Nieuwe creaties september

Ik zag vandaag dat ik al 85 illustraties/tekeningen in ProCreate heb gemaakt sinds ik de app begin maart aanschafte en op mijn iPad installeerde. Dat lijkt overigens niet veel, maar omdat de gemiddelde illustratie minimaal 2 tot 3 uur kost om te maken met uitschieters richting de 10, 20 en zelfs ruim 40 uur, kun je je vast wel voorstellen dat ik over het algemeen niet elke dag aan het tekenen sla, hoe leuk ik het ook vind.

Vandaag een terugblik op de creaties van de afgelopen maand. Ik werd verliefd op de waterverfstijl, iets wat ik eerst totaal niet onder de knie kreeg maar toen dat eenmaal lukte, kon ik er geen genoeg van krijgen. Ook ontdekte ik een stijl voor het maken van een soort mini-me versie van mensen. Iets wat behoorlijk tijdrovend is, maar wel weer aanzienlijk minder tijd kost dan bijvoorbeeld zo’n portret als die van Gary Barlow.

Project ‘Get mum a card’

Vandaag precies een week geleden ging m’n moeder onder het mes en werd vervolgens met een nieuwe heup weer wakker. Ze vindt het altijd erg leuk om kaartjes te krijgen en ik besloot daar ‘iets mee te doen’, namelijk om haar gedurende de eerste week van haar herstel elke dag een kaartje te sturen met – uiteraard – een zelfgemaakte illustratie.

Je ziet ze hieronder in de volgorde zoals ik ze ook gestuurd heb en ondanks dat ik eerst had gedacht om een paar nieuwe dingen te tekenen en een paar bestaande illustraties te gebruiken zoals bijvoorbeeld deze vaas met bloemen of deze met Get Well Soon, heb ik uiteindelijk toch elke dag iets nieuws getekend.

Op het idee voor de mini-me van m’n moeder kwam ik donderdagmiddag, dat moest echt het klapstuk van de hele serie worden. Verdeeld over twee dagen heb ik er heel wat uren aan gespendeerd en dan een half uur voordat ie geprint en al gepost moest zijn, crashte ProCreate en was ik m;n tekening kwijt. Wat ben ik over de rooie gegaan. Het is ‘maar’ een tekening, maar ik had hier zoveel tijd en liefde in gestopt!

Uiteindelijk heb ik besloten toch een tweede poging te doen, wat aanvankelijk niet wilde lukken maar met mindset kom je een heel eind en toen ik eenmaal weer een goede basis had, kreeg ik hoop dat het me een tweede keer ook zou lukken.

Mensen tekenen en wel zodanig dat ze ook op de persoon in kwestie lijken, blijft namelijk tricky. Leuk is wel dat de tweede versie uiteindelijk zelfs mooier is dan de eerste. Geluk bij een ongeluk dus!

Ik heb deze afbeelding overigens los van de galerij in een zoomkader geplaatst, zodat je ook alle fijne details goed kunt zien. Die op zo’n geprint kaartje uiteindelijk wel voor een deel wegvallen, maar daar had ik eigenlijk al wel op gerekend.

Het idee voor die teddybeer ontstond overigens door deze foto van m’n moeder als ukkie met haar favoriete knuffel. Ik heb die beer dus als referentie voor mijn tekening gebruikt en vind hem zelf echt supercute geworden!

Food!

Op de één of andere manier komt het thema ‘eten’ vrijwel altijd voorbij in mijn creaties. Het leuke daarvan is dat je er alle kanten mee op kunt omdat er immers zoveel soorten voedsel bestaan. De eerste is een stilleven met een verhaal:

Iemand stuurde me een filmpje van Mark Owen (Take That) die aan het schilderen was, met het commentaar ‘echt iets voor jou’. Nou ben ik niet zo’n liefhebber van zijn stijl (ik hou van meer detail), maar had spontaan het idee om die schaal pruimen die hij met acryl had gemaakt, zelf ook te tekenen, maar dan ‘vanaf de andere kant van de tuintafel’. Soms komt inspiratie uit de gekste hoeken, dat is er zo leuk aan. In deze tweet kun je een screenshot uit de video van Mark zien met mijn versie ernaast.

