Ik vind glas een mooi materiaal. En dan heb ik het dus niet over de ruiten in mijn woonkamer of dat glas waar ik mijn wijn uit drink, maar glas in kunstvorm. Twee jaar geleden bezocht ik een tentoonstelling in het museum in mijn woonplaats, waarbij glas in de hoofdrol stond.
Ik ben op zich niet zo’n kunstliefhebber, maar van zulke dingen kan ik echt genieten. Vroeger op vakantie en later in Leerdam ook vaak genoeg in een glasblazerij geweest en ik vind het machtig mooi wat mensen van glas kunnen maken en de variëteit die daarbij aan de dag gelegd wordt.
Dus toen ik onlangs bedacht dat het een leuk idee was om het logo van m’n favoriete band (Take That) eens te tekenen, kwam al snel het idee om die in een glasoptiek uit te voeren. Best wel een uitdaging, want ik heb nooit eerder een soort glaseffect getekend, iets dergelijks doen met Photoshop daar gelaten. Maar dat is wat mij betreft echt kinderspel, iets wat iedereen kan. Echt tekenen is toch wel wat anders!
Ik begon op 5 juni en dit was wat er na ongeveer een uurtje op het scherm van mijn iPad stond. Althans, een deel, want dit is meer een close-up. Lijnen, lijnen en nog eens lijnen en je moet echt 3 keer kijken wat waar zit, bijna een beetje Escherachtig.
Wat ik qua achtergrond wilde, wist ik nog niet precies, wat ik met het logo wilde doen wel. Dat is het mooie van creativiteit: Dat je in één en hetzelfde project heel doelgericht kunt werken, maar je ook deels ook kunt laten leiden door wat er van lieverlee uit je handen komt. Daar hou ik van!
Net als met de portrettekening van Gary, ging ik haast vanzelf weer in sessies werken. Normaal gesproken maak ik een tekening of illustratie in één keer af, dat ik toch weer aan sessies begon, maakte duidelijk dat deze nieuwe creatie waarschijnlijk iets langer kon gaan duren dan gemiddeld vier of vijf uur. En daar kreeg ik gelijk in!
De volgende dag ging ik verder, al heb ik ook wel een paar dagen overgeslagen omdat ik te druk was met andere dingen of er even geen energie voor had. Dit is bij lange na niet zo intensief als dat portret was, toch ben ik ouderwets aan het priegelen geweest, waardoor ik zelfs een paar keer duizelig werd, omdat ik zo geconcentreerd op een stukje van een handvol pixels bezig was.
Ben dus blij dat je kunt inzoomen in ProCreate, anders was ik nooit in staat geweest om de superfijne details aan te brengen die ik vaak in mijn creaties verwerk. Overal is over nagedacht en dat is hoe het zou moeten zijn.
Toevallig zag ik vanmorgen dat Gary op zijn Instagram Stories een illustratie met de tekst ‘Creativity is power, use it for good‘, had gedeeld en die vond ik wel toepasselijk. Dat ‘for good’ kan ook op meerdere manieren geïnterpreteerd worden.
Hierboven weer twee ‘progress-pics’. Beiden zijn op dezelfde dag gemaakt (6 juni), maar het verschil is groot. je ziet het glaseffect al aardig ’tot leven’ komen, al zijn er daarna nog iets van een miljoen bewerkingen overheen gegaan. Overigens had ik gedacht dat ik tutorials op internet kon vinden hoe je een redelijk realistisch ogend glas effect kan maken, maar daar had ik me dus in vergist. Niets! Nada!
Omdat ik sowieso geen enkele referentie had (het logo heb ik ook uit m’n hoofd opgezet, ik heb het vaak genoeg gezien om te weten hoe het eruit ziet, alleen niet in deze 3D/perspectief versie) en dus ook geen tips of tutorials over hoe ik dit het beste aan kon pakken, ben ik naar foto’s van glazen objecten gaan kijken. Met name naar de schaduwen en lichten. Daar leer je veel van!
