Ik had al een artikel voor morgen klaarstaan (iets over Culemborg), maar heb nu ook wel zin om te schrijven, dus waarom niet? Als ik inmiddels iets heb geleerd op het gebied van bloggen, is dat juist al die routines en regels die ik mezelf had opgelegd met het idee om m’n writers block uit de weg te ruimen, niet werken.
Ik ben nog steeds blij dat ik een paar maanden geleden ‘het licht heb gezien’ en ondanks dat ik echt niet elke dag of meerdere keren per week schrijf, bevalt dit me nog steeds goed en heeft het me de zin en inspiratie gegeven om lekker door te blijven gaan met mijn inmiddels ruim zeventien jaar oude blog!
Deze is, ondanks haar hoge leeftijd, nooit een hoogvlieger geworden qua bezoekersaantallen, iets wat me lang enorm onzeker heeft gemaakt, want tegenwoordig lijkt ‘t om niets anders te draaien dan populair zijn en zoveel mogelijk volgers/bezoekers hebben op je blog en social media. Maar ik schrijf omdat het in m’n bloed zit en ik het heerlijk vind, omdat ik dingen waar ik enthousiast over ben met mijn lezers wil delen en daarnaast gaat kwaliteit boven kwantiteit.
Juist het opgeven van al die regeltjes en onbewust toch de stille wens om in elk geval een beetje op eenzelfde niveau te zitten als andere bloggers qua populariteit en de enorme onzekerheid die daarmee gepaard ging (er moet toch écht iets aan mij mankeren, ook al zegt iedereen dat ik leuk schrijf), heeft me veel vrijheid en rust gegeven.
Ik doe nu weer wat IK wil. Dus schrijf ik misschien langere teksten dan gemiddeld, plaats ik veel foto’s, bespreek ik soms ook persoonlijke kwesties waarvan mensen vinden dat je ze voor jezelf moet houden. Want ondanks alle ‘awareness’, is iets als psychische problematiek en het praten over trauma’s nog altijd taboe.
Waarom? Gewoon omdat ik mezelf wil kunnen zijn en meer dan genoeg heb van me aanpassen aan een ander. Been there, done that. Grootste deel van m’n leven zelfs. Klaar ermee! En na een veel te lange intro, wat dus ook weer gewoon mag omdat dat ‘typically me’ is, beantwoord ik ook nog een aantal vragen uit dat roze boekje waar ik ooit in november 2015 mee begon…
936. Naar welk gangpad race je als je 1 minuut gratis zou mogen winkelen?
Honestly? Toch wel de toetjesvitrine, of het snoep-schap. Het is maar goed dat ik zoiets nog nooit heb gewonnen dus en dat waarschijnlijk ook niet heel snel zal gebeuren. Al zou ik dan natuurlijk heel volwassen naar het schap met wasmiddelen scheuren, omdat dat nu eenmaal de duurste dingen zijn qua huishoudelijke producten die je regelmatig nodig hebt. So grown-up!
Almhof roomyoghurt toetje
937. Heb je weleens iemand versierd?
Nee, kan ik ook niet. Ik ben altijd bang dat als ik iemand zou laten merken dat ik ‘m leuk vind, ik keihard word uitgelachen. Zo van: “Denk je nou echt dat jij kans maakt??” Dat is overigens ook weleens gebeurd. Ik ben sowieso te onzeker om zoiets te kunnen en heb nooit veel interesse gehad in dingen als flirten, seks en relaties. En nog altijd niet.
938. Ga je graag naar de kapper en de schoonheidsspecialist?
Niet echt. Schoonheidssalon blijf ik liever uit de buurt, al heb ik wel een tijdlang m’n wimpers en wenkbrauwen laten verven, omdat die heel licht zijn. Dat wimpers verven ben ik deze zomer weer mee begonnen in een salon waar ik me prettig voel, Kapper vind ik op zich prima, maar ik ben erg op controle gericht en vind het daardoor moeilijk die los te laten in de zin dat iemand anders aan mijn haar zit en er dingen mee doet zonder dat ik goed kan zien wat. In algemene zin houd ik niet van gepluk aan m’n lijf of hoofd en kom ik er alleen uit noodzaak.
939. Kun je goed opschieten met je schoonfamilie?
Die heb ik niet, dus kan ik ook geen antwoord op geven.
940. Welke songtekst heeft je door liefdesverdriet gesleept?
Never underestimate the power of lyrics! Een aantal songteksten die me enorm hebben geholpen om over liefdesverdriet heen te komen, al is de laatste keer al wel wat jaartjes geleden, zijn onder meer Between the lines van Sara Bareilles, Sorry van Kensington en Waves van Mr Probz. Dat er twee bands/artiesten van Nederlandse bodem bij zitten, is stom toeval.