Ernaast zie je iets wat misschien wel bestempeld kan worden als mijn favoriete gebakje, namelijk een Bossche bol! Deze heb ik getekend voor de verjaardag van iemand, maar de tekst die ik erop geschreven heb, spreekt eigenlijk wel voor zich. 🙂

kaartjes & cadeautjes

Als eerste een eigen versie van de Paddington bear. Dat is een bestaand iets en ik vind het doorgaans juist leuker om mijn illustraties te baseren op zelf bedachte en getekende figuren, maar uitzonderingen moeten ook bestaan. Deze maakte ik dus voor iemand als verrassing en ze vond ‘m erg leuk.

Daarnaast een kattenkopje die ik super cute vind, getekend voor op een kaartje die ik aan m’n moeder stuurde, nadat haar kat een ingreep bij de dierenarts had gehad. De schaar tekende ik voor de kapper en ben ik gaan brengen, als bedankje voor de goede service (twee keer extra terug kunnen komen omdat ik toch nog niet helemaal tevreden was over hoe m’n haar was geknipt).

Tot slot een illustratie voor de verjaardag van mijn Britse maatje. Het is misschien raar om het een ‘cadeautje’ te noemen als ik een illustratie voor iemand teken, omdat het tenslotte geen tastbaar iets is maar gewoon een stel pixels op een scherm. Maar het is wel handgemaakt, authentiek en persoonlijk en dat kun je van een bosje bloemen of een fles douchegel (om maar iets te noemen) nou niet bepaald zeggen. 😉

Alweer Gary!

Ik mocht het nog wel hebben over die portrettekening van Gary, ik heb ‘m gewoon wéér getekend. Dit keer niet zo’n uitgebreide versie als die eerste, maar net zo’n soort stijl als die voor m’n moeder.

Ook deze maakte ik voor iemands verjaardag (best veel jarigen de laatste tijd!) maar wilde ook graag een ‘neutrale’ versie en die zie je hier. De verjaardags-versie kun je overigens in deze tweet bekijken en hier kun je een korte time-lapse video van het hele tekenproces (iets meer dan 9 uur) bekijken.

Ik heb deze illustratie overigens ook in zo’n zoomkader gezet, klik ‘m maar eens aan en check bijvoorbeeld even de microfoon. Een piepklein detail wat in de normale weergave vrijwel niet is te onderscheiden, is het monogram met de initialen GB (Gary Barlow) die ik daarop heb getekend. Ik hou echt van dat soort details!

Gisteravond was ik wat aan het spelen met nieuwe ProCreate brushes toen ik helemaal blij werd van een mooie glow set. Op de één of andere manier maakte mijn brein direct de link met de cover-art van Gary’s nieuwe single en ik besloot eens te gaan freestylen om mijn eigen variatie op dit thema te maken.

Nu moet ik bekennen dat ik niet erg blij word van z’n nieuwe huisstijl. De vernieuwde site vind ik om te janken (poepkleur meets beroerde typografie) en ook het artwork voor zijn nieuwe single vind ik eerlijk gezegd neigen naar een slecht fotoshopje.

Ook van de felle kleuren ben ik geen fan (al is dat een kwestie van smaak), zeker niet in combinatie met die grote letters. Het wordt dan zo schreeuwerig! Maar soms is het juist leuk om buiten de gebaande paden te denken en iets proberen te maken in een thema waar je niet van houdt. Ik hou er namelijk wél van om mezelf uit te dagen!

Ik wil overigens echt niet beweren dat wat ik zelf doe allemaal zo perfect is, maar ik hou me inmiddels al 23 jaar bezig met vormgeving en webdesign, dus kan wel met zekerheid zeggen dat ik daar met zoveel jaar ervaring wel kijk op heb. Het feit dat ik er toevallig geen geld mee verdien, maakt daarin geen onderscheid.

Ik vind Gary nog altijd geweldig, maar ben niet het soort fan wat dan meteen álles wat zo iemand doet geweldig vindt. Ik ben ook gewoon eerlijk, en nuchter, en ook kritisch. Al geldt dat laatste in de meeste gevallen vooral voor mezelf. 😀