Het is echt járen geleden dat ik voor het laatst in de Efteling ben geweest. Ik vind dit soort parken best leuk, maar het prijskaartje wat eraan hangt een heel stuk minder. Rond de € 40 betalen voor een dagje uit past nu eenmaal niet in mijn budget.

Totdat ik via mijn moeder aan kaartjes met wel een heel mooie korting kon komen via haar abonnement op het Algemeen Dagblad. Dat werd een dagje Winter Efteling, samen met Martin.

Martin kwam me rond half 11 ophalen en na Bas nog een aai over zijn bol te hebben gegeven en de boel afgesloten te hebben, vertrokken we richting Kaatsheuvel. Er waren meer mensen op hetzelfde idee gekomen, want er stond file tot de afslag naar de Efteling. Gelukkig vond ik dankzij Google Maps een sluiproute, die ietsje om was, maar wel een stuk vlotter reed. Vervolgens de auto geparkeerd en het park in!

Eerste stop: Koffie! Die we onderweg naar de eerste attractie opdronken. Martin had trouwens soep. De bedoeling was om in de Pagode te gaan, maar we stonden toch in een andere rij die wel erg lang duurde.

Ik moet toegeven dat ik me irriteerde aan het feit dat ik inmiddels al een halfuur stond te wachten voor een attractie waarvan ik niet eens wist wat het was, maar toen ik er na zoekwerk en downloaden van de handige Efteling-app achter kwam dat het om het nieuwe Symbolica ging, was ik tevreden.

Klaar voor de rollercoaster!

Het was inderdaad een mooie attractie om te zien, al vond ik een uur in de rij achteraf gezien wel een tikje overdreven. Vervolgens gingen we alsnog in de Pagode, waar de wachtrij korter was.

Op dat uur na, bleken de wachtrijen voor overige attracties gemiddeld tussen een kwartier en een half uur, dus dat viel op zich best mee. Ondanks dat we een gratis plattegrondje hadden gescoord bij de ingang, was die snel vergeten nadat ik de Efteling-app had gedownload.

Ik vond het handig dat je, net als bij Google Maps, aan een pijltje kunt zien waar je je bevindt en welke richting je op loopt. En ook dat bij elke attractie stond vermeld wat de huidige wachtrij was.

Die klopte over het algemeen best nauwkeurig! Ook kon je elke attractie aanklikken om meer informatie erover te lezen of bekijken op de plattegrond. Veel gemakkelijker en sneller om te navigeren dan de lastige uitvouwbare papieren plattegrond.

Ik verkondigde dat ik besloten had deze keer dingen te doen die ik normaal links zou laten liggen. Achtbanen bijvoorbeeld. En het spookhuis. Bij nader inzien had ik die toch vaker gezien. Ik dacht me een spookhuis te herinneren waar je in zo’n bakkie in het donker zit en door een parcours gaat waar je slierten in je gezicht krijgt en zo.

Dit was een voorstelling achter glas waarvan ik uiteraard de helft niet kon zien en dus saai vond. De aanwezige kinderen vonden het erg spannend en betraden de ruimte als een roedel huilende weerwolven.

De exacte volgorde van attracties die we hebben bezocht weet ik niet meer, maar het waren er best wat. Fata Morgana was mooi als vanouds en eenmaal weer buiten, scoorden we een Turkse pizza. Vervolgens de achtbaan in! Niet de Python, maar Joris en de Draak. Achteraf begreep ik dat Joris zelfs enger is dan de Python, omdat ie onder andere een stuk hoger gaat.

Joris en de Draak, Efteling

Nu moet je weten dat ik als kind ooit in de Python ben geweest en alles bij elkaar heb gekrijst van angst. Daarna kreeg je me er met geen 10 paarden meer in. Tot zaterdag dus. Helemaal vrijwillig! Ik heb als enige niet gegild, vond het ook niet eng.

Alleen wat minder prettig dat mijn ingewanden opeens los rond leken te vliegen. Echt misselijk was ik ook niet, ‘Niet prettig’ was een betere uitdrukking. Al sluit ik niet uit dat ik het nog eens doe. Natuurlijk wilde ik wel per se voorin, zodat ik kon zien hoe we de diepte in gingen!

Verder wierpen we een blik binnen bij miniatuurwereld Diorama (erg mooi gemaakt, niet héél spectaculair) en het Anton Pieck pleinHolle Bolle Gijs hebben we ook gezien. Een rondje Bob stond op het programma, maar net toen we in de rij stonden, werd omgeroepen dat de attractie wegens het weer werd stilgelegd. Het was net een klein beetje gaan miezeren. Bummer!

Vogelrok wilde ik nu ook weleens proberen. Ik dacht dat ik die misschien wel erger zou vinden dan Joris en de Draak, maar ik vond dit juist geweldig! De snelheid lag iets lager en in het donker vond ik fantastisch.

Ik heb als ik weinig of niets zie juist veel minder of geen last van misselijkheid en vond de lichteffecten vet! Bij Martin lag dat wat anders, want terwijl ik bij wijze van spreken nog wel een rondje had gewild, kwam hij er groen uit. Hij hield zich stoer, maar bleef misselijk en een bezoekje aan Villa Volta bleek net iets te veel van het goede.

Spoorrails in de Efteling

Dat was ook gelijk de laatste attractie die we bezochten, maar het liep inmiddels tegen zessen en we waren er dus al heel wat uurtjes. Droomvlucht had ik ook graag nog bezocht, maar de wachtrij bleef de hele middag heel lang en dat had ik er dan ook weer niet voor over.

Tussendoor aten en dronken we hier en iets. Kleinigheidjes, want horeca in de Efteling is duur. Al brachten we het er nog relatief goedkoop vanaf met een Turkse pizza voor € 3,50 (normale prijs), cappuccino met een appelflap voor € 4,95 en yoghurt met muesli voor € 3. McDonalds is duurder!

Op weg naar de auto, begon net de spectaculaire Aquanura watershow, die we nog hebben bekeken. Fantastisch mooi! Uiteindelijk zaten we rond 7 uur in de auto. Kachel aan, motor aan en rijden! Martin voelde zich nog steeds niet lekker en is, na mij afgezet te hebben, gelijk naar huis gegaan. Gelukkig voelde hij zich de volgende dag weer goed.

Zelf ging ik gelijk aan de slag met bewerken van de foto’s die ik had gemaakt. Door het grijze weer heb ik minder mooie foto’s kunnen maken dan ik hoopte, maar desondanks is het een mooie indruk van een leuk dagje uit. De foto die ik vlak voor vertrek vanuit de achtbaan maakte, vind ik dé plaat van de dag!

Kom jij in de Efteling? En welke attractie ga jij écht niet in, of durf je juist alles?