Zo schrijf je drie tot vier artikelen in een week en dan helemaal niets. 🙂 Ik had wel wat plannen voor nieuwe schrijfsels op mijn blog, maar heb een nogal slechte week gehad en had mijn energie vooral nodig om dingen te doen die nu eenmaal moeten. Soms moet je kiezen of delen en energie in mijn blog steken heeft dan even niet zo’n hoge prioriteit.

De reden dat ik mijn week als ‘slecht’ bestempel, heeft voornamelijk te maken met nogal dramatisch slaapgebrek. Daarmee bedoel ik nachten variërend van anderhalf tot hooguit vier uur slaap. Daarnaast had en heb ik stress omdat de jaarlijkse mammografie voor de deur staat en dat gaat morgen al gebeuren.

Ondanks dat het preventief is en er dus geen aanleiding is voor zorgen, is de angst en stress daarover bij mij altijd onverminderd groot, want er zou toch iets gevonden kunnen worden. Dat is me zelfs al eens overkomen met een operatie tot gevolg. Overigens is dit ook ook wat een angststoornis typeert, maar wat mensen maar niet lijken te begrijpen.

Maar voordat ik op de zaken vooruit loop (ik probeer in zulke periodes zoveel mogelijk bij de dag of zelfs bij de minuut te leven en nare gedachten zoveel mogelijk te blokkeren), kijk ik eerst even terug op de afgelopen week. Veel lees- en kijkplezier!

maandag 8 maart

De week begon met een slechte nachtrust en ondanks dat je zou zeggen dat je daar op een gegeven moment aan went, is dat helaas niet zo. Ik heb steeds vaker last van een soort uitputtingsverschijnselen en als je dan ook nog iemand bent die zichzelf toch altijd dwingt om net dat beetje meer te doen, omdat ik ‘niet moet zeuren’, gaat dat soms mis.

Zo ben ik maandag tijdens een rondje met Bas bijna flauwgevallen van vermoeidheid. Daar schrok ik wel een beetje van. Ik was eigenlijk met hem onderweg naar een veldje een kilometer verderop, waar krokussen bloeiden waar ik graag foto’s van wilde maken. Eigenwijs als ik ben, stapte ik later alsnog op de fiets om deze bloemen vast te leggen.

Omdat ik in periodes dat ik erg moe ben ook maar weinig eetlust heb en al helemaal geen energie heb om te koken, heb ik mezelf die avond getrakteerd op een paar lekkere broodjes met een klein zakje soep en een lekker toetje. Niet al te gezond allemaal, maar ik had mezelf overdag al genoeg gestraft door dingen te moeten die ik eigenlijk niet kon.

dinsdag 9 maart

Wat ik dinsdag gedaan heb behalve wat (kleinere) rondjes lopen met Bas, herinner ik me niet echt eerlijk gezegd. Deze week stond helaas echt in het teken van m’n slaapgebrek. Tijdens één van de wandelingetjes met Bas, maakte ik onderstaande foto’s. Ik vond de dramatische wolkenluchten erg mooi om te zien en naar mijn idee komen die dan ook het best uit in zwart-wit door de hoge contrasten.

woensdag 10 maart

Woensdag werd een wandeling van een iets andere orde, het eeuwige ‘stemmetje’ in mijn hoofd (spreekwoordelijk, want ik ben niet schizofreen of zo), was keihard voor me en ondanks dat ik maar 2 uur slaap had gehad, liep ik vervolgens 5 km met Bas, want al die stomme korte rondjes van maximaal 2 km, dat kon écht niet.

Op een vreemde manier was het bijna prettig, om volledig op de automatische piloot te lopen terwijl de wereld om me heen maar half tot me doordrong en ik op watten liep in plaats van op een voetpad. Geen ideale omstandigheden om mee op de fiets te stappen trouwens, omdat het dan wel wat gevaarlijk wordt.

