Je hebt ’t waarschijnlijk al geraden: Ik ben jarig. Dat is al 45 jaar niet anders op deze dag en ja, ik kom er ook maar gelijk mee voor de dag: Ik ben dus 45 geworden vandaag. Officieel halverwege de veertig nu.

Ondanks dat ik nooit moeite heb gehad met m’n leeftijd, vind ik de overgang van 44 naar 45 groter voelen dan 43 naar 44. Waarschijnlijk omdat ik nu tot de ‘mid forties club’ behoor. Nog maar even niet over nadenken dat ik over 5 jaar 50 word!

Anyway, ik ben vooral dankbaar voor elk jaar wat ik erbij mag tellen. Dat is het voornaamste. En natuurlijk iets moois van al die jaren maken, want daar doe ik altijd mijn best voor, ondanks dat er de nodige ups en downs voorbij komen. Maar zoals één van mijn favoriete quotes luidt: “There’s no rainbow without rain.”

Dat vijfenveertig-gevoel
heeft nog wat inwerktijd nodig

Voordat dit een té filosofisch verhaal wordt, terug naar de vandaag. Mijn nieuwe levensjaar begon met een nachtje van 3 uur. Beetje mijn eigen schuld, want ik zat tot half twee achter de computer omdat ik druk bezig was met m’n blog en vervolgens rond 12 uur bedacht dat ik toch écht nog ‘even’ een verjaardagsplaatje wilde maken. Dus werd het laat. En nog later toen ik eenmaal op bed lag, omdat ik toen niet kon slapen. Een veel te actief hoofd, kramp in m’n voet en een wiebelbeen. Great!

Dat plaatje is klaar, na drie uur slaap voel ik me verdacht klaarwakker (dat inkak moment komt later wel) en ik verwacht vandaag een handjevol visite, verdeeld over middag en avond. Ik heb taart in huis (mét slagroom die ik nog moet kloppen), genoeg drinken en knabbelmateriaal.

Ik heb zelfs al een verjaardagsoutfit klaargelegd die bestaat uit een zwarte jeans, zwarte turtleneck top met lange mouwen en die toffe grijze blazer met capuchon die ik onlangs op de top tikte bij de kringloopwinkel. Meestal trek ik iets als een jurkje aan, maar ik heb het al dagen koud, óók in huis, dus leek me dit een wat meer praktische en vooral ook warme keuze.

Vanmorgen werd ik traditiegetrouw al telefonisch toegezongen door m’n moeder, wat ze al mijn hele leven doet. Met dat jarige gevoel zit het dus wel goed, Dat vijfenveertig gevoel heeft nog wat inwerktijd nodig. Verder ga ik vooral genieten van vandaag en natuurlijk ook van mijn nieuwe levensjaar. Life starts at 45. Dat zullen we eens waar gaan maken! :-)

Eerste selfie van een 45-jarige