Twee jaar geleden viel ik 14 kilo af, waarvan er eigenlijk maar 7 echt te veel waren, BMI-technisch gezien. Ik voelde me goed en ondanks dat ik mezelf nog dik vond terwijl ik geen overgewicht had, zat ik psychisch ook veel beter in m’n vel.
Zoals je waarschijnlijk wel weet ben ik extreem onzeker over mijn uiterlijk en ik ben iemand die graag controle wil. Ik kan helaas niet veranderen hoe ik eruit zie, maar ik heb wél invloed op mijn gewicht. Dus als het even kan, werk ik daaraan.
In de loop van de tijd is een klein deel van die kilo’s toch weer terug gekomen. Niet streng genoeg geweest, te vaak zoetigheid. Ik ben een zoetekauw. Snoepjes, toetjes, koekjes. Ik lust het allemaal maar wat graag.
Maar ik ben helaas ook iemand die maar naar een appeltaart hoeft te kijken om al 2 kilo aan te komen. Kwestie van een combinatie van factoren. Aanleg, een schildklier die niet werkt en dus geen snelle stofwisseling. Gewoon pech hebben.
Ik heb twee keuzes: Eten waar ik zin in heb met het gevolg dat ik zachtjes aan steeds meer aankom en mijn spiegelbeeld niet meer kan verdragen, of altijd (en daar bedoel ik de rest van m’n leven mee) opletten. Veel laten staan, bepaalde dingen nooit eten en zo redelijk stabiel blijven qua zelfbeeld. Een goed zelfbeeld zal ik nooit krijgen.
Stabiel blijven is voor mij het hoogst haalbare doel. En daar ga ik dus voor. Echt flink overgewicht heb ik overigens nooit gehad, maar voordat het zover komt, grijpt mijn zelfbeeld al in op een manier die zó destructief is dat ik me wel drie keer bedenk voor ik iets ongezonds pak en gelijk tot actie overga. Afvallen. En wel meteen!
In maart dit jaar begon ik opnieuw met afvallen. 6 kilo wilde ik kwijt. Ik had op dat moment geen overgewicht, maar voelde me afschuwelijk, ik had een nog intensere hekel aan hoe ik eruit zag en deed heel veel om mijn lichaam te verstoppen. Ik wilde niet meer naar feestjes, werd obsessief qua kleding, weigerde pertinent om op de foto te gaan en zat liever thuis dan dat ik buiten was.
Toch ging het deze keer niet zo lekker als in 2017. Ik volg overigens geen enkel dieet omdat ik in het verleden heb geleerd dat diëten absoluut niet werken. Consequent een eetdagboek bijhouden, dat is wat voor mij in 2017 de ideale stok achter de deur bleek te zijn en daar ging ik dus mee aan de slag.
Maar ik vergat steeds dagen en heb dit jaar ook de nodige tegenslagen gehad, waardoor ik slecht in m’n vel zat en daardoor toch weer naar zoetigheid greep. Ik beschik gelukkig over een goede zelfbeheersing, iets als vreetbuien doe ik niet aan. Maar als ik me echt ellendig voel, moet ik zoetigheid hebben. Die craving is niet te stoppen, hoe erg ik dat ook vind.
Al met al lukte het dus niet zo goed. De eerste drie kilo waren er vrij snel af, maar vervolgens bleef ik maar op hetzelfde gewicht hangen. De meeste mensen zouden zich niet druk maken om drie kilo, maar ik wel. Ik moet ze kwijt, hoe dan ook.
Onlangs ging het echt weer de verkeerde kant op en besloot ik dat ik iets anders nodig had. Een reset. Ik dook internet op en zocht dingen op over een detox periode. Ik besloot drie dagen te gaan detoxen (ontgiften) waarbij ik uitsluitend groente en fruit zou eten en eventueel wat zaden en noten. En natuurlijk veel water drinken.
Ik begon vorige week zondag en was eigenlijk bang dat ik drie dagen lang honger zou hebben. Ik had besloten een combinatie te kiezen van smoothies en verder rauwkost als tussendoortjes en salades of roerbakmaaltijden als avondeten.
