Wauw, blijkbaar heb ik zo’n anderhalf jaar niets te lachen gehad, want de laatste keer dat ik een artikel uit deze serie schreef was, schrik niet, in augustus 2018! Dat is dus écht belachelijk lang geleden en het idee is juist zo leuk.
Ik denk dat het er vooral mee te maken heeft dat ik vrij lang vrij weinig heb geblogd en ook gewoon weinig zin en inspiratie had. Gelukkig gaat dat de laatste tijd weer helemaal goed, dus vind ik het ook leuk om ‘oude’ rubrieken weer op te pakken.
Vandaag dus weer een lijstje met zogenaamde glimlachmomentjes. Lichtpuntjes, de kleine dingen die het leven mooi maken. Eigenlijk maak je best wel veel van dit soort dingen mee, maar ze zijn soms zó klein dat je het gemakkelijk weer vergeet als je het niet opschrijft. Reden des te meer dus, om dat weer te gaan doen. Zodat ik die leuke momenten met jou kan delen!
Gemist
Ik ben onlangs vier weken ziek geweest (griep) en voor meer dan het hoognodige kwam ik niet buiten. Toen ik afgelopen zaterdag bij de dierenwinkel kwam voor een zak kattenvoer, riepen de dames aldaar dat ze me gemist hadden en zich afvroegen of alles wel goed was met Bas en mij. Drie dagen later kwam ik Zinzi tegen, die óók in die dierenwinkel werkt en ook al kenbaar maakte dat ze zich zorgen was gaan maken of alles wel oké was. Zó lief vond ik dat!
Barlow
Onlangs kon je in dit artikel al lezen dat ik weer bezig ben geweest met mijn blog verbeteren en dat er ook qua vormgeving weer wat dingetjes zijn veranderd. Zo gebruik ik onder meer een nieuw heading font en laat dat lettertype nu de naam Barlow dragen.
Daar had ik, als fan van Gary Barlow, dus een binnenpretje om en het lettertype bevalt goed in gebruik. Dat is overigens niet altijd gezegd, want soms kan iets op het eerste gezicht heel mooi lijken, maar als je er een paar dagen tegenaan kijkt opeens enorm gaan tegenstaan.
Gratis gebak
Op de Facebookpagina van DeliFrance zag ik dat de eigenaresse van de zaak haar vijftigste verjaardag vierde en dat iedere klant die een warme drank bestelde, een gratis gebakje kreeg.
Ik moest sowieso wat boodschappen bij Albert Heijn hebben en ga daarna wel vaker even koffie drinken bij dit zaakje. Dit keer dus met een gebakje, lekker! Ik had thuis een kaartje gemaakt wat ik had uitgeprint en aan de jarige gegeven. Vond ze erg leuk!
Verjaardagskaartje voor Marjolein
Nog meer taart
Ik vind het fijn om met een klein gebaar iemand blij te maken. Zo heb ik een schattig buurmeisje, het dochtertje van de Poolse buren die sowieso ook heel aardig zijn. Toevallig had de buurman pas verteld dat zijn dochtertje op 13 februari drie zou worden en dat had ik onthouden.
Ik had zo’n kartonnen boekje met oefenwoordjes gekocht en een leuke kaart gemaakt en dat pakketje in de brievenbus gestopt. Vandaag stonden ze aan de bel met een blij gezicht en een bordje Poolse cake. Ik ben niet iemand die iets terugverwacht als ik iets voor een ander doe, ik word gelukkig van het gebaar. Maar die cake is erg lekker!
Pannenkoek
Op de eerste dag dat ik me weer beter voelde (dat werd tijd), trakteerde m’n moeder me op een pannenkoek bij de Pannenkoekenbakker in Woudrichem. Dat noem ik nu ‘beter zijn’ vieren in stijl! Ik had dezelfde pannenkoek die ik meestal kies: met appel, kersen, kaneelsuiker, gele room en slagroom, met de veelzeggende naam Zoete Verleiding. Dat was als vanouds smullen!
Bouncy hair
Als er iets beroerd is voor m’n haar, is dat wel ziek zijn. De laatste keer dat m’n haar geknipt is, was 18 december. Niet eens zo gek lang geleden dus (acht weken). Maar de punten waren echt hoognodig aan een knipbeurt toe en dat heb ik dus geweten!
Het is namelijk best een stukje korter geworden ondanks dat er volgens de kapster hooguit zo’n 2 centimeter vanaf is, maar desondanks ben ik er blij mee. Het groeit vanzelf weer langer en m’n haar zit nu echt goed. Het ziet er weer gezond uit en is lekker bouncy. Love that! De foto is niet echt heel charmant, maar het gaat alleen even om m’n haar. 
Mijn haar een stuk korter
Nerd
In een ver verleden was ik iemand die vaak dag in, dag uit en dan ook nog eens tot diep in de nacht achter de computer zat. Vaak bezig met websites in elkaar zetten, dingen ontwerpen, dat soort grappen. Ik ben tegenwoordig wel wat minder ‘nerd’ dan ik ooit was, maar af en toe heb ik weer zo’n fase dat die oude gewoontes toch weer wat boven water komen drijven.
Zo heb ik gister doorgehaald tot half drie ‘s nachts tijdens een urenlange coding sessie en stapte ik vervolgens met heel kleine en waarschijnlijk ook vierkante oogjes in bed. De volgende ochtend merkte ik dat het feit dat ik nu in de veertig ben, toch wel een degelijk verschil maakt. Moe!
Foutje, bedankt
Aansluitend op dat nerd thema, zijn er weinig dingen waar ik zo’n intens euforie gevoel van krijg, als het oplossen van webdesignproblemen. Zo was er de lightbox-functie op de mobiele versie van mijn site die maanden niet gewerkt heeft en wat ik toch opeens had opgelost en onlangs waren er nog meer issues waar ik tegenaan liep en die ik uiteindelijk toch heb kunnen fiksen.
Ik had op een gegeven moment zelfs een fout in de database die een hele rits foutmeldingen veroorzaakte. Dat was even flink zweten, maar ook dát is opgelost! Zulke dingen zijn enorm tijdsintensief, maar dat gevoel wanneer je iets tóch voor elkaar hebt, is onbetaalbaar!
De laatste
Ik heb het de laatste tijd toevallig meerdere keren meegemaakt dat ik iets graag wilde hebben, maar net naast het net viste. Door de nodige moeite ergens voor te doen lukte het soms alsnog om het gewilde item te bemachtigen, maar het zou leuker zijn als dat in één keer lukt.
Nu hing er bij de Action een leuke jurk in zwart en grijs. De grijze heb ik vorig jaar gekocht, dus ik was eigenlijk al verbaasd ze weer te zien. Maar nu er ook een zwarte was, wilde ik die eigenlijk ook. Er hing er nog één en laat dat precies de juiste maat zijn. En dat voor € 5,95. Koopje toch?