941. Heb je weleens oude meubels opgeknapt?
Jazeker! In maart gaf ik het dressoir in mijn woonkamer een make-over. Hij was altijd vrij donker, beetje kersenhout-achtig. Ik heb hem flink opgeschuurd en vervolgens met speciale whitewash-verf behandeld. In dit weekoverzichtje kun je een voor en na foto zien.
942. Wat is je favoriete YouTube filmpje?
Ehh, moet dat echt? Ik was in de jaren negentig dus behoorlijk Take That fan en ondanks dat ‘little Markie‘ aanvankelijk mijn favoriete boy uit de band was, verschoof m’n aandacht uiteindelijk naar Gary en hangt daar bijna dertig jaar later nog altijd. Tussendoor wel fan geweest van wat andere artiesten, maar Mr Barlow bleef op de één of andere manier altijd als een achtergrondmuziekje aanwezig.
En waarom ook niet, er is niks mis mee om fan te zijn van iemand. Zolang ‘t maar niet al te hysterisch wordt, want dat is dus niet mijn ding. Dit filmpje is favoriet, omdat ik elke keer weer geïntrigeerd word door de manier waarop hij kijkt en dat scheve lachje ergens halverwege. Jawel, guilty pleasure dames en heren. Het filmpje is overigens niet echt heel recent. 
943. Wat doe je als je verdrietig bent?
Lopen, m’n kop leeg laten waaien. Fietsen helpt ook goed. Of ik ga naar de HEMA. Ik word op de één of andere manier altijd blij van die winkel, zelfs als ik er niks koop. Chocola eten helpt ook…
944. Wat is het belangrijkste dat je van je ouders leerde?
Zelfstandig en onafhankelijk in het leven staan, zeker als je een beperking hebt.
945. Onderhandel je vaak met jezelf?
Dat wil nog weleens voorkomen en gek genoeg gaat dat vaak over eten. Als ik onbedwingbare zin heb in iets lekkers, heb ik een arsenaal smoezen klaar en ga ik vol in onderhandeling met mezelf. “Ja maar ik heb zo’n kutdag gehad, ik verdien iets lekkers”, “Ik ga morgen minimaal 10 kilometer lopen”, “Het is nu in de aanbieding!” De lijst is eindeloos. Maar omdat ik best wel discipline heb, is onderhandelen dus noodzakelijk. Soms wint de smoes, vaak genoeg ook niet.
946. Waarin zijn vrouwen beter dan mannen?
Ik heb het idee dat vrouwen meer gedetailleerd zijn in hun denkwijze en vaak ook creatiever.
947. Waarin zijn mannen beter dan vrouwen?
Eerlijk zijn, rechtdoorzee zonder gedraai, logisch denken en technisch inzicht.
Kleurrijke smoothie
948. Hoe gezond eet je op een schaal van één tot tien?
Er zit wel wat schommeling in, maar ik ben geen heel ongezonde eter. Ik eet drie maaltijden per dag, nooit grote porties, ik heb ronduit een hekel aan vet of zout eten, eet zelden fast-food, bestel ook vrijwel nooit via Thuisbezorgd en ik eet volgens mij voldoende fruit en groente.
Nu is het wel zo dat ik te weinig water drink wat natuurlijk niet goed is en vooral in periodes dat ik slecht in m’n vel zit, grijp ik soms iets te gemakkelijk naar comfort food en dat is in mijn geval dus vrijwel altijd zoetigheid. Vreetbuien heb ik nooit, maar ook al eet je maar één of twee keer per week een reep chocolade of een zakje dropjes, gezond is het natuurlijk nooit.
Sowieso ben ik helaas iemand die maar naar een taart hoeft te kijken om al 2 kilo aan te komen, dus mijn leven bestaat uit een constante strijd tegen de kilo’s. Ik denk dus dat ik ongeveer op een 7.5 zit, om de oorspronkelijk vraag te beantwoorden.
Omdat mijn toch al beroerde zelfbeeld vrij destructieve trekjes gaat vertonen als ik wat aankom, is dat voor mij reden één om mijn gewicht altijd in de gaten te houden. Ik weeg me elke week, houd regelmatig een eet-dagboek bij en houd alles nauwlettend in de gaten. Ook weer die controle die om de hoek komt gluren. 
Nu wil ik natuurlijk wel weten hoe gezond jij eet, op een schaal van één tot tien. En eerlijk zijn!
