Je hebt ’t al aan de titel gezien, vandaag heb ik wat te vieren! EstrellaWeb bestaat op de kop af 20 jaar. Ongelofelijk dat ik het zó lang vol heb weten te houden (en nog). Met de nodige dips, want er zijn momenten geweest dat ik in de richting dacht van het bijltje erbij neergooien, maar ik wilde het niet. Mijn blog was me te lief, bestond al zó lang, dat geef je niet zomaar op. Daar doe je gewoon nog wat meer je best voor!
Zoals ik weleens verteld heb, was EstrellaWeb niet mijn eerste online ‘projectje’. Mijn eerste stappen in de webdesignwereld dateren van 1997, ongeveer een jaar nadat ik voor het eerst kennis maakte met internet. Ik ben altijd leergierig geweest en heb een bijzondere interesse voor elektronica en techniek, dus waarom die niet combineren!
internet & webdesign
Ik denk dat het kort voor de start van EstrellaWeb was, dat ik zo’n acht eigen websites runde en onderhield (die ik allemaal ‘from scratch’ gebouwd had) en daarnaast ook wat sites voor andere mensen en zelfs bedrijven die ik – naïef als ik toen nog was – gratis bouwde én onderhield. Dat ik in die tijd harde lessen heb geleerd over mensen die er alleen op uit zijn om je te gebruiken voor hun eigen gewin, zal je vast niet verbazen. 
Omdat ik op één van die sites die – heel origineel – Ester heette, ook een blog / online dagboek bijhield, ben ik uiteindelijk de boel gaan fuseren en is daaruit EstrellaWeb ontstaan. Ik wilde één website die ‘best of both worlds’ had en dat betekende dat ik niet alleen een blog bijhield, er was ook een pagina met links (verwijzend naar de succesvolle startpagina die ik ooit runde), een hoek met eigen gedichten en quotes en nog wat items die eerst op een aparte website bestonden.
Waarom ik niet gewoon een nieuw notitieboek kocht en daarin ging schrijven? Voor iemand die niet per se dol is op aandacht is de keuze om internet als platform te kiezen best wat opvallend, maar ik was op dat moment zo’n fan van alles wat met internet te maken had, dat ik alles wilde uitproberen op het nog relatief onbekende World Wide Web en daar hoorde schrijven ook bij.
Waar ik ook ging, je kon me praktisch uittekenen met een notitieblok en een
pen onder m’n arm.
Sowieso had ik al in 1994 ontdekt dat schrijven op de PC vlotter en efficiënter werkt dan dat geklungel met een pen. Om het over handkramp nog maar niet te hebben! Daarnaast is de combinatie van creativiteit en techniek er één die me altijd erg heeft getrokken. Door een site te runnen en dáár je creativiteit te uiten, of dat nu is in de vorm van schrijven, fotografie, tekenen, voeg je die twee samen.
Met een platform als WordPress hoef je in principe geen enkele kennis te hebben van coderen en webontwerp, maar omdat ik ooit begon als ‘from scratch’ webdesigner (elk stukje code met de hand aanbrengen) en ik EstrellaWeb tot 2010 volledig zelf bouwde, vind ik het zo nu en dan leuk om toch weer eens met m’n neus in de code te duiken. Het voordeel daarvan is ook dat je praktisch alles naar je hand kunt zetten, iets wat zonder dit soort kennis toch vrij lastig wordt.
20 jaar bloggen op EstrellaWeb
liefde voor letters
Fotograferen deed ik in die tijd nog niet (ik had niet eens een camera) en tekenen was ik mee gestopt, al ontdekte ik in die tijd wel het fenomeen graphic design en kan ik me ook wat soort van illustraties herinneren die ik clip-art noemde.
Sowieso ook het soort plaatjes wat ik lange tijd verzamelde op mijn PC. Naast onder meer audiosamples en MIDI-files (die veel gebruikt worden voor synthesizers, die ik in die tijd zelf ook had). Ik was een soort digitale strandjutter. 
Schrijven zat me al vanaf heel jonge leeftijd in m’n bloed, dus die keuze om daar iets mee te doen op mijn website, lag meer voor de hand. Waar ik in m’n kinderjaren ook ging, je kon me praktisch uittekenen met een notitieblok en een pen onder m’n arm. Was ’t niet om te schrijven, dan wel om te tekenen (wat ik ook uitsluitend met pen deed want ik haatte potloden).
Ik schreef ladingen dagboeken vol, vond het geweldig wanneer er een opstel gemaakt moest worden op school, vond taal een leuk vak en leerde al snel hoe je gevoelens om kunt zetten naar tekst, omdat mijn jaren op school niet zo leuk waren en ik een manier zocht om me te kunnen uiten. Schrijven werd mijn uitlaatklep. My road to relief.