Aangezien ik geen voorstander ben van smoothies als volledige maaltijdvervanger omdat je goede stoffen als vezels mist en het ook minder vult dan wanneer je de ingrediënten echt op zou eten, besloot ik dat te beperken tot twee per dag.
Helaas kreeg ik zondagmiddag buikpijn. Maagpijn en last van m’n darmen. Zodanig heftig dat ik besloot dat als dit aan zou houden, ik het bij twee dagen zou houden. Direct stoppen was geen optie. Als ik ergens aan begin maak ik het ook af en er was absoluut geen mogelijkheid dat wat ik deed, ongezond zou zijn.
Ik hongerde mezelf niet uit, kreeg juist een hoop extra stoffen binnen die mijn lichaam niet in grote hoeveelheden gewend is. Nadat ik de volgende ochtend ook nog flink last had, ging het uiteindelijk weg en voelde ik me prima.
Maandag ging er helaas wel iets anders mis, tijdens het maken van mijn ochtend-smoothie, gaf mijn blender de geest. Het was al een oud ding, maar hij deed het altijd nog prima. Tot nu dus.
Omdat ik best handig ben, heb ik geprobeerd hem te fiksen, maar zonder resultaat. Het binnenwerk was deels vergaan, het schroefdraad zo lam als wat. Niets meer aan te doen. Maar dat betekende ook geen smoothies net nu ik midden in mijn detox periode zat. Shit!
Ik racete dezelfde dag nog naar Blokker voor een nieuwe, die eenmaal thuis al kapot bleek te zijn voordat ik ‘m had kunnen gebruiken. Omdat ik inmiddels nog maar één detox dag voor de boeg had, besloot ik er geen haast mee te maken en op mijn gemak iets te zoeken wat 100% naar mijn wens zou zijn.
In de tussentijd at ik gewoon wanneer ik zin had. Een stronkje bloemkool, appeltje, een paar wortels, rode bessen, een handje zaden en pitten (twiet twiet!). Alsof ik de hele dag aan het snacken was, maar dan 100% verantwoord. Wat zeg ik? 200%!
Ook dag 3 verliep prima. Zonder blender, maar ook zonder buikpijn of andere klachten. Ik voelde me steeds beter en kon aan verschillende dingen merken dat m’n lichaam zichzelf inderdaad aan het reinigen was, hoe raar en zweverig dat ergens ook klinkt om te zeggen.
Wat me vooral opviel was dat ik minder trek had dan wanneer ik normaal eet! Ik probeer bewerkt voedsel al zoveel mogelijk te vermijden, maar nu ik alleen verse producten at, merkte ik dat ik veel sneller vol zat en dat gevoel ook langer aanhield. Terwijl ik vaak een uur na mijn ontbijt alweer trek heb en soms na mijn twee boterhammen voor lunch, nog wel iets zou lusten.
Ook de weegschaal liet opeens iets heel anders zien en dat was slechts na 2 dagen. Terwijl ik echt geen gram minder had gegeten dan zoals ik normaal zou doen. Ik ben positief gestemd over het houden van een detox en ben vastberaden om dit vaker te doen. Misschien eens per maand, of één dag per week of eens per twee weken.
Ik had verwacht dat het echt afzien zou zijn, maar ik voelde me gezond, energiek en zelfs slanker. De beloning van de weegschaal was de kers op de taart. Of zal ik zeggen de radijs op de salade.
Grappig genoeg bleek deze detox periode ook exact de reset die ik nodig had. Ik voel me weer mijlen verwijderd van het eten van zoetigheid en dat maakt het veel makkelijker om dingen te laten staan en het ‘afvalproces’ weer op te pakken. Zelfs een koekje bij de koffie laat ik liggen!
Een nieuwe blender heb ik nog niet, die komt volgende week. Omdat ik de afgelopen drie weken via de SamenGezond app aan weekdoelen heb gewerkt en die goals allemaal heb gehaald, heb ik maandag € 20 aan vouchers te besteden bij CoolBlue. Ik ga die gebruiken om een NutriBullet mee te kopen. Een duurdere blender dan ik aanvankelijk in gedachten had, maar na de nodige reviews en recensies gelezen te hebben, ben ik zeker van m’n zaak!