je kent ‘t vast wel. Zo iemand die je in maanden of misschien zelfs langer niet gezien hebt en die je dan ineens meerdere keren in een week tijd tegen het lijf loopt. Of een plek waar je al heel lang niet ben geweest en waar je dan eigenlijk door stom toeval opeens drie keer in twee weken tijd bent. Dat laatste overkwam mij dus dus met het praktisch naast Gorinchem gelegen Hardinxveld-Giessendam. In de zomer wil ik er op de fiets nog weleens doorheen crossen, maar daar blijft het over het algemeen wel bij. Totdat je daar iets nodig hebt.

De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik van alle keren dat ik er onlangs was, niet eens meer precies weet waarvoor, maar dat doet er verder ook niet toe. Volgens mij ben ik wel geslaagd in mijn missie en vind ik het daarnaast ook altijd wel leuk om van de gelegenheid gebruik te maken om wat rond te struinen en indien ik nog wat leuks zie, foto’s te maken.

De eerste keer viel dat overigens niet mee. Dat was op ‘n zaterdag en ik moest in Werkendam én ook in Hardinxveld zijn. Eigenlijk de enige manier om die twee plaatsen te combineren als je geen auto hebt en niet een hele middag of langer kwijt wilt zijn, is de pont. Werkendam en Hardinxveld liggen namelijk tegenover elkaar aan de rivier en hebben een veerverbinding, dus dat is veruit de meest efficiënte en daarnaast ook meest goedkope optie.

Merwedebrug vanaf het water

Varen op de Merwede

Sluisje in Hardinxveld

Omdat ik door de schipper werd gematst die me een kwartier later wel over wilde zetten in plaats van het uur wat ik normaal had moeten wachten, was ik dus veel eerder in Hardinxveld, maar omdat ik daar ook nog zo’n 5 km moest fietsen naar het deel waar de winkels zitten (en terug), betekende dat wel dat ik uiteindelijk zo’n 40 minuten had om 10 km te fietsen én te doen waar ik voor kwam. Dat was een race tegen de klok en ik reed, zag ik later, met een gemiddelde snelheid van 25 km/pu. Nog niet gek, gezien het feit dat ik al een aantal maanden amper meer echt gefietst heb en mijn conditie dus ook achteruit is gegaan. Maar het is allemaal gelukt!

Volgens mij was het de maandag of dinsdag erop dat ik er weer zat. Dit keer met minder haast. Ik had Bas meegenomen en we waren met de trein gegaan. Twee perrons verder en een reistijd van hooguit 10 minuten, prima te doen. Het was best lekker weer, dus maakte ik van de gelegenheid gebruik om een flinke wandeling te maken met de kleine witte meneer.

Op Google Maps had ik al gezien dat er een grote wiel achter de ‘winkelstraat’ lag en die wilde ik weleens met eigen ogen bekijken. Op de één of andere manier word ik altijd aangetrokken door water. De wiel was inderdaad leuk en ook fotogeniek, het paadje in herfstkleuren wat erlangs liep ook. Verder spotte ik ook de nodige mooie huizen, onder andere een voormalige tuinkoepel, die inmiddels in gebruik is als woonhuis. Je zou er maar wonen!

Mooie reflecties

Een leuk bruggetje

Herfst in Hardinxveld

Onderweg ook nog hier en daar een praatje gemaakt. Ik ben niet zo’n mensen-mens en spreek zelf niet zo snel anderen aan, maar uiteindelijk vind ik het achteraf toch altijd leuk om een praatje met iemand te hebben gemaakt.

Een man die ook met een hondje liep, wist me een paar dingen over de omgeving te vertellen, onder meer dat dat witte gebouwtje dus tegenwoordig bewoond was. Dat het vroeger een tuinkoepel was, weet ik dan weer via Arie, een nieuwe volger op Twitter die er zelf vlakbij woont. Ik vind dat echt leuk, van die weetjes over oude gebouwen en zo.

