Vragenlijstjes blijven een aantrekkingskracht op me uitoefenen, net als mijn zes jaar oude mountainbike dat nog altijd doet, dus wat is er dan leuker dan die combineren! Ik kwam op deze blog een tag tegen en besloot er werk van te maken. Ik schrijf regelmatig over fietstochtjes, maar informatie over mijn fiets en waarom fietsen voor mij zo fijn is, heb ik eigenlijk nooit gedeeld. Dus is dit een mooie gelegenheid!
Van welk merk is je fiets en waarom die keuze?
Ik heb een mountainbike van het merk Cube, type Analog 29er. Waarom die keuze? Cube is een goed merk in deze categorie en ik wil wel een beetje een degelijke stalen ros waar ik jaren plezier van heb. Sowieso spraken de modellen en designs van dit merk me erg aan. Mijn vorige MTB was een knalgele Gary Fisher. Dit merk bestaat inmiddels overigens niet meer.
De keus voor een mountainbike is wellicht wat bijzonder voor een vrouw. Ik kwam voor het eerst in aanraking met dit type fiets toen ik nog op school zat en ik was gelijk verkocht. Ik heb als kind ook maar één gewone ‘grotemensen-fiets’ gehad, voordat het een mountainbike werd en bleef.
Ik hou van het sportieve en stoere karakter van deze fiets, ben verliefd op het geluid wat de banden maken en ondanks dat je zou zeggen dat zo’n gebogen houding niet prettig is, zit ik juist écht niet lekker op een gewone fiets. Dit is gewoon mijn ding.
Wat is voor jou een reden om te gaan fietsen?
Wat niet, zou ik haast zeggen. Naast dat fietsen mijn sport, mijn hobby én mijn therapie vormt, is het ook mijn enige vervoermiddel, dus of ik nu een boodschap moet doen bij Albert Heijn, mijn kop leeg moet rijden omdat ik te veel stress heb of dat het heerlijk weer is voor een fietstochtje, er is altijd wel een reden om op de fiets te stappen. Langer dan een week staat ie nooit stil.
Beste, mooiste of fijnste fietstocht ever?
Ondanks dat het een pittig tochtje was vanwege wind, heb ik fijne herinneringen aan mijn ritje over den Bosch van 100 km. Het jaar ervoor was ik naar de binnenstad van Utrecht gereden op een zonovergoten Hemelvaartsdag.
Dat moment dat je op je fiets de stad in rijdt waar je normaal eigenlijk alleen met de auto of het ov komt, machtig mooi. Ook het korte ritje door Parijs staat in mijn geheugen gegrift. En dan met m’n fiets voor de Eiffeltoren staan voor een foto.
Goede vrienden met de fietsenmaker?
Goede vrienden is een groot woord, maar ik kom er graag en regelmatig. Niet omdat mijn fiets om de haverklap problemen vertoont, maar omdat ik ‘m graag goed onderhoud en al bij het minste rammeltje of kraakje bij de fietsenmaker sta.
Ik kom ook al zestien jaar bij dezelfde, dus dan ken je elkaar inmiddels ook wel een beetje. Het zijn mensen met enorm veel passie voor hun vak en een brede expertise, maar ook eerlijk en niet alleen maar uit op winst.
Kun je je eerste fiets nog herinneren?
Mijn kinderfiets kan ik me niet herinneren. Wel dat ik nog héél lang met zijwieltjes ben blijven rijden, omdat ik niet zonder durfde te fietsen. Best wel een lachertje als je ziet wat voor eenheid ik tegenwoordig vorm met mijn bike en ook niet bang ben voor een flinke hobbel of takken op de weg. Mijn eerste normale fiets was zo’n opoefiets, een witte volgens mij. Dat was dan ook gelijk de enige gewone fiets die ik heb gehad.
Je laatste of grootste fietsblunder?
Het klinkt misschien arrogant om te zeggen, maar ik maak gen blunders, sowieso niet met de fiets. Ik let altijd goed op in het verkeer en houd me aan verkeersregels. Alleen andere mensen vertikken dat nogal eens, wat bij mij soms voor ergernis zorgt die ik ook weleens wil uiten op mijn typische recalcitrante manier. Maar blunders? Nee.
Het enige wat in de buurt komt is dat ik 4 jaar geleden een doorgetrokken lijn die een opstaand randje had voor slechts een lijn aanzag. Mijn wiel raakte dat randje op een ongelukkige manier, fiets uit balans en vervolgens lag ik binnen een paar tellen op de grond met een gat in m’n knie, wat 3 maanden heeft geduurd om dicht te groeien.
