Op Twitter ben ik een tijdje geleden begonnen met het ophalen van herinneringen. Om precies te zijn foto’s plaatsen die ik gemaakt heb op dezelfde dag, maar dan in een ander jaar. Ik hing er eerst de hashtag #throwback aan, maar sinds een tijdje ben ik het #thisday gaan noemen, omdat het specifiek herinneringen van dezelfde datum zijn.
Ik hou dat inmiddels best al een tijdje vol en vind het elke dag weer een feestje om te zien wat voor grappige, gekke, bijzondere of mooie foto’s er voor de nieuwe dag weer tevoorschijn komen, dus het leek me ook een leuk idee om dat door te trekken naar mijn blog en zo nu en dan hier ook wat van die foto’s te plaatsen.
Op Twitter plaats ik vrijwel altijd meerdere foto’s van dezelfde dag, maar ik denk dat ik het hier bij één foto per datum houd en zo een mooi en compact overzichtje in elkaar zet. Juli is natuurlijk pas halverwege, maar ik wilde er nu mee aan de slag en niet wachten tot het augustus is. Je kent me, geduld is meestal niet mijn sterkste punt!
1 juli 2018
Blijkbaar had ik de eerste dag van juli overgeslagen, want die dag heb ik geen trip down memory lane gedaan op Twitter. Desondanks doe ik ‘m hier wel en deel ik deze foto die ik maakte tijdens een avondwandeling in de Biesbosch met het macrolensje wat ik toen nog niet zo lang geleden had gekocht. Ik vind deze foto nog altijd waanzinnig mooi, dus deze verdient zeker een plekje in deze terugblik!
Grashalm gefotografeerd met macrolens
2 juli 2015
Een dierbare herinnering, anders kan ik dit niet omschrijven. Dit is in het huis waar oma woonde. Ik mis die plek nog steeds, evenals oma zelf. Van jongs af aan kwam ik hier altijd al graag. Een plek waar ik me zeker zo thuis voelde als thuis bij m’n ouders of in de woning waar ik zelf inmiddels al heel lang woon. Gelukkig hebben we de foto’s nog…
Het huis van oma
3 juli 2019
Een vrij recente herinnering. Mijn haar was voor het eerst een flink stuk korter geknipt. Niet zozeer omdat ik korter haar wilde (ik ben niet voor niets jaren met bloed, zweet en tranen aan het sparen geweest voor langer haar), maar omdat het echt hard nodig was. Daarna heeft een iets te enthousiaste kapster er nog eens een flink stuk vanaf gehaald en ik ben nu toch weer een poging aan het doen het langer te laten groeien.
Het zat daar overigens wel best leuk en ik droeg een bloesje wat voor mijn doen echt behoorlijk hysterisch is (ik ben nooit zo dol op drukke printjes), maar wat ik desondanks toch ook wel weer heel leuk vind. Dit jaar heb ik ‘m nog niet gedragen, binnenkort maar eens verandering in brengen denk ik. 
Net-bij-de-kapper-vandaan-selfie
4 juli 2012
Een foto in de kas van m’n vader, die op dat moment vol met Solanum stond. Hij heeft deze plant lange tijd gekweekt als een soort specialiteit en ik vond het altijd een mooi gezicht, zo’n blauwpaarse zee onder een dak van glas.
De kas van mijn vader
5 juli 2018
Ik bedacht me net dat het voor dit soort artikelen zo handig is dat ik vrijwel alle foto’s al in mijn mediabibliotheek in WordPress heb staan omdat ik ze in het verleden al eens heb gebruikt, maar deze gek genoeg dus niet. Eén van de weinige foto’s van Bas en mij.
Ik zou natuurlijk elke dag foto’s van ons samen kunnen maken, maar voordat ik een foto heb waar ik mezelf leuk op vind staan duurt altijd wel even en Bas heeft daar absoluut geen tijd voor en wil nooit stil blijven zitten. Dus lukt dat bijna nooit. Deze maakte ik op het strandje in Gorinchem op een zonnige ochtend.
Met Bas op het strand
6 juli 2011
Voor zover ik me herinner, ben ik altijd gek geweest op de fietsen die ik heb gehad en ook zuinig. Voordat ik de kanariegele mountainbike op onderstaande foto had, reed ik op een blauwgroene citybike rond die ik ook echt héél lang heb gehad en wat volgens mij zelfs ooit nog een verjaardagscadeau van m’n ouders is geweest.
Dit was een cadeau van oma en het was een MTB van het merk Gary Fisher, wat nu niet meer bestaat. Het is voor mij belangrijk om een fiets in een afwijkende kleur te hebben zodat ik hem goed terug kan vinden als hij ergens geparkeerd staat en sowieso is het ook weer eens wat anders dan een standaard kleur als blauw, grijs of zwart.
Toen ik in 2014 mijn huidige fiets aanschafte omdat de ‘kanarie’ gebreken had die zó duur zouden worden om te repareren dat ik beter een nieuwe kon nemen, had ik wel wat moeite om afscheid te nemen van mijn oude fiets. Hij heeft ook nog een tijdje een tweede huis gehad bij iemand die ik al jaren via Facebook kende.
