Een kerstwens halverwege tweede kerstdag. Dat is volgens mij echt nog nooit eerder gebeurd! Is overigens wel geheel in lijn met de manier waarop ik de laatste tijd met mijn blog ben omgegaan.
Al is dat ironisch bedoeld. De afgelopen week heb ik sowieso heel slecht geslapen, waardoor ik me overdag uitgeput voel (nu nog steeds) en dan hou je je automatisch alleen bezig met dingen die echt moeten en de rest wordt dan plan B.
Kerstwens
Toch vond ik dat die kerstwens niet mag ontbreken, niet in ’t minst omdat ik er behoorlijk werk van heb gemaakt om een leuke kerstkaart te tekenen. Dit jaar heb ik ook voor het eerst weer eens echte kaartjes gestuurd. Dat had er onder meer mee te maken dat ik de dag voordat mijn kerstkaart klaar was, het kitje om lakzegels te maken was gearriveerd en ik wilde daar zó graag gelijk mee aan de slag!
Het resultaat is dat ik uiteindelijk in totaal toch wel rond de 25 kaarten heb afgedrukt. Een deel ervan heb ik met de post verzonden, een ander deel heb ik rondgebracht bij onder meer kennissen en een aantal ondernemers hier in de stad, die ik een warm hart toedraag. Van de fietsenmaker kreeg ik zelfs een kaartje terug! Zelf heb ik dit jaar ook best veel kaarten gekregen voor mijn doen, namelijk tien stuks!
Bij deze dan mijn kerstkaartje. Ik heb uiteindelijk bewust voor een wat luchtig ontwerp gekozen, omdat Kerstmis toch heel anders is dit jaar en ik dat niet wilde benadrukken met dingen die we tenslotte allemaal al wel weten. Daarom juist de luchtigheid.
Ook over de tekst erbij is nagedacht. Een knipoog naar het welbekende ‘let it snow’, een uitspraak die in de context van kerst al sinds jaar en dag gebezigd wordt. Verder is het een stukje songtekst uit het nummer ‘Shine‘ van mijn favoriete band Take That en last but not least een motivatie om zowel de feestdagen als het nieuwe jaar te laten shinen, om de lichte en positieve kant van dingen te (blijven) zien.
Er is trouwens een gif-versie van, die je op dit linkje én op mijn Facebookpagina kunt zien. Helaas is deze versie verkleind en is de achtergrond gek genoeg niet meer wit, waardoor ik uiteindelijk toch heb gekozen om hier de statische versie te plaatsen.
kerst 2020
Nu ik toch een artikel in het teken van Kerstmis aan het schrijven ben, kan ik net zo goed meteen vertellen hoe ik zelf dit jaar kerst heb gevierd. Gistermiddag kwam m’n moeder hierheen en hebben we gegourmet.
Het is denk ik al gauw een kleine tien jaar geleden dat mijn gourmetstel voor het laatst uit de doos is geweest, terwijl ik dat altijd wel heel leuk vind om te doen. Maar in je eentje begin je daar niet zo snel aan. 
Het was gezellig, het eten was lekker (en véél te veel natuurlijk) en ze is tot een uur of zeven gebleven. Het was sowieso de eerste keer sinds m’n verjaardag in januari dat ik iemand op bezoek heb gehad en voor de verandering was dat best leuk!
Ondanks dat m’n moeder en ik begin december bij haar thuis nog Sinterklaas hebben gevierd met cadeautjes, had ik voor haar de Loesje weekkalender gekocht (besteld bij de lokale boekhandel en vervolgens werd ie een uur later bezorgd) en kreeg ik zelf een mooie en warme gebreide muts, een kerstbiertje en een bakje noten.
M’n moeder bracht ook nog iets voor me mee van vrienden van haar: een doosje zelfgemaakte chocolaatjes en een handgemaakte kandelaar. De mooie steigerhouten eettafel die ik inmiddels twee jaar heb, komt daar trouwens ook vandaan!
Voor vandaag heb ik een dag verplichte rust ingelast omdat ik aan alles merk dat ik echt op m’n reserves loop. De combinatie van héél weinig slaap en overdag toch druk bezig blijven met van alles is niet de meest gezonde.
Dus heb ik mezelf verplicht om, behalve m’n dagelijkse hoepel-workout, Bas uitlaten én het schrijven van dit artikel, een dagje te niksen. Dat is in mijn geval altijd lastiger dan het lijkt, omdat ik slecht ben in niets doen en niet in het minst vanwege een druk ijsberend hondje, maar ik doe m’n best!
Tot slot een selfie die ik gisteren maakte. Meestal vind ik het wel leuk om met kerst een foto te maken, omdat dat juist van die dagen zijn dat je extra je best doet om er leuk uit te zien. In mijn geval viel dat wat tegen omdat ik geen zin had om me echt uit te dossen, omdat ik me al een tijdlang nog onzekerder over mijn lichaam voel dan ‘normaal’ en ook omdat ik er gewoon te moe voor was.
Ik had mijn zwarte flared broek aangetrokken met een satijnen bloesje met een soort zebraprint, wat ik nog niet eerder had gedragen, een beetje krul in m’n haar gemaakt en m’n make-up was warempel goed gelukt. Voor de foto heb ik wel wat meer moeite moeten doen want de vermoeidheid straalde er aan alle kanten vanaf, maar deze vind ik uiteindelijk nog wel oké. Niet de leukste ooit, maar het kon slechter.
Hoe heb jij de kerstdagen gevierd?
Kerst selfie
Wat jammer nou dat je weer wat sukkelt. Gisteren was mijn moeder hier en later kwam onze Kees ook even langs. Vandaag is het alleen luieren. Dan hebben we de laatste dagen van dit nog. Ik wens je een fijn 2021.Groetjes van Corrie.
Dankjewel!