vrijdag 26 januari

Ik ben best blij dat ik wat vroeger wakker ben. Het ochtendlicht is vaak heel sereen, vind ik. Dat kun je op de foto’s duidelijk zien. Het hoge water is weer aangetrokken en dat blijft sowieso fascinerend om te zien. Hier en daar hingen ook nog wat flarden mist en de zon brak door. Heerlijk vredige plaatjes kun je dan schieten.

zaterdag 27 januari

Nadat het er vrijdag op leek dat ik, na mijn hevige verkoudheid van begin januari, ook nog griep zou krijgen, voelde ik me zaterdag toch weer een stuk beter, al had ik wel weer last van buikpijn. Martin kwam langs, we dronken latte in Sleeuwijk en ik kocht een nieuwe portemonnee.

De selfie maakte ik een paar uur eerder. Dit was typisch zo’n foto waarvan ik me afvroeg of ie niet te lelijk is om online te delen en uitgerekend zo’n foto krijg ik diverse reacties op van mensen die me er echt leuk op vinden staan.

Door zoiets krijg ik een kleine glimp te zien van hoe mijn hoofd werkt, hoe extreem vertekend mijn zelfbeeld schijnt te zijn. Ik zeg er wel bij schijnt, omdat ik nog altijd mijn eigen oordeel en mijn spiegel het meest geloof van alles. Eigenwijs misschien, maar ja, dat is nu eenmaal my middle name. :-P

Tot zover dus een vrij karig overzichtje van twee weken. Er zijn enkele weken bij waarin ik meer foto’s heb dan van deze twee, maar je kunt niet altijd zes gooien. Vandaag is mijn moeder jarig en ga ik dus op verjaarsvisite. Daarvoor moet ik nog even de stad in (koopzondag) en nog iets maken op de computer, dus daarom post ik dit artikel nu maar vast.

Meer foto’s zien? Check mijn Instagram!