Ik hobbelde met de buggy het trapje op foto 1 af (geen succes) omdat ik ‘t paadje daar onderlangs zo leuk vind (foto 2). Onderweg hebben we wel een ‘pitstop’ gemaakt bij de bakker, waar ik een belegd broodje scoorde wat ik samen met Bas deelde. Onderweg ook nog een narcis en een Camelia (dacht dat ‘t een soort roos was), op de foto gezet.

donderdag 11 maart

Op Twitter had ik een foto gezien van een huis met een heel mooi bordje erboven, wat dus ook in Gorinchem zou moeten zijn. Ik herkende het niet, maar wilde dus wel graag weten waar het stond. Tot mijn verbazing en lichte schaamte, bleek het een gebouwtje te zijn waar ik echt vrijwel dagelijks langs loop! Ik wijt ‘t maar aan m’n slechte zicht. 😀

De tweede foto typeert wel wat ik deze week heb gedaan. Voor mijn doen veel tijd op de bank doorgebracht met mijn beestjes erbij. Je ziet ‘t niet op de foto, maar Bas ligt dus onder het rood geblokte dekentje en mijn hand rustte hier op zijn ruggetje.

vrijdag 12 maart

Ook vrijdag was helaas weer een lamlendige dag, maar ik had wel een aantal dingen op het programma staan. Zo had ik een winkelafspraak bij de kringloopwinkel en moest ik op de fiets weg om een pakketje weg te brengen en voor wat boodschappen bij AH.

Ondanks dat ik wel met twee leuke truien thuiskwam voor een euro per stuk, was het winkelen geen succes. Er werd wat gesjoemeld met de regels (meer mensen binnen dan toegestaan) en de tijd die je had om te winkelen was gewoon echt heel kort, terwijl je in deze winkel zelfs twintig minuten had om te shoppen, in plaats van tien.

De selfie maakte ik toen ik net op ‘t punt stond om op de fiets te stappen, gelukkig bleek de meeste regen inmiddels al gevallen, dus daar had ik geluk bij. ‘s Avonds was ik heel moe, ik had weer meer energie verbruikt dan ik had, dus heb ik bijna de hele avond op de bank gehangen, lekker knuffelen met Bas en Molly stijf tegen me aan.

zaterdag 13 maart

De laatste foto is kwalitatief geen beste. Met flink uitgebeten delen en schots en scheef, maar het was een weergave van hoe ik er op dat moment blij lag. Gister was denk ik wel de slechtste dag van de week. Mijn energiepeil was inmiddels zó ver gedaald dat ik zelfs moeite had met praten, mijn lijf deed pijn en als ik moest lopen, leek ik iemand van 80.

Behalve de dingen die écht moesten, heb ik mezelf dus verplicht om zoveel mogelijk te liggen en rust te houden. Eind van de middag moest ik nog wel op pad, want ik had ook bij Action een winkelafspraak geboekt.

Ondanks dat ze daar veel strikter waren met de regels en ik zelfs een mondkapje kreeg omdat ik door mijn warrige hoofd mijn eigen was vergeten én er iemand meeliep zodat ik dingen sneller kon vinden, viel die tien minuten echt vies tegen en had ik slechts vijf dingen van de ongeveer vijftien die ik op m’n lijstje had staan. Je komt er dan pas achter hoe snel tien minuten voorbij zijn!

Ik heb nog een nieuwe winkelafspraak voor aankomende week geboekt, in de hoop dat ik dan de resterende items nog kan scoren, maar daarna zie ik mezelf zoiets niet zo snel nog eens doen. Het is té stressvol. Zeker als je toch al niet goed in je vel zit. Maar ik heb in elk geval de ervaring meegemaakt, het fenomeen ‘winkelafspraak’.

Met m’n beestjes op de bank

zondag 14 maart

Nadat ik ruim 13 uur op bed heb gelegen waarvan ongeveer 10 uur in slaap, voel ik me fysiek wat beter dan de rest van de week, maar ik merk wel duidelijk dat ik voorzichtig moet zijn met energie verbruiken.

Aangezien ik morgen een dag voor de boeg heb die onder normale omstandigheden al bergen energie kost, zit ik nu dus in ‘spaarstand’. Wel wat rondjes gelopen met Bas, vooral als afleiding en onderweg deze foto’s gemaakt.