Zoals de meeste mensen die m’n blog al langer volgen weten, woon ik inmiddels al heel wat jaren in de historische vestingstad Gorinchem. Ik woon in de binnenstad, die in tweeën wordt gesplitst door de Lingehaven.

Eigenlijk is dit het einde van de rivier de Linge die begint bij Zoelen (dat ligt een stukje rechts van Geldermalsen) en uiteindelijk eindigt in de Lingehaven in Gorinchem, waar je via de sluis uiteindelijk de Merwede op gaat.

De Lingehaven is waarschijnlijk mijn meest gefotografeerde locatie van heel Gorinchem. Zomer, winter, herfst en voorjaar, altijd zijn er wel mooie plaatjes te schieten. Ook deze herfst heb ik de haven weer vanuit diverse hoeken vastgelegd en zijn er enkele mooie plaatjes overgebleven. En dat zelfs terwijl het nog niet écht heel mooi herfstweer is geweest om foto’s te maken.

Oud schip in de Lingehaven

Herfstbladeren op de voorgrond

Schip in de Lingehaven

Kleurrijke Lingehaven

Voor de niet-kenners even wat geschiedenis. De Lingehaven bestaat dus al lang, net als Gorinchem zelf trouwens. Waar het nu vooral een passantenplaats is en met name in de zomermaanden een komen en gaan van jachten en andere kleine schepen, werd de haven in de middeleeuwen gebruikt als laad- en losplaats voor de stad.

En waar inmiddels logge vrachtwagens over de keien hobbelen, werd de bevoorrading heel wat jaren geleden nog door schepen gedaan en dan was zo’n haven midden in de stad wel zo handig!

De Lingehaven is zelfs een heus monument en staat sinds 1981 officieel te boek als “Object van historische betekenis in verband met de stedenbouwkundige structuur van de stadskern.” Er liggen overigens drie bruggen over de haven.

Vroeger waren dat houten bruggen en een aantal ervan waren draaibruggen. Tegenwoordig zijn het heel praktische betonnen constructies waar ook bovengenoemde logge vrachtwagens zonder gevaar voor doorzakken overheen kunnen.

Panorama van de Lingehaven

Blaadjes op de trap

Zeilschip in de Lingehaven

Peterbrug, Gorinchem

Maar zoals gezegd, draait de haven tegenwoordig vooral om pleziervaart en staat zelfs twee keer per jaar in het middelpunt van de belangstelling tijdens de Havendag en de Botenbeurs. Zelf ben ik ook meerdere keren per jaar in de haven zelf te vinden, als ik weer eens een middag ga kajakken.

De rest van het jaar loop ik er vooral langs, soms zelfs meerdere keren per dag. En het ziet er elke keer weer anders uit. Glad water, dreigende luchten, veel boten, leeg, een laag ijs of een zonsopgang. Het verveelt nooit.