Het is 13 januari en dat betekent dat ik gister jarig was. Hoe oud ik ben geworden? Dat staat dus in koeienletters in de titel. Best confronterend, alhoewel ik fervent aanhanger ben van leuzen als “Je bent zo oud als je je voelt” en “leeftijd is slechts een getal.”

Alleen kan ik nu echt niet meer roepen dat ik ‘begin veertig’ ben, dat valt dan wel weer een beetje tegen. Maar Ik ben vooral blij met elk jaar dat ik erbij krijg. Want in het leven heb je uiteindelijk maar weinig garanties.

Gisteren hield ik mijn verjaardag dus ook, al had ik aanvankelijk tegen het handjevol mensen wat ik had uitgenodigd, gezegd dat ik vrijdag jarig was en dus niet de dag erna. Oeps. Even niet goed in m’n agenda gekeken. Gelukkig kwam het uiteindelijk allemaal goed en kon op één na, iedereen ook op zaterdag en had ik dus vrijdag nog een beetje extra verjaardag.

Tekening ‘Verjaardag’

De dag begon niet al te best, met een sterk aanwezig grieperig gevoel en enorme vermoeidheid. Ik had geen koorts, maar voelde me zo gammel als het maar zijn kon en dat is natuurlijk niet echt leuk op je verjaardag.

Met de nodige pillen (antigrippine, extra vitamines, paracetamol) heb ik mezelf gedurende de dag aardig op de been weten te houden. De boel afblazen en verzetten en vervolgens de hele dag in m’n bed liggen, vond ik niet echt een optie.

Voordat de visite kwam, heb ik overigens eerst nog een nieuwe tekening gemaakt voor de 30 Day Art Challenge, want ziek en jarig of niet, dát gaat gewoon door. Ik smokkelde een beetje door tussendoor een zelfbedacht ideetje uit te werken, omdat de verzoekjes die ik nog open had staan, nu even te bewerkelijk en tijdrovend waren. Ik was behoorlijk duizelig en had een trillerig handje, dus tekenen kostte me behoorlijk wat moeite.

Ik voelde me wel minder ‘feestelijk’ dan andere jaren, maar heb buiten het grieperige gevoel om, best een leuke dag gehad. Ik vier m’n verjaardag overigens nooit heel uitgebreid. Ik heb maar een klein netwerkje en meer dan gemiddeld zes à zeven mensen komen er niet op visite. Vind ik ook niet zo erg. Met een huis vol bezoek blijft er weinig tijd over voor gezelligheid omdat je eigenlijk alleen aan het cateren bent.

Cadeautjes kreeg ik uiteraard ook. M’n moeder had me een tijdje geleden een kookplaat beloofd voor m’n verjaardag, nu er onlangs een kookgroep in de meterkast is aangelegd voor elektrisch koken.

De fonkelnieuwe inductieplaat staat inmiddels te glimmen op het aanrecht. Nog niet op de plek waar ie thuishoort, want met aansluiten waren wat problemen en dat gaat als het goed is morgen opgelost worden. Dan kan ie ook gelijk op zijn plek en kan ik er ’s avonds voor het eerst op koken!

Verder kreeg ik van Martin iets voor bij de nieuwe kookplaat, namelijk een koffiepotje (percolator) die op inductie kan. Ik heb er nu één van aluminium en dat werkt dus niet op inductie. De pannen die ik heb, zijn geschikt voor de nieuwe kookplaat, dat had ik al gecheckt nadat de aansluiting was opgeleverd. Hooguit de wokpan niet, maar die gebruikte ik toch zelden.

Van m’n maatje uit ’t Westland die vrijdagmiddag en -avond is geweest en me ook heeft geholpen met het zagen van een gat voor de nieuwe kookplaat, kreeg ik een setje grafietpotloden van Koh-I-Noor.

Ik had er één en die vind ik veel fijner dan de potloden van Bruynzeel. Maar er was weinig meer over dan een stompje en nu heb ik, behalve hetzelfde potlood, nog 11 andere hardheden van dezelfde soort. Potloden van dit merk staan bekend als hoogwaardige tekenpotloden.

Nu ik de laatste tijd weer creatief bezig ben, ontdek ik steeds meer wat voor materialen ik leuk en fijn vind om mee te werken. En ondanks dat ik lang een hekel heb gehad aan potloden, pak ik die er tegenwoordig graag bij. Werken met m’n aquarelpotloden of gewoon een snelle opzet maken, maar ook het echte schetsen en diepte creëren.

Dat vind ik enorm gaaf om te doen, al is het wel voorwaarde dat ik er echt de tijd voor kan nemen en er ook echt zin in heb. Ik moet er zogezegd lekker voor kunnen gaan zitten en dan komen er best mooie dingen uit m’n handen!

Verder kreeg ik een superleuke houten lantaarn waar de vorm van een ster in ’t hout is verwerkt (beetje lastig uit te leggen, maar het is veel te donker om foto’s te maken), een kindertekening en cadeaukaarten van HEMA en Xenos. Tot slot had een buurvrouw van m’n moeder een kaart gestuurd en een voorraadje zelfgemaakte stoofpeertjes aan m’n moeder meegegeven voor mij.

De meeste mensen kwamen ’s middags. ’s Avonds was Martin er in zijn eentje. Ik lag uiteindelijk na het opruimen en afwassen van de verjaardagsrommel uiteindelijk rond half twaalf in bed en sliep volgens mij nog geen 20 minuten later. Vandaag voel ik me nog steeds niet echt lekker (dat was wel te verwachten), maar ik kan ondanks dat toch terugkijken op een leuke verjaardag!

Overigens volgt er morgen nog een cadeau, ik krijg een handgemaakte eettafel van steigerhout. Zoiets vind ik al jaren geweldig en de man van een jeugdvriendin van m’n moeder (mensen die ik zelf ook al zo’n beetje m’n hele leven ken) had gezegd dat hij er voor mij wel één wilde maken en die komt dus morgenavond. Ik ben zó benieuwd!