Traditiegetrouw sluit ik het jaar af met mijn jaar in foto’s en het ‘grote’ jaaroverzicht op 31 december, waarin ik in geschreven woord terugblik op mijn afgelopen jaar. Vandaag, 30 december, trap ik af met mijn 2020 in foto’s.
En om maar met de deur in huis te vallen. Het was niet het meest fotogenieke jaar. Waar ik aan 2019 nog een totaal van 2371 foto’s overhield, zijn dat er voor het afgelopen jaar slechts een krappe 1300. Dat is bijna de helft minder!
Oorzaken zijn onder andere het gebrek aan wandeluren in het grootste deel van 2020 door de verminderde mobiliteit van Bas en ’t feit dat ik, behalve tijdens fietstochtjes, weinig anders gezien heb dan mijn eigen woonplaats en ik daar alle mooie plekken al ontelbare keren op de foto heb gezet in de 18 jaar dat ik hier woon.
Uitjes en evenementen waren er ook niet, evenmin als mijn jaarlijkse city trip. De eerste maand van 2020 ben ik veel ziek geweest en in de laatste maanden van het jaar heeft het vaak geregend. Fototechnisch was het een prutjaar, maar gelukkig heb ik toch nog voldoende materiaal overgehouden om een jaaroverzicht mee te vullen!
januari
In de eerste maand van het jaar maakte ik slechts een totaal van 26 foto’s. Iets waar ik normaal gesproken in één week tijd al overheen ga. De foto’s die ik heb uitgekozen zijn dus niet per definitie allemaal heel mooi (wat altijd mijn streven is voor foto’s die het jaaroverzicht halen) maar ik wilde toch vasthouden aan negen foto’s per maand.
Ik genoot van m’n geliefde caramel-cappuccino bij HEMA (toen kon ’t nog), maakte wat wandelingen en vierde mijn verjaardag, waarbij ik een grijs jasje met capuchon droeg wat ik niet veel eerder bij de kringloop op de kop had getikt.
Ik trakteerde mezelf ook bij DeliFrance op verwenkoffie, maakte een flatlay foto met een kaart voor de verjaardag van Gary (die ik uiteraard liever echt had verstuurd) en kiekte de kat van m’n moeder.
februari
De maand begon met een snel tripje naar Dordrecht om praktische redenen, maar ik kon het niet laten ook wat foto’s in de karakteristieke oude binnenstad te maken. Ook in m’n eigen stad zette ik de haven op de foto en ik was ook te vinden in Woudrichem.
Het water stond hoog, zoals wel vaker rond deze tijd van het jaar. Valentijnsdag kwam voorbij (wéér geen kaart, grapje uiteraard want daar zit ik helemaal niet op te wachten), ik kreeg een iPad voor m’n verjaardag en ging aan de slag met digitaal tekenen in ProCreate. Het zelfportret vind ik achteraf de minst goed gelukte van alle portretten die ik tot nu toe heb gedaan (zes), maar alle begin is moeilijk!
maart
In maart ging ik pas echt goed los in ProCreate en ondanks dat iets als het tekenen van portretten helemaal niet in de planning zat, tekende ik vervolgens een portret van Elvis voor m’n moeder. Minder realistisch dan wat ik later heb gedaan, maar ik vind het nog altijd mooi. Het is natuurlijk niet zo dat een portret pas goed is als het heel realistisch is, er zijn verschillende stijlen tenslotte.
Verder een foto met mijn geliefde houthakkersblouse die ik met 50% korting had kunnen kopen bij een boetiekje in de stad, nóg meer hoog water foto’s, tweemaal Lingehaven (die gaat nooit vervelen), het lieve koppie van Bas en een geprint kaartje met één van de illustraties die ik rond die periode had gemaakt.
april
Het voorjaar kondigde zich aan en omdat het land in een lockdown zat, wat voor lege straten zorgde, sprong ik vaak op de fiets om er toch even uit te zijn. Fietsen mocht wel en is nog gezond ook! Ook ging ik vaak ’s morgens vroeg al wandelen met Bas, zodat ik geen mensen tegen zou komen. Dat hield ik overigens niet zo heel lang vol, omdat ik nu eenmaal geen ochtendmens ben.
Ik fietste dus best veel en mijn voorkeur voor de stille polder was nu groter dan ooit. Ik ben altijd al graag op plekken waar weinig of geen mensen zijn, nu was die drang nog groter. Wég van de mensen, wég van een eventuele besmetting met dat enge virus! Thuis werkte ik gestaag verder aan mijn portrettekening van Gary Barlow.
mei
Mei is toch wel mijn favoriete maand van het jaar. Elk jaar, dus ook van 2020. Alles zo mooi groen en vol in bloei, ik hou er zó van! Het lijdt dus geen twijfel dat ik ook in deze maand aardig wat kilometers op de pedalen van mijn fiets heb afgelegd. Van kleinere rondjes in de buurt en verder weg zoals ritjes via Meerkerk en Zaltbommel.
juni
Wederom een zonovergoten maand, waarin ik veel in de buitenlucht ben geweest. Weer de nodige fietstochtjes, onder meer door Giessenburg en de Biesbosch en ik ging ook verschillende keren met Bas in de fietskar op stap, omdat wandelingen met hem maken inmiddels gewoon niet meer tot de mogelijkheden behoorde.
