Zoals ik in dit bericht op Facebook al schreef, heeft de ellende rondom corona ook enkele voordelen. Doordat ik meer dan anders thuis zit, merk ik dit dat mijn creativiteit ten goede komt en ben ik met allerlei projectjes bezig. Van redesignen van m’n logo tot het maken van kaartjes en tekeningen. Ook bloggen gaat als een speer!
Met het idee de thuiszittende mensen van wat leesvoer te voorzien en ook om mezelf bezig te houden. En dat lukt aardig. De afgelopen week heb ik bijna elke dag wel iets gepubliceerd en dat ik vrijwel dagelijks aan bloggen deed, is écht lang geleden. Vandaag is het in elk geval tijd voor het weekoverzicht en ondanks dat het maar weinig foto’s zijn, toch even een terugblik.
maandag 16 maart
Ondanks dat er tot nu toe nog geen regels waren omtrent wel of niet naar buiten mogen, heb ik mezelf de afgelopen week al praktisch thuis opgesloten. Ik vind het moeilijk om buiten te komen.
Hier in de stad houdt vrijwel niemand zich aan de voorschriften en het kost mij sowieso bergen energie om continu alert te zijn op mensen die mogelijk te dicht bij staan of lopen, omdat ik dus slechtziend ben en zulke dingen daardoor minder snel kan inschatten dan iemand met goede ogen.
Juist door het laconieke gedrag van anderen, wordt de drempel om naar buiten te gaan groter en ben ik al zover dat ik niet alleen mijd vanwege mogelijke besmetting, maar ook omdat ik ze spuugzat ben.
De wandelingetjes met Bas worden dus ook tot een minimum beperkt. Plassen, poepen en weer naar huis. Als ik onderweg iets moois zie, probeer ik het wel vast te leggen, zoals deze twee oude schepen.
Historische haven Gorinchem
dinsdag 17 maart
Voor het geval ik niet thuis ben als ik een pakketje verwacht, heb ik altijd een briefje liggen met de vraag of de bezorger m’n pakketje in de tuin wil leggen. Het bestaande briefje was niet meer zo goed leesbaar en omdat ik nu eigenlijk liever geen pakketjes wil aanpakken, besloot ik een leuke versie van het bestaande briefje te maken.
Deze plak ik voorlopig sowieso op de deur als ik post verwacht, ook als ik gewoon thuis ben. Overigens verwacht ik niet vaak pakketjes, dus het is niet zo dat de postbezorger elke dag om moet lopen om mij een plezier te doen. Zou ik lullig vinden.
Vervolgens een foto van een wel heel mooie lucht boven de Lingehaven. Ik moest voor wat boodschappen naar de Spar en op de terugweg ben ik even van m’n fiets afgestapt om dit prachtige tafereel te aanschouwen en natuurlijk op de foto te zetten! Dat is dan ook gelijk de enige echt mooie foto van deze week. Maar je kunt niet altijd zes gooien, zou m’n vader zeggen.
woensdag 18 maart
Woensdag ontving ik dus wél een pakketje, vandaar dat ik dat kaartje dinsdag al had gemaakt. Voor iemand die normaal nooit bezig is met dingen plannen, doe ik dat momenteel echt met álles en wel tot in detail. Zo ook dit dus. Het werkte perfect, want m’n pakketje lag netjes in de tuin en zonder dat ik de bezorger heb gezien of iets aan heb hoeven nemen.
De kan die ik gebruikte om melk voor de koffie op te warmen, was eigenlijk niet geschikt voor inductie. Het werkte op zich wel, maar steeds vaker reageerde de plaat niet op het kannetje, dus moest ik iets anders. Ik bestelde dit melkpannetje en ben er erg mee in m’n element. Ik gebruik sinds een tijdje trouwens de verse opschuimmelk van Friesche Vlag en dat is écht een voltreffer.
Koffie en een nieuw melkpannetje
vrijdag 20 maart
Het lijkt erop dat Bas ook last heeft van de coronacrisis, want hij is de laatste dagen echt heel onrustig en met name in de avond. Zaterdagavond heeft hij bijvoorbeeld vierenhalf uur non-stop door huis lopen ijsberen (heerlijk, constant die tikkende nageltjes op het laminaat) en daar werd ik dus knettergek van. Want me ergens op concentreren of tv kijken lukt dan ook niet echt.
Vrijdag hoorde ik een gek geluid en tot mijn verbazing kwam meneer vervolgens de keuken uit geschuifeld met het krukje aan zijn kont. Ik moest wel even héél hard lachen en heb hem daarna van zijn ballast verlost. Gekke hond! Verder zie je een foto van mijn iPad, waarop ik bezig was met de Bob Ross tutorial waar ik over schreef.
zondag 22 maart
Lekker lang uitgeslapen na een wat onrustige nacht. Na de hele avond behoorlijk vervelend te zijn geweest, is Bas ’s nachts ook nog aan het spoken geweest en dat kwam mijn nachtrust niet helemaal ten goede. Hij was zelf blijkbaar ook moe van zijn eigen drukke gedrag en heeft een gat in de dag geslapen en zag er schattig uit zo in zijn fleece dekens gewikkeld. Zo slaapt ie het liefst!
Vervolgens een foto van Gorkum Oost. Omdat ik het vermoeden had dat er maandag een lockdown zou volgen, wilde ik nog één keer een fietstochtje maken. Dat bleek geen succes. Ik moest slalommen tussen mensen die weigerden op afstand te blijven en had door diezelfde klootzakken ook bijna een aanrijding met een motor.
Ik werd zó nijdig dat ik het laatste stuk naar huis keihard heb gereden en bijna hoopte dat ik zo’n stuk verdriet voor m’n voorwiel zou krijgen. Voor iemand die doorgaans heel rustig, vredelievend en weloverwogen is, raakt mijn geduld nu op met dat gedrag van mensen die het onzin vinden, maar wel andermans gezondheid in gevaar brengen. Fietsen was geen succes en voorlopig ook de laatste keer geweest.
