Er zijn best vaak dingen, eigenschappen, gedachten of gevoelens waarvan ik me afvraag: Ben ik weer de uitzondering op de regel, of is het iets waar heel veel mensen weleens mee te maken hebben. Omdat mijn netwerk vrij klein is, heb ik ook niet echt goed vergelijkingsmateriaal. Vandaag een lijstje met uiteenlopende dingen die regelmatig in m’n hoofd voorbij komen.

De net-niet mens

Ik vind mezelf best vaak ‘net niet’. Niet mooi genoeg, niet interessant genoeg, niet sociaal genoeg en niet kundig genoeg. Dat is te wijten aan de grillige combi van een extreem slecht zelfbeeld en intens perfectionisme. 100 km fietsen? Ach, er zijn genoeg mensen voor wie dat niets voorstelt.

Leuke outfit? Die vrouw daar heeft álles mee, daarbij val ik in het niets. Mooie foto gemaakt? Instagram staat vol met nóg veel mooiere. Er is altijd wel een ‘maar’. Enerzijds is dat frustrerend, anderzijds vormt dat ook een constante uitdagingsfactor. Ik wil mezelf blijven verbeteren.

Dancing in the rain

Ik vind regen heerlijk, maar dan vooral als ik op mijn bed lig en de druppels gestaag tegen mijn ramen tikken. Niet als ik buiten ben en m’n haar uitgerekend vandaag eens écht leuk zit. Hashtag verzopen katje…

Onlangs gebeurde dat nog toen ik na lang dubben tóch maar besloot een avond naar het zomerfeest te gaan. Ik was enerzijds heel blij omdat ik nu dus niet hoefde te blijven, anderzijds heb ik wel een paar uur met een verregend hoofd rondgelopen.

Vul maar in!

Een eigenschap waar ik een gruwelijke hekel aan heb, is invullen voor een ander. Veel mensen doen dat en ikzelf dus ook. En daarin kom ik daar zelf altijd op de meest nadelige manier uit. In feite zijn dat ook een soort vooroordelen, alleen dan niet in het nadeel van de ander. Ik heb verschillende manieren geprobeerd om dat invullen af te leren, maar ik blijf het doen. Lastig!

Mensen die vragen…

Als ik ergens enorm veel moeite mee heb, is dat wel ergens om vragen. Zelfs al is dat iets wat me beloofd is of waar ik recht op heb, ik ben meer dan eens geneigd om het gewoon maar niet te doen en los het zelf maar weer op. Of laat het gewoon erbij zitten. Beloofd of niet. Zo heb ik een keer een week lang met een enorm lelijk bijgekleurde uitgroei rondgelopen, omdat ik niet terug durfde te gaan naar de kapper.

Toen ik dat toch deed omdat ik me schaamde, moest ik alle moed bij elkaar rapen en was ik alsnog bang dat ik als lastige klant zou worden gezien. Ik begrijp niet helemaal waar die enorme drempel vandaan komt. Misschien enerzijds het feit dat ik om hulp vragen zie als falen en om dingen vragen hebberig vind. Maar het blijft enorm lastig.

Rode en zwarte kleding

Uitverkocht

Dat moment dat je een leuk shirtje hebt gezien in een folder van één of andere winkel en er even naar wilt gaan kijken. Het shirt hangt er, maar niet meer in de juiste maat. En dat is het moment dat je het opeens móet hebben.

Dit soort situaties heb ik al verschillende keren meegemaakt. Het is de jacht die wordt geopend. Zoals mannen op vrouwen kunnen jagen die hard to get zijn (of dat spelen), zo kan ik jagen op een item wat ik moet en zal hebben.

Hallo weegschaal

Ik heb een haat-liefde verhouding met de weegschaal. Omdat ik mezelf altijd te dik vind (ondanks dat ik dat officieel niet ben), vind ik het altijd een lastig moment als de beruchte weegdag weer is aangebroken. Sommige mensen wegen zich nooit, ik weeg me eens per week.

Als ik dat niet doe, merk ik dat ik de neiging heb om toch iets makkelijker naar ongezond eten te grijpen, omdat die dreiging van de weegschaal wegvalt. Controle is voor mij belangrijk, dus weeg ik elke week. En als ik me dan de hele week dik heb gevoeld en dan toch niet aangekomen blijk te zijn, lijk ik van het ene op het andere moment dunner in de spiegel. Mindfuck heet zoiets… :-D

Nare woorden

Iets wat ik zelf best een beetje gek vind, is dat ik vaak spontaan teksten in m’n hoofd heb waarvan ik bang ben dat mensen het over me denken of zullen zeggen. Die gedachten dringen zich aan me op en ik kan er weinig anders mee, dan ze negeren.

Het is niet zo dat ik stemmen hoor, het is gewoon dat ik bepaalde teksten in m’n hoofd krijg waarvan ik ergens verwacht dat het gezegd zal worden. Het zijn altijd ronduit valse en zéér kwetsende dingen en altijd over m’n uiterlijk.

Ik denk dat het enerzijds het gevolg is van ruim 20 jaar lang daadwerkelijk uitgescholden, bespot en vernederd zijn door mensen en mijn slechte zelfbeeld wat onder meer op die manier tot uiting komt, omdat ik er zo min mogelijk over praat om anderen niet tot last te zijn.

Schiet op!

Ik heb een ontzettende hekel aan te laat komen. Van anderen, maar ook van mezelf. Toch wil het soms gebeuren dat er een last minute situatie ontstaat waarbij ik nog allerlei dingen moet doen, maar eigenlijk nú moet vertrekken. Het wil dan weleens gebeuren dat het lijkt alsof ik juist in een soort vertraagde opname terecht kom.

Alles wat ik doe, lijkt heel traag te gaan, ik kan m’n sleutel niet vinden, de rits van m’n tas zit vast, ik struikel bijna over de hond en meer van die dingen. Meestal haal ik het met wat snelwandelen toch nog wel om op tijd te zijn, maar vervelend is het wel. :-)

Tot zover het lijstje, met heel persoonlijke dingen en sommige dingen juist grappig. Ik ben benieuwd waar jij jezelf in herkent en hoe eerlijk je daarover durft te zijn. :-)