Ik fotografeerde zo’n beetje alles wat in m’n tuintje in bloei stond en was als een kind zo blij toen ik merkte dat de waterlelie in mijn minivijvertje ook weer was gaan bloeien. Zó mooi! Ik kocht zelfs nieuwe planten, onder meer een kleurrijke hortensia.
juli
Ik kocht een make-up palette van Revolution en een satijnen bloesje van AliExpress. En ook al wordt het inmiddels een beetje voorspelbaar, uiteraard fietste ik ook weer wat af, onder meer een best lange rit waarbij ik op de terugweg de foto van de molen aan het water in Groot-Ammers maakte. Aardig eindje van huis wel!
Ik nam Bas mee naar het strand in Woudrichem en fotografeerde daar een paar dagen later een schitterende zonsondergang tijdens een rondje zonder hondje. Ik heb me dus wederom prima vermaakt en ben veel buiten geweest.
augustus
Bas werd zeventien en het land ging gebogen onder een hittegolf, maar ik bleef stug doorgaan met fietstochtjes maken. Het was ook de maand van de prachtige zonsondergangen, die ik een paar keer wist te vangen. Ik huurde weer eens een kajak, fietste op een avond naar Woudrichem om daar een ijsje te eten met mijn moeder en zette mijn eigen stadje voor de verandering nog maar eens op de foto.
september
In de eerste helft van september was het nog altijd best warm en dus was ik weer vaak uit te tekenen op de fiets. Rondjes door de polder, langs Meerkerk, Hoornaar en alweer de Biesbosch. Wandelen met Bas deed ik ook veel. Ik vond het heerlijk om te zien dat mijn beestje het écht goed naar zijn zin leek te hebben in de buggy die ik inmiddels alweer iets meer dan een maand in bezit had.
Verder ging er alweer een aardig stuk van m’n haar af en ben ik in huis bezig geweest met wat dingetjes veranderen en m’n interieur nog wat gezelliger maken. De herfst was immers in aantocht en dan gaat zoiets toch kriebelen!
oktober
Aan de hand van de foto’s zou je ’t misschien niet zeggen, maar het heeft veel geregend in oktober en dan verplaatsen de activiteiten zich vanzelfsprekend meer naar binnen. Ik was druk in de weer met tekenen en had sowieso het plan opgevat om een hele serie illustraties te tekenen voor m’n moeder, die een operatie had gehad. En haar de eerste week van haar herstel, elke dag een kaartje te sturen.
Ik zette wat herfstige tafereeltjes op de foto en als het weer het toeliet, ging ik lekker wandelen met Bas in de BasMobiel. Volgens mij ben ik de hele maand de stad niet uit geweest, maar gelukkig kun je hier ook best aardig uit de voeten. Zeker nu ik dankzij de buggy weer wat verder van huis kon lopen met Bas.
november
De natuur kleurde oranje en ik vind dat altijd zo leuk kleuren bij Bas zijn oortjes. Verder ben ik op de fiets onder meer in Hardinxveld, Sliedrecht en Andel geweest en wandelde ik met Bas diverse keren naar het parkje bij Dalem, waar ik graag kom sinds ik de buggy heb. De Lingehaven ging voor de zoveelste keer op de foto evenals de Merwede en ik maakte een winterse selfie die ik gelijk als nieuwe profielfoto instelde.
december
Evenals in de eerste maand van 2020, maakte ik in de laatste maand ook niet al te veel foto’s. Dit jaar geen kerstshows bij tuincentra of andere kerst gerelateerde evenementen waar ik doorgaans los ga met het maken van foto’s.
Ik vierde Sinterklaas met m’n moeder en maakte daar een heel projectje van, inclusief kaartjes en stickers met zelf getekende illustraties. Vanaf de pont spotte ik een mooie zonsondergang en ik heb de laatste tijd heel wat geknuffeld met Bas. Vooral ’s avonds lijkt hij het fijn te vinden bij me te liggen, soms vallen we dan samen in slaap.
Ik kreeg een kerstboom als Sinterklaascadeau, wandelde verder met Bas als het eens niet regende, was druk in de weer met kerstkaartjes, maakte op eerste kerstdag een selfie die ik, ondanks dat ik vreselijk moe was en ik het gevoel had dat dat vanaf een kilometer zichtbaar was, nog best leuk vind en zette op één van de laatste dagen van het jaar het verlichte treinstation in Arkel op de foto.
