Jaren geleden schreef ik over de combinatie slechtziend zijn en make-up. Ondanks dat ik niet het soort blogger ben wat vaak en graag over make-up schrijft, vind ik dit toch weer iets heel anders dan de zoveelste review van de zoveelste lipstick of oogschaduw. Ik merk in het dagelijks leven dat er een enorm zwart gat bestaat, als het gaat om wat mensen met een visuele beperking wel of niet kunnen. Nog lastiger wordt het, dat dit ook nog eens voor elke slechtziende anders is.
Vandaag dus een blogpost waarin ik schrijf wat voor mij het beste werkt, wat voor producten en tools voor mij als slechtziende prettig werken. Hoe ik mezelf dingen heb aangeleerd. Het wil niet zeggen dat dit voor jou ook perfect werkt, maar misschien dat andere slechtziende vrouwen er wellicht ook iets aan hebben, dat zou leuk zijn!
We beginnen met de basis. Ik ga eigenlijk stapsgewijs door het proces van full-face make-up (wat ik overigens zeker niet dagelijks doe, gewoon omdat ik daar meestal geen zin in heb) en beschrijf zo hoe ik dingen aanpak, wat ik gebruik, favoriete producten et cetera.
Primer
Ik gebruik geen primer. Eigenlijk omdat ik amper foundation gebruik. De foundation die ik gebruik, blijft prima zitten. Ik heb er voorheen soms één gebruikt, maar zag weinig verschil. Overigens zijn primers vrijwel altijd in vloeibare vorm en ik ondervind daarbij geen hinder van mijn slechte ogen. Wel breng ik zo’n product het liefst met m’n handen aan, in plaats van met spons of kwast, omdat ik beter voel of het goed verdeeld is en of er wel overal product zit.
Foundation
Zoals ik hierboven al schreef, gebruik ik weinig foundation. Ik heb toevallig een potje staan wat ik in een opwelling heb gekocht, maar als die op is koop ik geen nieuwe meer. In het kunstlicht van winkels vind ik het extreem lastig om te bepalen wat de juiste tint voor mij is en zelfs met de hulp van een medewerker, kwam ik altijd met een te lichte kleur thuis.
Overigens geef ik sowieso de voorkeur aan vloeibare foundations, ook de meest verkochte. Met bijvoorbeeld poeder-, mousse- of stick-foundation, heb ik het gevoel dat ik het product minder goed kan uitwerken en eerder kans heb op vegen of oneffenheden die ik dan over het hoofd kan zien. Als je slecht zicht hebt, is de kans groter dat je eventueel gemaakte foutjes zelf niet ziet!
Persoonlijk vind ik foundation ook niet zo mooi staan, maar dat heeft meer met mijn persoonlijke smaak te maken, dan met mijn visuele beperking. Voor ’t aanbrengen van foundation gebruik ik m’n vingers of een sponsje. Ik gebruik de Real Techniques Miracle Complexion Sponge. Voorheen heb ik met verschillende kwasten gewerkt, maar ik vond dat niet prettig. Ik moet voelen waar ik iets aanbreng, met een kwast lukt dat minder goed.
contour
Contouring doe ik pas sinds een jaartje en ik vond het in het begin flink wennen. Was té bang om fouten te maken. Inmiddels is het wel een vast onderdeel geworden wanneer ik full face make-up draag en ik vind het toch net wat mooier dan zonder, omdat je gezicht er smaller door lijkt.
Ook hierin heb ik geëxperimenteerd. In eerste instantie leken crème contour sticks ideaal, maar in de praktijk blijkt iets in poedervorm voor mij de meest veilige keuze. Dit kan ik beter opbouwen zonder de kans dat er nog ergens strepen op mijn gezicht zijn, die ik vergeten ben uit te werken. Met een contour stick heb ik dat namelijk weleens gehad en zelf zie ik dat niet.
