Eén van de redenen dat ik steeds niet aan m’n blog toe kwam de afgelopen maanden, is omdat ik dingen eigenlijk anders wilde aanpakken, maar niet wist hoe. Gisteren lijkt daar voor een deel verandering in te zijn gekomen en ik hoop dat dit doorzet.
Bloggen is een beetje uit, lijkt het. Media op internet wordt steeds vluchtiger. Mensen hebben geen tijd of zin meer om lappen tekst te lezen en/of door ladingen foto’s te scrollen. What’s the deal? Even Instagram checken, Twitter of Facebook lezen of een YouTube video kijken en je hebt veel meer gezien in een korter tijdsbestek, dan wanneer je hele verhalen leest op een blog.
Bij mezelf merk ik ook duidelijk dat mijn ‘kijkgedrag’, zoals ze dat bij tv-zenders zo mooi noemen, best is veranderd de laatste tijd. Ik volg bijna geen blogs meer en waar ik eerst een pesthekel aan YouTube had, betrap ik mezelf steeds vaker op kijken naar video’s en zelfs vlogs. Iets waar ik toch heel lang een uitgesproken afkeer van had.
Op Instagram ben ik al een aantal jaren redelijk actief, maar zelfs dat is op een laag pitje komen te staan, onder meer omdat er té veel tijd in het bijhouden gaat zitten. Soms ben je een uur bezig met foto’s van andere mensen liken en dan volg ik nog geen 300 man. Dus ja, dingen moeten vooral niet te lang duren, anders wordt het vervelend. Voor anderen, voor mij.
Mijn eigen blog bestaat voornamelijk uit lange stukken tekst en een hoop foto’s. Omdat ik niet kan kiezen en omdat ik ook iemand ben die gemakkelijk veel schrijft. Maar wat moet je, wanneer er een moment komt dat je zelfs je eigen ‘langdradige’ teksten en overdaad aan foto’s zat bent? Minimaliseren dus. Niet zozeer de lay-out, want mijn aversie tegen ‘witte blogs’ staat nog steeds overeind. Wel qua content. Kort maar krachtig, meer kernachtig gaan schrijven en minder foto’s.
Een grote doorbraak op het gebied van foto’s heb ik gister voor elkaar gebokst. Zoals je wellicht weet, draait er al jarenlang een galerij. Een ietwat ondergeschoven kindje wat ik hooguit eens per jaar eens bijwerkte. Ik vond het geen fijn systeem, stak er soms een hele dag in om iets anders te vinden en altijd zonder succes.
Ik ben te kritisch. Inmiddels heb ik tóch iets gevonden wat bevalt. Een systeem wat met albums en sub-albums werkt. Ik kan nu een volwaardige fotogalerij met meerdere albums draaien en ook naar afzonderlijke albums linken, iets wat eerst niet kon.
Inmiddels heb ik de nieuwe galerij aangekleed en opgevuld. Hij is groter maar ook overzichtelijker. Er staan in jaarmappen wat albums met foto’s van evenementen en uitjes, verder een album met kiekjes van mij.
Niet omdat ik mezelf zo knap vind, maar omdat mensen nu eenmaal nieuwsgierig zijn naar de persoon achter de blog, één met foto’s van m’n beestjes en een album met diverse foto’s. Kijk zelf even rond en laat weten wat je ervan vindt!
Het probleem: te veel foto’s in blogposts, is hiermee meteen opgelost. Gister schreef ik een item over mijn bezoekje aan de Keukenhof (twee maanden geleden, jawel) en heb het gelijk aangepakt zoals ik het graag zie. Geen overdreven lang verhaal, drie foto’s in het artikel. Meer zien? Linkje klikken.
Of je dat wilt of niet is aan de lezer, maar niemand wordt nog langer geconfronteerd met een blogpost met 500 foto’s. Bij wijze van spreken… We gaan de komende tijd zien of dit beter werkt. Voor de bezoekers van mijn blog, maar zeker ook voor mijzelf.