Ik kan me dat ritje overigens goed herinneren. Ik was via Hardinxveld en Giessen-Oudekerk gereden en was net aan de terugweg begonnen. Ik was na de val gelijk opgestaan en weer verder gereden, maar behalve een papieren zakdoekje waar ik het ergste bloed mee had proberen te deppen, had ik niets bij me. Hoeveel mensen ik onderweg niet tegen ben gekomen die met een lichtelijk groen gezicht naar mijn been wezen en vertelden dat mijn knie bloedde. Joh, serieus?
Grootste fiets-ergernis?
Mensen die zonder licht rijden. Man, man, man wat stoor ik me daaraan. Ik snap het ook niet. Is dat egoïsme? Zo van: Ik zie alles prima dus hoeft dat licht niet aan? Hoeveel werk is het nu helemaal om dat knopje in te drukken of een paar nieuwe batterijen in die fietslamp te bonjouren. Ik kan me behoorlijk ergeren aan andere weggebruikers die lak hebben aan verkeersregels en daarmee mij in gevaar brengen.
Hoe vaak dat ik ook al niet bijna op de motorkap van een auto ben beland die dacht nog wel snel even voor dat stomme fietsertje de bocht om te zeilen. Terwijl ik groen licht had. Wat ik dan doe? Rustig van mijn fiets af stappen midden op de weg, eens naar het stoplicht wijzen en dan op mijn gemak weer opstappen en verder rijden. Had je zo’n haast dan? Jammer!
Dat bedoel ik dus met recalcitrant. Voor iemand die doorgaans juist heel rustig en beheerst is, kan ik in het verkeer toch nog weleens goed nijdig worden. Ik zal absoluut nooit gaan schelden of schreeuwen, maar iemand op zo’n manier een lesje leren ben ik dus niet vies van.
Gebruik je je telefoon tijdens het fietsen en waarvoor?
Al jaren voordat je mobiel gebruiken op de fiets strafbaar werd, had ik een stuurhouder. Sowieso is het als slechtziende vragen om problemen als je met je telefoon in je hand op de fiets zit, dat kan een baby nog bedenken en dat heb ik dus nooit gedaan. Mij te link!
Ik heb een robuuste telefoonhouder van het merk Topeak. Kost wat, maar kan tegen een stootje en daarnaast zit er een handig systeem op waarmee je de houder in hoogte kan verstellen en alle kanten op kan draaien.
Omdat ik graag filmpjes maak tijdens het fietsen, is dat erg handig. Verder gebruik ik mijn telefoon om foto’s te maken, maar daarvoor stap ik dus altijd af. Muziek luisteren doe ik ook onderweg via Spotify op m’n telefoon. Oortjes inpluggen en gaan!
Heb je nog fietswensen?
Hmm, niet echt denk ik. Ik ben nog altijd heel gelukkig met mijn Cube, ondanks dat de lak hier en daar hier en daar al wat minder mooi begint te worden. Maar dat zijn kleine plekjes en dat doet geen afbreuk aan hoe de fiets rijdt en functioneert.
Dus ik hoop er nog héél veel kilometers op te kunnen fietsen. Sowieso zijn mountainbikes doorgaans ook best prijzig, dus als het even kan wil ik de aanschaf van een nieuwe fiets zo lang mogelijk uitstellen!
Als het gaat om ritjes heb ik momenteel geen speciale wensen, plaatsen waar ik heen zou willen rijden na Utrecht en Den Bosch. Zo’n idee komt in de meeste gevallen ook spontaan opzetten en ondanks dat zo’n grote rit wel wat voorbereiding vereist, ga ik mezelf niet opleggen dat ik zoiets per se elk jaar moet doen. We zien wel wat de toekomst brengt!
Gelukkig woon ik in een omgeving waar je alle kanten op kunt. Denk aan een ritje door de Biesbosch, de polder van Brabant in, dijkjes rijden in de richting van Leerdam of langs kronkelende watertjes in de Alblasserwaard. Opties genoeg en daar hoef je niet eens enorme afstanden voor te rijden. Dat is een groot voordeel van deze regio.