Schrijven werd mijn uitlaatklep.
My road to relief.
Ook later bleef ik schrijven en niet alleen over wat die ik meemaakte, maar ook citaten, gedichten en iets wat voor songtekst door zou kunnen gaan. Ondanks dat ik regelmatig complimenten kreeg over mijn schrijftalent (nog steeds), heb ik er nooit iets ‘mee gedaan’ zoals mensen verwachten als je ergens goed in bent. Ik ben sowieso altijd te bescheiden geweest om te denken dat iemand zou willen betalen voor iets wat ik maak.
Maar ik schreef op een gegeven moment zó recht vanuit mijn hart, dat ik er echt niet aan moest denken dat bij wijze van spreken de halve wereld dat zou kunnen zien. Het op mijn blog publiceren die hooguit een handvol bezoekers had rond die periode, was nog te overzien. En hoe ellendiger ik me voelde, hoe ‘dieper’ die teksten werden.
Er zijn er een aantal die ik niet eens kan teruglezen zonder dat ik onherroepelijk terug gezogen word in die tijd. Aangezien de periode tussen pakweg 1997 en 2007 ook niet bepaald mijn beste was, lag de ‘productie’ hoog en heb ik een hoeveelheid teksten liggen waar je u tegen zegt, maar die nog nooit iemand heeft gezien. Simpelweg omdat er té veel gevoel in zit.
Schrijven in mijn notitieboek
schrijven versus bloggen
Toch veranderde er iets: Door te bloggen leerde ik op een wat meer ‘commerciële’ manier te schrijven. Commercieel tussen aanhalingstekens, omdat ik uit principe nooit een product van mijn blog heb willen maken.
Ondanks dat ik er – als ik m’n best had gedaan – best leuk mee had kunnen verdienen en in elk geval mijn hostingkosten eruit had kunnen halen, heb ik dat nooit gedaan. Omdat ik een afkeer heb van commercieel ingestelde blogs en anders wilde zijn.
Commercieel in de zin van minder vanuit mijn gevoel. Ik kan bijvoorbeeld een hele verhandeling houden over mijn angststoornis of mijn slechte zelfbeeld, maar zonder dat het mijn gevoel raakt.
Openhartig zijn maar zonder je ‘hart’ daadwerkelijk te laten zien. Gewoon, omdat dat veiliger is. Mensen vinden mijn teksten alsnog openhartig, dus blijkt de juiste balans te zijn tussen niet afstandelijk overkomen en toch een filter inbouwen voor mezelf.
Twintig jaar EstrellaWeb. Toch wel een
mijlpaal om even bij stil te staan!
Ik heb een tijd ook veel anders blogs gevolgd en merkte dat ik ook meer dezelfde soort teksten ging schrijven. Reviews, dingen over make-up en fashion. Niks mis mee, maar mijn ding was het niet. Ik denk nu minder na bij wat ik schrijf, of het niet te veel op het vorige artikel lijkt, of mensen het wel leuk zouden vinden, of het niet te saai is.
Blijkbaar slaat het toch aan, omdat mijn blog en die ‘leuke schrijfstijl’ die ik volgens veel mensen heb, er wel voor gezorgd hebben dat ik een paar jaar geleden een betaalde baan als freelance columnist heb gehad voor een bekende krant. Een geweldige eer, maar na twee jaar vond ik het mooi geweest. De druk van deadlines en de rol als publiek figuur waren niet voor mij weggelegd.
Ik doe nu waar ik me goed bij voel. Ik schrijf over persoonlijke belevenissen, vermeld links en tips of schrijf iets over shops of spullen waar ik blij van word. Ik deel heel wat foto’s, schrijf soms over minder leuke dingen of gevoelens en natuurlijk over mijn opnieuw opgebloeide liefde voor het tekenen. Twintig jaar EstrellaWeb. Toch wel een mijlpaal om even bij stil te staan!
Wat is jouw langstlopende hobby en hoe lang houd je je daar al mee bezig?
Geweldig dat jij je hobby zolang al volhoud. Je blogs zijn werkelijk prettig om te lezen qua stijl en woordgebruik.
Mijn langstlopende hobby is fotografie, begonnen in het analoge tijdperk met de oude 120 rollen, via 135 kleinbeeld naar digitaal gerold. Nu al ongeveer 35 jaar mee bezig 📸
Dank je! Ik sta er zelf ook wel van versteld want ik kan me eigenlijk niets anders bedenken wat ik al zo lang doe. Of het moet ook fotograferen zijn. Technisch gezien doe ik dat al net zo lang als bloggen, maar pas de laatste pakweg 10 jaar meer actief.