Op de valreep toch nog een weekoverzicht. Vandaag was zo’n dag waarop ik echt niets zinnigs heb uitgevoerd, behalve de was opvouwen en de standaard dingen die ik elke dag doe. Ik had verder willen gaan met tekenen, een rondje fietsen, hoepelen en een idee voor een nieuwe illustratie uitwerken. Guess what? Ik heb niets van dat alles gedaan. Slechte nacht gehad en overdag niets waard. Shit happens…

maandag 13 april

De dag begon zoals altijd met een wandeling met Bas. De laatste weken merk ik dat echt lange wandelingen er meestal niet meer in zitten, dus probeer ik wat variatie aan te brengen in rondjes door en langs de stad. Doordeweeks kom ik momenteel liever niet in de stad als het niet nodig is, maar op zondag kan dat prima. Onderweg kwam ik deze met krijt getekende ster tegen.

’s Avonds had ik een interactief Paasdiner met m’n moeder. Zoals ik vorige week al schreef, was ze zaterdag een doos vol lekkers voor de paasdagen komen brengen en nadat ik als grapje had geopperd dat we een videostream op zouden moeten zetten, zodat we alsnog samen konden eten (normaal doen we dat altijd met Pasen), hebben we dat plan uitgevoerd en dat zag er dus zo uit. Was echt leuk!

Tot slot een foto van cappuccino met appeltaart, wat ook in het verrassingspakket had gezeten. De koffie heb ik wel zelf gezet. :-) Past eigenlijk niet in mijn dieet, maar af en toe cheaten moet kunnen en tegen zelfgebakken appeltaart zeg ik geen nee!

dinsdag 14 april

Na twee dagen paasdiner wilde ik het dinsdag wel even wat rustiger aan doen qua eten n ging ik voor gebonden paddenstoelensoep en port salut op bruinbrood als avondeten. Ook heel goed te doen!

Soep met brood en kaas

woensdag 15 april

De post bracht het bestelde #StayStrong polsbandje, wat ik had besteld en waarvan een groot deel van de opbrengst wordt gedoneerd aan het Rode Kruis. Ik vond het wel een mooie gedachte en besloot er ook één te bestellen.

Verder kwam er een superleuke kaart van m’n moeder, met daarop de foto’s die je hierboven al hebt gezien. Een mooie herinnering aan een paasdiner wat ondanks de omstandigheden toch heel bijzonder was!

Tot slot een foto van de schattige vergeet-mij-nietjes die ook bij m’n moeder vandaan komen en in een glas op de tuintafel staan en een foto van Molly, in afwachting van haar dagelijkse uurtje pianomuziek. Dat is trouwens best grappig om te vertellen.

Ik heb recentelijk ontdekt dat het dus geen toeval is dat Molly elke keer bij me komt zitten als ik liedjes ga spelen op de iPad en ik ben er inmiddels ook achter dat ze zelfs haar voorkeuren heeft als het gaat om de soort muziek.

donderdag 16 april

Allereerst een foto van het kettinkje met geluksmuntje wat ik pas van Bol.com kreeg. Ik ben niet bijgelovig of zo, maar heb toch besloten deze voorlopig te blijven dragen, omdat ik het een mooie gedachte vind dat het geluk zou brengen. Het koordje met veertje eraan had ik al, vorig jaar gekocht tijdens het Hippiefestival. Het muntje past er mooi bij.

Dan nog een foto met mooie lentekleuren in de polder. Ondanks dat ik vrij weinig energie had omdat ik de afgelopen week een aantal dagen heel erg moe ben geweest, ben ik toch gaan fietsen en na een rondje van 15 km weer terug naar huis. Onderweg maakte ik deze foto. Ergens in de buurt van Vuren als ik me niet vergis.

vrijdag 17 april

Donderdag was één van de twee tl-buizen die ik onder de aanrechtkastjes heb kapot gegaan, dus ging ik de volgende dag om een nieuwe. De eerste die ik had was te lang, vervolgens had ik er één die brak toen ik hem probeerde in de lamp te plaatsen. Iets met héél dun glas. Wéér terug naar Praxis om m’n geld terug te vragen en daarna naar de Karwei om een tl-buis die waarschijnlijk van betere kwaliteit zou zijn. Ik heb weer licht, maar wat een gedoe!

Gebroken TL-buis

zaterdag 18 april

Ik maakte ’s avonds een maaltijd met puntpaprika’s, rundergehakt en aardappelgratin. Was heel goed te pruimen! Het restant van het gehakt en het aardappelprutje heb ik de dag erna in combinatie met broccoli gegeten, wat ook erg lekker was.

Paprika met gehakt en aardappelgratin

zondag 19 april

Als je me op Twitter of Instagram volgt, zal je waarschijnlijk al zijn opgevallen dat ik na weken voor me uitschuiven, eindelijk aan de tekening van Gary Barlow ben begonnen. De reden dat ik dit zo lang uitstelde, is omdat ik de lat inmiddels zodanig hoog had gelegd, dat ik bang was dat ik er niet in zou slagen om het level van perfectie wat ik in m’n hoofd had, ook uit te kunnen voeren. Ik ben nu ruim 9 uur tekenen verder, het eind is voorlopig nog niet in zicht, maar het begint ergens op te lijken en je ziet ook duidelijk dat hij het is.

Tekenen