Mooie fiets! ik kocht 2 jaar geleden een nieuwe om te gaan sporten. Eerste 2900 kilometer gereden, redelijk voor beginners, jaar er na, vorig jaar 80 kilometer. Mijne is volgens mij één type onder een mountainbike, nog lang geen racefiets maar nét iets slanker dan die mountainbike. Giant Roam in grijs met geel. Prachtige fiets en rijdt heerlijk, vindt ik. Juiste keuze gemaakt. Koste toen 899,00 euro (heb je niet eens middenklasse maar net er onder) ging 15 procent korting af en kwam ik niet op wat ik betaalde. Ik moest 625,00 euro neertellen. Op die bovenbuis zat iets en die fietsenboer is schatrijk, en ik kan ouwehoeren, zeg maar iemand bespelen is het eigenlijk, maar dat mag. Ik ga nóóit tot het uiterste. Lekke band is geen probleem voor jou onderweg? de vraag stellen is de vraag beantwoorden. Lijkt mij bijna onmogelijk dat jij dat niet kan. Maar je weet nooit. Ik heb nieuwe binnenband bij maar dat popje is een prutsding. Ga wel lopen en plak het thuis, of onderweg plakken als ik een beter pompje ergens kan stelen (van iemands fiets🤣) zeg het dan ook niet (grapje) maand geleden, zes weken, kom in tweedehands winkel, kijk bij de boeken, ligt mooie telefoon op tafel. Ik was de enige en is helemaal achterin. Wat heb ik nu nét nodig? juist, een telefoon. Maar ik doe dat niet, kan dat niet en wil het niet. Telefoon leg ik uit zicht op een kast en als ik klaar ben neem ik hem mee naar voren. Was op een vrijdag en maandagmiddag was ik er weer en komt de eigenaar van de telefoon glunderend op mij af. Ze weten wie ik ben. Gaf een pakje sigaretten aan me! hij weet dat ik rook, maar sigaretten of shag heeft hij geen boodschap aan. Toch hartstikke aardig en geeft fijn gevoel. Nu voor één keer wel gedaan. Wil stoppen maar vindt het blijkbaar nog niet vies genoeg. Wat heb ik nu voor één keer gedaan? Jezus de ADHD spat er vanaf. SIGARETTEN GEROOKT VOOR ÉÉN KEER! MIJN God, wat ’n geklooi. Die houders van Topeak gaan vanaf 30,00 euro tot 60,00 euro. Laat ik nu toevallig bij Lidll een universeel ding zien voor 3 of 4 euro. Die heb ik meegenomen. Ik denk niet dat ik 100 kilometer ga halen in één keer. Weet zeker. Mijn langste rit het eerste jaar was 40 kilometer. Die telefoon is ook link als je goed zicht hebt. Op de fiets en scooter zie je heel veel en op de scooter helemaal link. Als je een noodrem moet doen ga je op je bek met alleen rechts remmen. Die Cube is trouwens ook mooi, mooie felle kleuren. Jij als meisje op de driewieler! ik weet het niet zeker maar kan zomaar voorstellen dat ik een veel te truttige vader zou zijn met zo’n meisje. Ook altijd een zwak gehad voor/door die hoortoestellen van Mark. Je aanvaringen in het verkeer vallen reuze mee, jammer van dat bandje waarvan je dacht dat het een streep was. Recalcitrant het verkeer gaan staan hinderen en wijzen naar het stoplicht……mooie eigenschappen, dat je lekker rustig bent (hoe fijn is dat!) en ook de kaas niet van je brood laat eten! niet schelden en schreeuwen, rustig en beheerst (schelden was ik dus zo goed als ook vanaf eind 2004 tot begin 2019) zo-niet mooi, dan toch nóg mooier! nu ik het schrijf, ook stuk minder ADHD gedrag. Mensen rijden zonder licht, dom. Ik kocht me die fiets een paar setjes. Doe je om je stuur en zadelpen. Klein, geeft een berg licht! je lijkt op een rijdende vuurtoren! kan mezelf voorstellen dat het voor jou een stuk hinderlijker is dan dat het voor mij is.
Ik ga weg, groetjes en een fijne dag! (Neem het niet kwalijk, alles staat door elkaar en hak op de tak)
Ja ik vind het zelf ook nog altijd een mooie fiets. Een racefiets zou ik niet willen, dat vind ik nou lelijke dingen. Veel te iel en er mankeert veel te snel wat aan. Sowieso ken ik mezelf, ik zou daar alleen maar veel te hard op rijden. Door de noppen op de wielen van een mountainbike heb je nog wat weerstand waardoor je niet helemaal als een speer door de straten vliegt en ik heb dat nodig om te voorkomen dat ik te hard ga rijden.
Band plakken? Wat is dat? Heb ik nog nooit hoeven doen. Ook weer een voordeel van een mountainbike. Het zal vast weleens gebeuren, maar mij nog nooit overkomen. Ik kan dus ook geen banden plakken.
Ritjes van 100 km zijn voor mij ook wel eerder uitzondering dan regel hoor. 30 á 40 km per dit is voor mij wel zo’n beetje gemiddeld. Alles wat onder die 30 km zit beschouw ik al een rondje om de kerk, om het zo te zeggen.
Wel mooi dat je een pakje sigaretten kreeg voor je eerlijkheid. Ik zou absoluut niet kunnen stelen, heb het ook nog nooit gedaan. Nog geen snoepje uit van die schepbakken bij de drogist. Ik ben echt een braverik wat dat betreft. Werkelijk nog nooit iets gedaan wat niet mag en ik ben er trots op.