Wat een gek gevoel is dat toch altijd: Die eerste week van een nieuw jaar. Ondanks dat de eerste week van 2021 nog uit een deel 2020 bestond, zitten we toch alweer drie dagen in een gloednieuw jaar, is bij de meeste mensen (inclusief mezelf) de kerstrommel weer opgeborgen en kan het alledaagse leven weer beginnen.
De laatste dagen van december waren niet heel bijzonder, dus heb ik ook niet veel foto’s. De eerste dagen van januari grijs en grauw en meer dan wat tv/films kijken en op internet rondhangen heb ik eigenlijk niet gedaan. Een snelle terugblik dus!
maandag 28 december
Als ik alleen deze foto zou laten zien, is dat meteen al een mooie indicatie van hoe een groot deel van mijn week eruit heeft gezien. Ik hou er nooit zo van om urenlang op de bank te hangen, maar ben de laatste week wat moe, slapen lukt niet zo lekker en buiten is het guur en donker, wat niet bepaald uitnodigt om eropuit te gaan met de fiets of de BasMobiel. Dus veel knuffelsessies met Bas en Molly.
Luieren met Bas
dinsdag 29 december
Dinsdag heb ik meer gedaan dan op de bank hangen met mijn beestjes, al heb ik dat ’s avonds tijdens een paar uur tv kijken alsnog gedaan, getuige de laatste foto. Ik moest naar Arkel om een pakketje op te halen, ergens anders iets wegbrengen en boodschappen hebben bij Albert Heijn. Ik heb alles weten te combineren en was net op tijd thuis voordat het weer ging regenen. Het was wel knap guur op de fiets!
In Arkel is de hele maand december het station verlicht geweest en daar had ik graag willen gaan kijken, maar was het steeds vergeten. Het zou maar tot 24 december zijn, maar toen ik er op 27 december was, kon ik het niet laten om er langs te rijden en tot mijn blijdschap waren de lichtjes en versieringen nog steeds intact!
De twee Adidas shirtjes op de eerste foto heb ik via Vinted gekocht voor een paar euro per stuk. Als je goed zoekt en slim biedt, kun je daar echt pareltjes scoren voor weinig geld. Ik heb sowieso een enorme zwak voor van die retro Adidas shirtjes en ben erg blij met deze twee. De onderste is trouwens donkerblauw, niet zwart. Een zwarte had ik al.
woensdag 30 december
Meestal begint bij mij opruimwoede en de wil om achterstallige klusjes af te werken pas in het nieuwe jaar, dit keer al eerder. Deze fotolijstjes had ik al sinds begin oktober, maar er moesten nog steeds foto’s in en opgehangen. Uiteindelijk is dat misschien iets meer dan een half uur werk geweest, ze hangen mooi. Als het ooit nog wat lichter wil worden, maak ik wel een foto van ’t resultaat!
Verder was ik van plan om – dankzij een tip van m’n moeder – appelbeignets te bakken in de koekenpan. Ik heb geen friteuse, maar dit zou ook moeten werken. Ondanks dat de eerste paar mislukten, is het uiteindelijk gelukt en heb ik daar op oudejaarsavond (oké, stiekem ook al eerder) van kunnen genieten!
Last but not least werd ik tijdens het avondrondje met Bas ‘achtervolgd’ door een lief jong katje die vervolgens bij m’n voordeur bleef zitten. Omdat het best koud was en ik het zo sneu vond voor het beestje, ben ik weer naar buiten gegaan en een eindje met haar op gelopen in de richting waar ik haar voor het eerst had gezien. Uiteindelijk is ze daar blijven ‘plakken’, dus zal ze haar eigen huisje weer gevonden hebben.
donderdag 31 december
Ik heb dit jaar opvallend veel kerstkaarten gehad, veel meer dan andere jaren. Heeft er mogelijk ook mee te maken dat ik dit jaar besloten heb zélf ook weer echte kaartjes te sturen. 🙂
Ik heb de ‘vangst’ uiteindelijk met herbruikbare dubbelzijdige tape op de deur geplakt en daar hangen ze nog steeds. Ziet er gezellig uit en doet me ook een beetje denken aan de tijd dat ik nog Take That posters op deuren (en muren) plakte…
Kerstkaarten wall of fame
vrijdag 1 januari
Brak opgestaan na een slechte nacht. Net op ’t moment dat ik naar bed wilde rond half één, werd er vuur voor mijn huis gestookt. Ik heb 112 gebeld en de brandweer is gekomen. In de tussentijd ben ik zelf gaan blussen met emmers water, wat me op giftige reacties kwam te staan van het groepje die het hadden aangestoken.
“Sooow, jij weet wel hoe je een feestje moet verzieken he” was het commentaar van een meisje die een lading van het water uit m’n emmer over zich heen had gekregen. De jeugd van tegenwoordig. Het heeft zeker drie uur geduurd voordat ik weer wat tot rust was gekomen. Het vuur was behoorlijk groot geweest.
Overdag heb ik weinig uitgevoerd, maar wel vast de kerstboom grotendeels afgetuigd. Bas wilde ook wel ‘meehelpen’ en nog één keer snuffelen aan de houten ster-hanger waar hij al vaker met z’n neus tegenaan heeft gestaan. Gek hondje. 🙂
zondag 3 januari
Door z’n ouderdom is Bas in veel dingen veranderd. Hij werd onder meer afstandelijker, wilde niet meer op schoot, niet meer bij me op de bank. Hij kan sowieso zelf ook niet meer op de bank springen, maar als ik hem erop zette, wilde hij er gelijk weer vanaf.
De laatste tijd lijkt hij toch weer wat van dat knuffelige terug te krijgen. Hij kan urenlang als een baby in mijn armen liggen slapen en ik merk de laatste tijd dat wanneer ik op de bank zit, hij soms steeds bij m’n voeten heen en weer loopt en als ik hem dan naast me op de bank leg, blijft hij liggen en gaat ie heerlijk liggen dutten.
Vandaag heb ik een film op Netflix afgekeken terwijl Molly op schoot lag en Bas ernaast zoals op de foto. Wat een rijkdom om zo met m’n beestjes te kunnen zitten. Toen Micky er nog was, zaten we vaak met z’n vieren op de bank. Ik onderuitgezakt in de kussens en dan twee katten op schoot en een hond ergens ernaast met z’n kop op m’n benen. 🙂
Luieren op de bank