Fiets met zwevende bagagedrager
7 juli 2017
Tijdens een wandeling in de Biesbosch ontdekte ik een verlaten huisje waar ik direct enthousiast van werd. Ik had op internet weleens urbex video’s gezien en vond dat ontzettend gaaf. Ik heb het huisje van onder tot boven bekeken en ben zelfs in de kelder geweest. Er waren geen heel vreemde dingen te vinden.
Al was het wel gek om te zien dat er bijvoorbeeld gewoon nog een douchekop hing te bungelen in de ruimte die ooit als badkamer dienst had gedaan. In de afgelopen paar jaar ben ik er nog een paar keer geweest maar op de één of andere manier is het nu niet meer zo mysterieus als eerst. Misschien ook omdat de reden dat het niet meer bewoond is, allesbehalve mysterieus blijkt te zijn.
Het ziet er bijna gezellig uit
8 juli 2019
Ik kom er maar voor uit, ik ben een echte zoetekauw. Zakken chips, kroketten en andere hartige snacks kan ik prima weerstaan, maar zet een donut, een reep chocolade of een stuk taart voor m’n neus en ik moet wel héél hard mijn best doen om er vanaf te blijven. Donuts zijn ook een soort guilty pleasure, al is er eigenlijk maar één die ik lekker vind en dat is de roze met sprinkles van Bakker Bart.
Heel, héél af en toe mag ik er één van mezelf, de laatste keer was vorig jaar in Leerdam. Ik ging daar zo nu en dan samen met Bas met de trein heen om wat rond te kuieren en het was vaste prik om aan het haventje te lunchen. Meestal met een belegd broodje en een pakje melk, maar héél soms kon ik die verleidelijk roze lekkernij niet weerstaan.
Guilty pleasure
9 juli 2018
Ik ging samen met m’n moeder met de veerdienst naar Zaltbommel en we fietsten daar vandaan weer terug. Helaas zat het weer een beetje tegen en hebben we zelfs een paar spetters regen gehad onderweg, desondanks was het een leuke middag en hebben we onderweg zelfs ergens nog wat langs het water gestruind.
Meidam Brakel
10 juli 2013
Naar de Space Expo in het Beatrixgebouw in Utrecht geweest. Super interessant! Ik ben sowieso wel geïnteresseerd in ruimtevaart en science fiction, vind Star Trek erg leuk en als kind ben ik een keer bij NASA op Cape Canaveral in Florida geweest, wat ook heel bijzonder was om mee te maken. Zo’n expo steekt daar dan een beetje schraal bij af, toch was het een leuke ervaring en veel interessants gezien, gehoord en gelezen.
Eén van mijn favoriete foto’s
11 juli 2018
Blijkbaar heb ik in 2018 de meeste leuke herinneringen gemaakt, want ik heb er al aardig wat uit dat jaar laten zien. Ik ging, zoals je misschien wel weet, de afgelopen jaren altijd een dag naar een plek die me leuk leek, met zo’n goedkope NS dagkaart. Dat jaar gingen we naar Alkmaar en Schoorl, heerlijke dag gehad!
Moet wel zeggen dat het zien van dit soort foto’s me een beetje verdrietig maakt omdat ik weet dat dit nu gewoon niet meer kan. Niet vanwege Bas, omdat die het afgelopen half jaar toch wel achteruit is gegaan en ook niet omdat ik gewoon absoluut niet met het OV wil reizen in deze tijden als het niet dringend nodig is.
Dagje Alkmaar
12 juli 2012
Een selfie uit 2012, waar ik mijn haar nog ‘zwart-wit’ had en ook een heel stuk korter. Ik droeg daar ook nog wel veel meer (oog)make-up dan tegenwoordig. Grappig is dat ik na het zien van deze foto gelijk ben gaan zoeken of ik dat kettinkje met het schelpje kan vinden maar helaas zonder resultaat.
Ik dacht me later te herinneren dat hij kapot was en niet meer te maken. Ik heb sowieso al zolang ik weet een voorliefde voor koordkettinkjes en had deze gekocht tijdens mijn dagje Texel. Toch jammer dat ik ‘m niet meer heb! Dat spijkervestje wat ik daar draag heb ik nog wel, evenals de kat waar dat pootje rechts onderin de foto bij hoort. 
Op de bank
13 juli 2013
Waar ik tegenwoordig bijna alleen maar foto’s met mijn iPhone maak, heb ik mijn Canon spiegelreflexcamera de afgelopen jaren toch ook behoorlijk veelvuldig gebruikt. Onder meer voor een zwart-wit fotoshoot van Martin, samen met zijn motor. Ik heb daar toen zelfs iets over op mijn blog geschreven, maar meer dan een paar verkleinde foto’s in een collage, zijn daar niet te zien. Dit is dus één van die foto’s in vol ornaat.
14 juli 2006
Ik denk dat iedereen wel de kat of hond van de buren kent en dit was Dennis, ook een buurkat en één waar zowel ik als Bas een speciale band mee had. Dennis kwam vaak bij ons kijken en sliep zelfs in het rieten mandje wat ik buiten in de achtertuin had staan. Het was bijna een soort adoptie-kat en hij en Bas waren ook dikke vriendjes.
Meer zien? Check de hashtag #thisday via mijn account op Twitter
