De mensen die mijn blog al langer volgen, weten dat ik niet voor één gat te vangen ben en als ik eenmaal iets in m’n kop heb, dat er niet uit wil en ook moet gebeuren. Datzelfde geldt voor fietsen. Niet alleen m’n enige vervoermiddel, maar daarnaast ook mijn sport, mijn hobby, mijn passie én mijn (gratis) therapeut.
Dus als ik wil fietsen als het boven de 30℃ is, dan doe ik dat ook gewoon. Uiteindelijk heb ik elke dag van de hittegolf gefietst en ook bepaald geen lullige afstanden. Zweten, zweten en nog eens zweten, maar vooral genieten!
Want ik kan me nog levendig het gevoel herinneren wat ik in de ietwat verregende maand juli had, dat ik baalde als een stekker dat het totaal, maar dan ook totaal geen fietsweer was. Ik had iets in te halen…
Zoals dat meestal bij mij gaat, plan ik niets. Ik had niet het idee: Joh er komt een hittegolf dus ga ik eens elke dag fietsen. Zoiets ontstaat gewoon. Als ik de behoefte voel om te rijden, of zeg maar gerust drang, dan ga ik.
Er zijn meerdere mensen geweest die zich wat zorgelijk uitspraken over het feit dat ik ging fietsen met hitte, maar ik heb een goede conditie en ben door de jaren heen getraind in het rijden met extremen qua temperatuur.
Beetje warm!
Wat denk je van mensen die in de hitte zwaar lichamelijk werk moeten verrichten omdat dat toevallig hun baan is, artiesten die op een bloedheet podium staan te springen, of sporters die no matter what moeten blijven trainen.
Dat gaat toch ook door? Ik ben niet van suiker en ben ook niet het soort persoon wat om de haverklap ‘ongelukjes’ heeft door onbezonnenheid of onoplettendheid. Juist nooit eigenlijk.
Dat ik toevallig slechtziend ben, betekent niet dat ik ook gelijk een onoplettende kluns ben. Dus, leuk bedacht, goed bedoeld, maar ik ga! En vandaag neem ik je mee (achterop de fiets, lol) voor een terugblik op mijn ritjes, inclusief een aantal foto’s.
vrijdag 7 augustus – 39 km
Het eerste ritje was er één naar Arkel, heel beschaafd eigenlijk, want maar iets van 12 km. Ondanks dat ik dacht dat het flink ploeteren zou zijn vanwege de warmte, viel het me 100% mee en dat smaakte naar meer. Dus stapte ik ‘s avonds opnieuw op de fiets.
Aanvankelijk met het idee om bij de Merwedebrug te gaan kijken die deze avond een stukje ingekort zou worden, maar omdat je daar met geen mogelijkheid bij kon komen, ben ik uiteindelijk doorgefietst naar Hardinxveld. De eerste foto (die je trouwens ook al zag in het weekoverzicht) maakte ik op weg naar Arkel, de tweede op de terugweg naar huis vanuit Hardinxveld.
zaterdag 8 augustus – 23 km
Het voorgenomen rondje Woudrichem wat ik de vorige avond had willen doen, maar wat niet doorging vanwege de afgesloten Merwedebrug, maar op zaterdag gedaan. Foto’s maakte ik niet onderweg, omdat ik die route al ontelbare keren heb gereden en de omgeving weinig nieuws meer voor me in petto heeft wat ik niet al eens heb vastgelegd. Desondanks een prima rondje.
zondag 9 augustus – 31 km
Volgens mij zo’n beetje de enige dag waarop ik ‘s avonds pas ging rijden. Wat misschien wat onlogisch is aangezien het juist ‘s avonds vaak wel iets afkoelt en dus aangenamer is. Ik besloot eens een rondje Leerdam te doen en dat ging heel lekker!
Ondanks dat het nog altijd warm was, ging ik als een speer en vooral op de terugweg. Het fijne van zulk weer is dat er weinig mensen op de been zijn en ik dus ‘in alle rust’ op volle snelheid over de dijken kan jagen. Daar geniet ik écht van!
maandag 10 augustus – 15 km
Een wat lullig rondje, vergeleken met de overige afstanden, maar beter dan niets. Ik was een beetje inspiratieloos en reed een rondje over Arkel. Je kunt verschillende routes nemen om er te komen, dus er valt altijd wel wat te variëren.
