Hallo lieve lezer! Vandaag staat er weer een weekoverzichtje online op mijn blog. De ene keer plaats ik die op zondag, de andere keer op maandag. Het ligt er maar net aan of ik tijd (of zin) gehad heb om ‘m op zondag te schrijven of niet. Dit keer sinds lange tijd wat meer foto’s en ook een aantal echt mooie plaatjes, al zeg ik het zelf.
De lente doet haar intrede en, zeg nou zelf, dan ziet alles er gelijk veel aantrekkelijker uit. Iets waar ik misschien nog wel meer van geniet dan anders, omdat de lente van 2020 ons laat zien dat er buiten alle corona-ellende gelukkig ook nog genoeg mooie dingen zijn om je op te richten. Sowieso is de lente écht mijn favoriete seizoen, dus probeer ik er zoveel mogelijk van te genieten binnen de grenzen van wat mogelijk is. Veel kijk- en leesplezier!
maandag 30 maart
De afgelopen week heb ik best vaak op de fiets gezeten en ook voor lange rondjes. Maandag begon met een heel vroeg fietstochtje om een pakketje zelfgemaakte kaarten weg te brengen bij iemand die in de thuiszorg werkt en ze aan cliënten uit zou delen. Om niet dezelfde route weer terug te hoeven, maakte ik er een rondje van en ben onderweg amper iemand tegen gekomen. De eerste foto van de Lingehaven maakte ik zelfs nog daarvóór, tijdens een rondje met Bas.
dinsdag 31 maart
Ook dinsdag had ik weer een ritje. Een pakketje wegbrengen naar Syndion. Dit keer geen heel pakket kaarten omdat ik, na een heel weekend al veel geprint te hebben, een beetje rustig aan wilde doen om mijn cartridges enigszins te sparen. Maar om er toch nog wat van te maken, heb ik wat knutselspulletjes en andere dingen erbij gedaan, ik hoop dat ze ‘t leuk vinden!
Het pand bleek helemaal verstopt in de polder te liggen, afgelegen van de bewoonde wereld, dus voor mij een mooie reden om er een rondje polder aan vast te plakken. En dat was genieten! Thuis lag er een pakketje met chocolade op de mat wat m’n moeder gestuurd had. Lief!
woensdag 1 april
Een behoorlijk productieve dag die begon met alweer een best vroege wandeling. Verder weer veel kaartjes geprint (mijn huis leek deze week wel een drukkerij) en eindelijk aan de slag gegaan met een klusje waar ik al een paar maanden tegenaan zat te hikken, namelijk alle gordijnen wassen en daarna weer ophangen.
Strijken hoefde gelukkig niet, maar desondanks was het een beste klus, met name het opnieuw ophangen. Nooit geweten dat gordijnen zo zwaar kunnen zijn! Maar alles is weer fris en schoon, dus kan er weer even tegenaan.
vrijdag 3 april
Na een winter die als eindeloos aanvoelde, niet zozeer door de kou (welke kou), maar door het aanhoudende slechte weer en harde wind, kan ik nu echt weer genieten van het buiten zijn. Vrijdag begon wederom met een vroege wandeling met Bas, waarbij ik schilderachtige wolkjes spotte boven het terrein bij de Dalempoort, en eindigde met een mooie zonsondergang.
Tussendoor ontving ik het aangevraagde setje gratis kaarten van het Oranjefonds (zie dit artikel voor een link). De foto van de Langendijk, die er zelfs compleet verlaten nog gezellig uitziet, maakte ik ook tijdens de avondwandeling. Superfijn dat het nu alweer zo lang licht is!
zaterdag 4 april
De dag begon met ontbijt op bed. Dat heeft een reden, want zodra Bas wakker is wil hij direct naar buiten en ben ik vaak noodgedwongen het ontbijt over te slaan. Dus zolang hij slaapt, eet ik gauw en met zo’n schaaltje yoghurt in bed kan prima.