Mijn favoriete contour-producten zijn momenteel de Face Contour Kit van Sleek en het Bronze & Glow paletje van I Heart Make-up. Vooral die laatste is bijna op inmiddels! Voor het aanbrengen van contourpoeder gebruik ik de sculpting brush van Real Techniques, een stick-contour werk ik uit met het eerder genoemde sponsje van hetzelfde merk. 
highlighter
Ondanks dat ik niet altijd aan het contouren sla, gebruik ik wel bijna altijd highlighter. Ik heb ze in stickvorm, een hele mooie (en dure) van Benefit (Girl Meets Pearl) en de nodige highlighters in poedervorm. Ik heb sowieso iets met highlighters en blijf ze kopen. Maar uiteindelijk blijk ik vaker naar poeders dan naar de smeersels te pakken.
Toch iets makkelijker aan te brengen zonder het risico op een slecht verdeeld product. Voor het aanbrengen van poeder-highlighter gebruik ik de setting brush van Real Techniques. De sticks of vloeibare werk ik uit met een sponsje. M’n huidige favoriete poeder-highlighter is Pro Highlight van Freedom Makeup London.
Summer selfie
Concealer
Eem product wat ik elke dag gebruik en waarvan het, in elk geval voor mij, niet echt uitmaakt in wat voor vorm het is. De Hide the Blemish stick concealer (Rimmel) is lang favoriet geweest, maar ik vind vloeibare concealer ook prima. Wél met kwastje en liever niet in een paletje.
Mijn huidige favoriete concealers zijn de High Coverage concealer van Catrice en de Camouflage+ Matt concealer uit de nieuwe collectie van Essence. Mijn nummer één is trouwens de Instant Anti-Age Eraser Concealer van Maybelline. Deze is vloeibaar, maar werkt met een spons-applicator. Overigens werk ik concealer altijd uit met m’n sponsje.
Oogschaduwbasis
Iets wat ik sinds kort weer gebruik, omdat oogschaduw toch wel beter tot z’n recht komt met een beetje ‘grondverf’. Ooit had Catrice een hele fijne oogschaduw-basis in een potje, maar die is uit het assortiment gehaald. Ondanks dat ik bijvoorbeeld foundation liever in vloeibare vorm heb, geef ik voor dit product juist eerder de voorkeur aan een crème.
Ik heb vloeibare gehad, maar dat knoeide toch snel en dat ga je zien als je eenmaal oogschaduw op hebt. En ik zie dat dan juist weer niet goed, dus, geen goed plan! Ik gebruik er op dit moment één van NYX, omdat ’t de enige was die ik in deze vorm kon vinden. Werkt prima, maar is wel iets te stroef met aanbrengen naar mijn zin. En ruim 7 Euro vind ik best duur voor zo’n mini-potje!
Wenkbrauwen
Ondanks dat ik al 43 ben, epileer ik mijn wenkbrauwen pas zo’n zeven jaar. Dat is relatief kort. Voor die tijd durfde ik het niet aan en dáárvoor interesseerde het me niet. Maar op een dag ben ik gewoon begonnen en ondanks dat het niet altijd een succes was, kan ik uiteindelijk mijn eigen wenkbrauwen prima en strak epileren.
Ik gebruik hiervoor een spiegel met 10x vergroting en een pincet van Tweezerman. En goed licht! Voorheen heb ik een ander pincet gehad, maar deze werkt echt een stuk beter en dus ook sneller. Maar het is en blijft een precisieklusje en oefenen helpt.
Het gebruik van wenkbrauwproducten ben ik altijd wat huiverig voor. Ik heb een wenkbrauw-kitje van Catrice wat precies de juiste kleur voor mij is, maar blijf het lastig vinden om daar strak mee te werken. Brow-gels en andere smeersels blijf ik helemaal ver vandaan. De kans dat ik daarmee de mist in ga, is simpelweg te groot.
Dikke wenkbrauwpotloden blijken wel weer fijn te werken, In het Velvet Brow potloodje van Essence (helaas uit een limited edition en nu niet meer te koop) heb ik mijn ideale partner in crime gevonden. Hopelijk voegen ze zoiets ooit toe aan het vaste assortiment… Gelukkig heb ik er uit voorzorg drie bijbesteld.