Het werd uiteindelijk een wandeling van ruim 8 km, wat ik uiteindelijk nog best een hele prestatie vond, gezien het feit dat Hardinxveld nou niet een enorm groot dorp is. Alhoewel als je Boven-Hardinxveld erbij pakt (dat is dus het deel bij de rivier, al haal ik boven en beneden steevast door elkaar en heet Beneden-Hardinxveld dus ook weer Hardinxveld-Giessendam om het nog een stuk meer verwarrend te maken), dan kun je er zeker wel 20 km of meer van maken.

Anyway, ik had een leuke middag samen met m’n beestje en kwam thuis met de nodige mooie foto’s. Nog geen week later moest ik er weer zijn, voorlopig waarschijnlijk wel de laatste keer. Iets met een trui van HEMA waar eenmaal thuis een soort fabricagefout in bleek te zitten en waarvoor ik dus weer naar een andere winkel moest om hem om te ruilen. Niet echt handig, maar ik ben dan wel weer zo iemand die van zo’n reisje met een praktisch doel, toch altijd graag een soort middagje uit maakt. Ergens een bakkie scoren, beetje wandelen en foto’s maken.

Deze keer was ik zonder Bas en echt wandelen heb ik ook niet gedaan. Toch kon ik het niet laten om nog even bij die mooie wiel te kijken en de foto’s die ik deze keer maakte, waren eigenlijk nog mooier dan die van de week ervoor. Ik dronk warme chocolademelk met slagroom (voor maar €2!) bij Deelcafé De Buurman en taaide daarna af naar ‘t station.

Reflecties in Hardinxveld

Reflecterende kerk

Voormalige 19e eeuwse tuinkoepel

Ondanks dat ik Hardinxveld niet direct zou bestempelen als the place to be, vind ik het toch altijd wel leuk om even rond te kijken. Het valt me wel op dat het er altijd best wel stil is, zelfs aan het dijkje waar de meeste winkels zitten en waar naast een aantal mainstream zaken zoals HEMA en Kruidvat, ook wat kleinere boetiekjes en snuffelzaakjes zitten.

Het dorp is vooral bekend vanwege het feit dat het deel uitmaakt van de zogenaamde Bible Belt, maar ‘t is echt niet zo dat je daar continue mensen in zwarte kerkkleding rond ziet lopen, wakend over goddeloosheid in hun dorp. Ik zag één oudere dame die zo uit een film gestapt kon zijn met haar keurige zwarte mantelpakje, zwarte hoedje met tule en onberispelijke uitstraling, maar misschien hield die dame gewoon van mooie kleding en had dat niks met geloof te maken. Ik vind het sowieso knudde om mensen op wat voor grond dan ook te be- of veroordelen.

Gister zag ik toevallig ergens nog een quote voorbij komen die luidde “If only our eyes saw souls instead of bodies, how very different our ideals of beauty would be.” En dat kun je dus eigenlijk ook in een veel groter geheel zien. Als we langs de vastomlijnde hokjes van dingen als geloof, geaardheid, huidskleur en kledingstijl heen konden kijken, zou de wereld veel leuker zijn! Maar goed, dit artikel was niet bedoeld als filosofische uiteenzetting, dus ik hou er verder over op. :-)

Ik heb me in elk geval prima vermaakt en daarom leek het me dus ook leuk om er wat aandacht op mijn blog aan te besteden. Het is overigens wel grappig dat mijn blog de laatste tijd vooral draait om bezoekjes aan steden en culturele dingen, maar dat is nu eenmaal waar ik van houd en waar ik ook graag foto’s van maak. Ik ga niet eens zo heel vaak op pad omdat dat voor mij gewoon lastig is qua vervoer, maar de laatste tijd ben ik toevallig meerdere keren ergens heen geweest en bijna overal waar ik ga, maak ik ook foto’s.