Normaal gesproken volg ik nooit tutorials om dingen te kunnen maken of leren, ik wil alles zelf uitvinden, maar omdat ik dit goed wilde doen en wel wat tips zou kunnen gebruiken, ging ik nu dus wel op zoek, maar zoals gezegd dus zonder resultaat.
Het enige wat ik kon vinden was hoe je ‘een’ glas kunt tekenen. En dat is toch heel wat anders dan een wat meer gecompliceerde vorm zoals dit logo. Gewoon maar dingen gaan uitproberen dus. Trial and error!
De laatste foto van mijn voortgang met dit projectje was bovenstaande. ’s Avonds (heel) laat van het scherm van mijn iPad gemaakt, wat de boel niet echt goed doet, maar het was gewoon een sneakpreview en die hoeft er niet perfect uit te zien. Zolang het eindresultaat dat maar is.
Deze foto maakte ik in de nacht van 9 op 10 juni en ik zeg nacht, omdat ik een paar keer flink aan het doorhalen ben geweest. Overdag ben ik vaak druk met andere dingen en omdat ik vaak heb gemerkt dat mijn brein ’s avonds laat op zijn best is en met name op het creatieve en inventieve vlak, voelt het voor mij op de één of andere manier heel natuurlijk om met zoiets als dit tot laat bezig te zijn. Sowieso ook omdat ik moeilijk kan stoppen als ik eenmaal in een goede flow zit!
Vervolgens had ik wat struggles qua achtergrond. Op een gegeven moment had ik wel iets in m’n hoofd, maar dat bleek niet goed te werken. Sowieso leek het glas effect opeens doffer en minder echt op het moment dat er een donkere ondergrond onder kwam. Het enige originele idee wat is overgebleven voor de achtergrond is de spotlight. Die was gelijk goed!
Het glas effect bleek een stuk lastiger dan gedacht, zeker als je dus met een achtergrond gaat werken. Zelfs nadat ik hem gisteravond af had, heb ik nog wat aanpassingen gemaakt die het nog net iets mooier en beter maken. Ik heb al eerder gemerkt dat ‘af’ bij mij nooit helemaal af is, maar op een gegeven moment moet je gewoon stoppen met aan de gang blijven. Goed is goed.
En hier hebben we dan het eindresultaat. Er zit iets minder dan 19 uur werk in, om precies te zijn 18 uur en 46 minuten en dat is héél wat langer dan ik zelf had gedacht, maar je kent ’t gezegde: Time flies when you’re having fun!
En dat ging ook zeker op voor dit projectje. Na wat struggles met de achtergrond kwam er gaandeweg toch iets tevoorschijn wat mijn goedkeuring wel kon wegdragen en toen ontstond ook het idee voor de muzieknootjes.
Ik schreef ergens hierboven al dat ‘overal over is nagedacht’ en dat geldt ook zeker voor deze creatie. Als je op de tekening inzoomt, kun je bijvoorbeeld zien dat ik mijn signature (naam) heb gebaseerd op de stijl van het oude, wat meer retro Take That lettertype (iets wat overigens waarschijnlijk alleen fans zullen weten).
Verder zitten er luchtbelletjes en krasjes in het glas voor een meer realistische look en in het notenbalkje onderin, heb ik een stukje van de muziek van ‘Back for Good’ verwerkt. Wat dus betekent dat ik de bladmuziek heb opgezocht en de noten één voor één heb toegevoegd en op de juiste positie gezet. Over priegelwerk gesproken…
Hopende dat het ook echt klopt, want ondanks dat ik zelf wel kan spelen, heb ik nooit noten leren lezen, dus het kon net zo goed iets van AC/DC zijn. Ik hou daar dus van: Die details, alles op elkaar afstemmen, die kleine twists en gimmicks. Dat maakt creativiteit voor mij nu zo leuk en uitdagend. Iets waar ik alle kanten mee op kan en helemaal op los kan gaan.
Op naar het volgende project!
Ge-wel-dig!!!! Zo knap hoe je er echt glas van hebt gemaakt!
Dank je!