Blush
Wat mij betreft misschien wel één van de makkelijkst aan te brengen producten gebied. Even een veegje op de juiste plek en je bent klaar. Overigens voor mij alleen blush in poedervorm, omdat ik met een blush-stick of creme toch eerder kans heb op foutjes of rare vegen op mijn wangen. Ik heb ze geprobeerd, omdat ik het leuk vind.
Een blush die eruit ziet als een soort dikke lipstick of één die in poeder verandert zodra je ‘m aanbrengt. Het is origineel en vernieuwend, maar voor mij is het niet ideaal. Ik kan gewoon niet goed genoeg zien of ik ’t goed heb uitgewerkt en wil niet rondlopen met roze appelwangen! Voor het aanbrengen van blush gebruik ik een kleine kabuki-brush van Bare Escentuals.
Nieuwe make-up
Oogschaduw
Ondanks dat ik jarenlang een voorkeur heb gehad voor donkere ooglooks, draag ik tegenwoordig toch meer naturel-tinten. Echt heel licht vind ik nog altijd niet zo mooi, maar de laatste keer dat ik echt zwarte oogschaduw heb gebruikt, is toch best lang geleden. Ik ben zelf heel erg fan van de paletjes van I Heart Make-up en ben ze zelfs gaan sparen. Ik hou sowieso van budget make-up en deze kosten rond de 10 Euro per stuk en dan heb je 16 mooie kleuren om mee te werken.
Wat voor mij heel belangrijk is, is dat oogschaduw niet poederig is, waardoor de helft onder je ogen terecht komt. Ook iets wat ik gemakkelijk over het hoofd kan zien en ik wil liever niet met een donker waas onder m’n ogen rondlopen. Oogschaduw in crème- of vloeibare vorm zijn ook een absolute no-go.
Het lijkt zo leuk, maar werkt voor geen meter als je slechtziend bent en enige controle wilt hebben over hoe en waar je oogschaduw terecht komt. Sowieso trekt het na verloop van tijd meestal in de lijntjes (ook bij mensen met goede ogen…) en dat is ook weer niet zo fraai. Gewone oogschaduw dus, met goed pigment en weinig fall-out.
Voor het aanbrengen van oogschaduw, gebruik ik mijn oogschaduw- en blend-kwasten van Real Techniques. Al gebruik ik de blending kwast om een donkere contrastkleur in mijn arcadeboog aan te brengen. Voor het echte blenden, gebruik ik een crease brush van Zoeva, nog afkomstig uit het Bamboo setje wat ik ooit had. Dat was voordat ik ontdekte dat ik ronde oogschaduw-kwasten veel fijner vind werken dan platte. Al doende leert men…
Eyeliner
Ik ben niet compleet zonder eyeliner Zelfs al draag ik verder geen make-up, eyeliner gebruik ik echt bijna altijd. Ik heb inmiddels dan ook al zo’n beetje alles uitgeprobeerd wat er te koop is op dit gebied. Van een simpel oogpotlood tot kajal en van vloeibare eyeliner tot markeerstiften voor je ogen of eyeliners in gel-vorm. Uitproberen is de beste manier om te bepalen wat fijn werkt.
De conclusie was dat de eyeliner pennen en de gel-eyeliners voor mij als iemand met een visuele beperking, het fijnst werken. Het meest belangrijker bij het aanbrengen van eyeliner is dat ik voel wat er op mijn ooglid gebeurt. Dat is echt een voorwaarde om netjes te kunnen werken.
Een priegelig dun puntje voel ik nauwelijks en daarmee kan ik dus niet goed sturen of beoordelen of het wel mooi wordt. Juist omdat ik veel op gevoel doe, is het belangrijk om in contact te staan met het product wat ik gebruik. Ik geef de voorkeur aan een gel eyeliner met een stevig kwastje (wel heel dun, uiteraard) en een goede inktzwarte eyeliner pen met een wat stevigere punt.
