Afgelopen weekend was er een evenement bij Slot Loevestein. Een plek waar ik sowieso regelmatig te vinden ben om te wandelen, koffie te drinken of om foto’s te maken. Ik had het gezien op Facebook en besloot zondag ook even een kijkje te gaan nemen. Op de website van het slot staat het evenement als volgt beschreven:

Tijdens Grenzeloos Loevestein ontdek je hoe Slot Loevestein omging met verschillende grenzen tijdens drie belangrijke tijden: de Middeleeuwen, de Tachtigjarige Oorlog en de Napoleontische tijd. Met echte ridders en soldaten, workshops én natuurlijk verhalen over gevangenen.

Het weer liet helaas wat te wensen over en na een eerdere wandeling richting veerdienst, was ik toch maar terug naar huis gegaan, omdat het in een shirtje met korte mouwen toch wat te fris was en de eerste regendruppels ook al uit de hemel vielen. Om drie uur besloot ik toch nog een poging te doen en stapte ik niet veel later samen met Bas aan boord van de pont.

Eenmaal op de binnenplaats van het Slot, waande je je direct ver terug in de geschiedenis. Met mensen verkleed in historische kledij, de scherpe geur van kampvuren en zo nu en dan een flinke knal vanaf de voorburcht, waar een handvol soldaten hun geschut aan het demonstreren was, aan geïnteresseerde kasteelbezoekers. Zelfs Bas leek het allemaal reuze interessant te vinden, al die mensen in aparte gewaden en voedsel wat in rieten manden op de grond stond.

Muziek maken

Ik ben overigens niet de hele middag geweest, maar iets van 2 uurtjes. Een paar rondjes gelopen en natuurlijk de nodige foto’s gemaakt en toen het op een gegeven moment wel heel hard begon te waaien en ook stevig begon te regenen, maar even naar binnen gevlucht bij de Taverne voor een bak koffie en een lekkere koek.

Het was lastig voor mij om te zien wat al die verklede mensen aan het doen waren, maar er was in elk geval genoeg te zien. Je kon je warmen aan een vuurtje waar een pan boven hing te pruttelen (al was het nou ook weer niet écht koud) en er waren ook spelletjes voor kinderen. Die het, aan hun enthousiaste gegil, geweldig vonden. Alleen een ridder in vol ornaat (lees: harnas) ontbrak nog aan het kleurrijke stel.

De twee bovenstaande foto’s vind ik zelf het mooist van allemaal. Achteraf ben ik overigens bijna 2 dagen bezig geweest om 3 van de foto’s die waren verdwenen terug te krijgen, maar dat is dus niet gelukt.

Geluk bij een ongeluk was dat ik een verkleinde en gewatermerkte versie wel op Facebook had staan. Die heb ik na tig vruchteloze pogingen dus maar gedownload, m’n watermerk eraf gepoetst en ze met speciale software wat groter gemaakt.

Op de onderste twee foto’s zie je om te beginnen een schavot. Zo’n ding waar mensen hun hoofd doorheen moesten steken om vervolgens om het leven gebracht te worden. Op mijn foto lijkt het meer op een vriendelijk kijkgat. Niks vriendelijks aan dus. Tot slot een foto van het Slot zelf, met een vrij donkere lucht erboven.

Op één buitje na, heb ik et gelukkig droog gehouden en was ik blij dat ik toch ben gaan kijken. Hier en daar ook een praatje gemaakt met een middeleeuws figuur (ze vonden Bas geweldig) en op de terugweg, kreeg ik wat vragen voorgeschoteld door een jongedame die voor een studie een project over historische evenementen en kastelen deed.