Ik heb ook best snel gereden. eenmaal thuis even afgekoeld met een natte handdoek Eom m’n nek en daarna ‘immer gerade aus’ de douche in. Maar heet of niet, zoals je aan mijn gezicht op de foto kunt zien, kijk ik heel happy. Dat is wat fietsen met me doet. Het ultieme feel-good medicijn wat bovendien nog gezond én gratis is ook!
dinsdag 11 augustus – 36 km
Ik had al een tijdje plannen om eens naar Sliedrecht te fietsen. Hardinxveld en contreien kom ik regelmatig, maar naar mijn idee was Sliedrecht een héél stuk verder. Dat bleek hard mee te vallen. Als je de kortste route neemt, is het maar 16 km en dat is even ver als naar m’n moeder. Ik besloot het nu te doen en zo gezegd, zo gedaan.
De route was wel een beetje saai, zeker omdat je een heel stuk langs de snelweg rijdt en je ook grotendeels hetzelfde terug moet rijden, wil je geen enorme omzwerving maken. Ik dronk in het centrum een heerlijke ijskoffie bij HEMA, fietste even langs het huisje waar mijn oma is opgegroeid en ging daarna weer op huis aan.
woensdag 12 augustus – 33 km
Ik liep al een paar dagen rond met het idee dat ik heel graag wilde zwemmen en zocht naar een plek waar geen andere mensen waren. Ik wil namelijk al jaren niet meer naar strand of zwembad omdat ik me niet in badkleding wil vertonen waar anderen bij zijn. Dus heb ik al jaren niet gezwommen, terwijl ik er wel van houd.
Toen ik woensdag naar aanleiding van iets wat ik op Twitter zag besloot dat ik wel weer eens een rondje Munnikenland wilde doen, bedacht ik me ter plekke dat daar strandjes zijn waar geen mensen komen. Omdat er wilde koeien en paarden lopen en de stroming daar erg sterk is en dus minder veilig. Een uitstekende plek voor mij dus!
Ik fietste naar Woudrichem, stak daar met het voetveer over en ben uiteindelijk wel twee uur aan een strandje geweest waar inderdaad verder niemand was. Ik heb de grootste lol gehad in m’n eentje en genoten van het koele water en het feit dat ik eindelijk weer eens kon zwemmen. De stroming was inderdaad sterk, dus ik ben niet ver van de kant gegaan, maar ook bij laag water kun je nog genieten!
Vervolgens fietste ik via de Wilhelminasluis bij Andel over de dijk richting Woudrichem, scoorde daar nog een ijsje bij de ijssalon en reed vervolgens de laatste 10 km naar huis. Echt een heerlijke middag met een gouden randje!
donderdag 13 augustus – 17 km
In de namiddag vertrok ik voor een rondje over Werkendam, maar omdat er buien met onweer in rap tempo op leken te komen, kortte ik m’n rondje, maar wat in en reed vanuit Werkendam snel weer naar huis.
Iets waar ik achteraf spijt van heb, want de buien bleven uit en het onweer dus ook. Ik kan er prima met gemak nog 25 km van kunnen maken, maar het risico om midden in een onweersbui te belanden als je ook nog het water over moet, wil je ook liever niet nemen. Op de foto zie je links blauwe lucht boven Gorinchem en rechts vanuit Brabant kwamen de buien opzetten. Buien die dus geen buien bleken te zijn…
Dat was dus mijn week in warme fietstochtjes! Al met al toch goed voor bijna 200 fietskilometers (194). Overigens een kleine disclaimer: Fietsen bij hoge temperaturen is niet iets wat je ‘zomaar’ even moet doen. Zelf ben ik inmiddels behoorlijk getraind op dat vlak en het hebben van een goede conditie is wel een vereiste.
Daarnaast is voldoende drinken (en dus water meenemen) van groot belang, evenals zonnebrand met een hoge factor. Ik heb altijd een rugtasje bij me met onder meer een fles extra water (gekoeld), zonnebrand, paracetamol en een pakje dextro.
Ondanks dat ik ook met hoge temperaturen altijd best stevig doorrijd, pas ik mijn tempo wel aan de omstandigheden. In een constant tempo rijden is goed, sprintjes trekken of intervaltraining doen kun je bij hitte beter achterwege laten.
Heb jij het een beetje uit kunnen houden met de warmte?