Ik heb jarenlang de Lasting Drama gel eyeliner van Maybelline gebruikt, maar doe het nu al een tijdje met alleen eyeliner pennen, omdat dat toch wat sneller werkt. Mijn ultieme favoriet was/is de Maybelline Curvy eyeliner die niet meer te koop is in de winkels en ook niet mer vermeld staat op de Nederlandse pagina van dit merk. Andere eyeliners die ik ook vaak gebruik, zijn de Super Liner Blackbuster van L’Oréal en deze van AliExpress (ja echt!).
Mascara
Aanbrengen vind ik geen probleem, al moet je natuurlijk wel opletten dat je het borsteltje niet IN je oog steekt. Maar wel erg belangrijk, is dat ik er één heb die geen spinnenpoten veroorzaakt. Want ook dat zie ik niet goed en ik vind ’t geen fijn idee dat ik zonder te weten met klonterende wimpers rondloop. Huidige favoriet is de Lash Princess False Lash Effect mascara van Essence. Een mond vol, maar dan heb je ook wat. Ik ben al aan m’n derde of vierde toe en vind ‘m super!
Lipproducten
Toen ik nog niet zo lang bezig was met make-up, gebruikte ik alleen lipgloss. Op de één of andere manier vond ik lipstick te heftig? Toch heb ik de gloss allang afgezworen. Te plakkerig, te glanzend, te vloeibaar. Juist met lipstick kun je strakker werken en omdat je ze in alle kleuren van de regenboog hebt, zit er altijd wel een kleur tussen die mooi is.
Rode lipstick draag ik ook zo nu en dan, maar dat blijf ik tricky vinden, omdat het juist bij een felle kleur erg opvalt als je een klein foutje hebt gemaakt en ik dat dan weer lastig te herstellen vind. Maar als je gewoon weet hoe je lipstick aanbrengt kan er weinig fout gaan, slechtziend of niet.
Zoals je misschien is opgevallen, is dit niet echt een lijstje met tips geworden van dingen die je beter zus of zo kunt doen en welke producten of tools je zéker moet aanschaffen. Er is geen make-up die speciaal bedoeld is voor slechtzienden en zoals ik in de intro al schreef, elke visuele beperking is weer anders. Ik heb dit artikel vooral vanuit mezelf geschreven. Wat ik prettig vind werken (en wat niet), hoe ik dingen doe.
In het artikel wat ik eveneens in de intro linkte, staan ook een aantal basis-tips voor het opmaken als je slechtziend bent. Eigenlijk heel voor de hand liggende dingen als dat je vanzelf ontdekt wat voor jou wel of niet werkt en dat dat soms af kan wijken van hoe ‘de rest van de wereld’ het doet. Dat goed licht belangrijk is, dat je wellicht meer tijd voor bepaalde dingen nodig hebt dan andere mensen en dat je vooral niet ongeduldig moet worden.
Wat ik heb geleerd, is dat het vooral een kwestie van ontdekken, oefenen en uitproberen is en dat is eigenlijk niet anders dan bij ieder ander die begint met make-up of daar al jaren mee bezig is. Door de jaren heen verander je ook soms van smaak, iets wat je eerst top vond, vind je nu flop. Er worden nieuwe en innovatieve producten uitgebracht. Ook make-up blijft niet hetzelfde.
Leren te werken op gevoel en daar ook op vertrouwen, is denk ik wel de key feature van jezelf als slechtziende goed op kunnen maken. Het idee laten varen dat je alles goed moet kunnen zien om het goed te kunnen doen. Ik kan een strakke eyeliner-wing zetten met mijn ogen dicht.
Als ik juist heel goed ga proberen te kijken en opletten of ’t wel goed gaat (wat dus niet lukt omdat ik nu eenmaal slecht zie), wordt het gegarandeerd een puinhoop. Op gevoel leren werken kost tijd en vertrouwen in jezelf, maar uiteindelijk is het echt de moeite waard!