Eenmaal buiten, spotte ik deze boom vol in bloei en ‘s middags bracht de post een lief cadeautje van Bol.com, waarschijnlijk vanwege het feit dat er onlangs wat dingen fout zijn gegaan met bestellingen.
Ik heb het geluksmuntje meteen aan m’n kettinkje met veertje gehangen en dat staat leuk bij elkaar. Tot slot een foto van een kaartje met een nieuwe illustratie. Omdat ik zwarte illustraties erg leuk vind staan in combinatie met een gekleurde achtergrond, heb ik nu ook een blok met verschillende kleurtjes dik papier gekocht. Lekker fleurig!
zondag 5 april
Ondanks aanvankelijke twijfel en iets wat op een soort preventief schuldgevoel leek, ben ik toch op de fiets gestapt voor een rondje. Ik zoek altijd al naar plekken waar zo min mogelijk mensen zijn, dus dat werkt nu ook in mijn voordeel.
De omgeving goed kennen is daarbij ook een pre. Na een stukje dijk, die overbevolkt werd door motoren, ben ik de polder in gedoken waar ik vrijwel niemand tegenkwam, behalve een enkele auto en wielrenner en deze schattige lammetjes!
Ja stil zitten is niet mijn ding. Ik ben blij met de lente. Of ik spiritueel ben? Niet heel erg, beetje er tussenin. Ik geloof ergens wel dat er meer is tussen hemel en aarde, maar vind het ook al snel te zweverig worden.
Ik had de gordijnen ook over m’n arm/schouder gehangen maar dan nog wast het een rotklus, maar ze kunnen er nu weer even tegenaan. Kranten op de ramen? Je maakt een grapje toch zeker?
Hoi Ester,
Wat ‘n maand! uh week bedoel ik. Wat doe jij veel. Ik doe veel, dacht ik, maar valt reuze mee.. Je woont daar wel heel erg mooi met die polders in de buurt. De Lente wint nipt van de zomer bij mij als het over je favoriete seizoen gaat, Die Zon die er altijd is en die je in de herft bijna niet ziet. Winterdagen mét Zon kunnen ook fijn zijn. Vanmiddag zat ik met Harry hier voor de deur en voelde de Zon al branden. 6 April! beetje bij beetje veranderd het klimaat. Vroeg me af of jij spiritueel bent of er iets mee hebt? inmiddels denk ik dat dat wel zo is. Ik zag volgens mij iets van de maan, Boeddha en dat vuur. Overmorgen is het volle maan en zou ik dus vannacht slecht moeten slapen, maar is afgelopen nacht al gebeurd. Wat leuk dat ik meteen dat blauwe kaartje herken wat je kreeg van Bol. com. Dat het muntje veel geluk op jouw pad zal mogen mogen brengen! Gordijnen over je schouder gooien scheelt wel hoor haha kijk lekker naar je eigen gordijnen, Peet. Je nieuw ontworpen kaartje is mooi, mooie wijze tekst van twee woorden. Kost mij behoorlijk wat moeite de laatste tijd. Had ook al veel verder moeten zijn dan waar ik nu ben. Ik ben zó bezig met van alles dat ik nog die lange mail heb uitgelezen. Doe ik straks. Hoeveel keer moet je wel niet wassen om al die gordijnen te wassen? hier komen geen gordijnen, ik laat lekker die kranten zitten die ik op de ruiten heb geplakt toen ik hier kwam wonen. Dit huisje is in de oorlog (1943) opgeleverd en kwam de eerste bewoner er in. De buurman beweert dat de mevrouw hier 67 jaar woonde. Komt bijna uit maar niet helemaal. Niet alledaags als je de tweede bewoner bent in een huis van bouwjaar 1943. Niks te klagen en tóch doen. Mooie titel voor een boek (zelfhulp-genre-:)
Groetjes en een mooie dag!
Peet