Wat ben ik blij dat het mooie weer is teruggekeerd! Fris is het nog wel af en toe, maar met een zonnetje erbij al snel aangenaam. En elke keer als de zon schijnt lijkt Bas te denken: Tijd voor een wandeling, hup vrouwtje, in de benen! En dan gaan we weer…
Soms bedenk ik van te voren waar ik heen wil. Ik hou van variatie en ondanks dat ik ook loop om Bas een plezier te doen, wil ik er zelf ook wat aan hebben. Soms gepland, soms eindigt het in een spontane en wat langere wandeling dan gepland.
Ik dacht onlangs ergens een leuk paadje gezien te hebben en ben daar gaan kijken. Het paadje kon ik niet meer vinden, maar voor ik het wist, was ik al halverwege de weg die naar de Merwedebrug leidt en toen het voetpad halverwege stopte, had ik echt geen zin om hetzelfde stuk weer terug te moeten lopen.
Lopen op de Merwedebrug
En dan kan het dus zomaar zijn dat je niet veel later op de Merwedebrug loopt en naar Sleeuwijk oversteekt. Van Zuid-Holland naar Noord-Brabant, zo klinkt het een heel stuk verder! Ooit liep ik van Duitsland naar Luxemburg en dat was slechts een klein stukje over een brug van een meter of tien lang. Ook zoiets grappigs.
Nog niet eens zo heel lang geleden, liep ik ook nog over de Merwedebrug met Bas in de buggy, toen werd het een wandeling naar Woudrichem, maar zo ver wilde ik dit keer niet gaan. Ik had een enerverende dag en weinig slaap achter de rug, dus Sleeuwijk vond ik voor deze keer wel ver genoeg eigenlijk.
Eenmaal op de rustige Merwededijk in Sleeuwijk, besloot ik te proberen of ik met de buggy door de uiterwaarden kon. Het was inmiddels een aantal jaar geleden dat ik op datzelfde paadje heb gelopen. Destijds ook samen met Bas, maar toen liep ie gewoon naast me, in plaats van zittend in een buggy.
Desondanks was het fijn om daar weer eens te zijn. Het is geen lange route, maar toch leuk. Als ik met de fiets door Sleeuwijk kom, ga ik daar niet zo snel heen, omdat ik mijn fiets niet onbeheerd op de dijk wil laten staan.
Onderweg kwamen we ook koeien tegen, die Bas en met name de buggy mega interessant leken te vinden. Ik vind koeien leuke beesten en moet lachen om hun buitensporige nieuwsgierigheid en hun typische, ietwat onhandige koeien manieren.
Eenmaal weer terug op de dijk, wat geschiedde door via een enorm steile helling recht omhoog de dijk op te rijden wat best nog even een dingetje was met de buggy, even op een bankje gezeten en daarna richting de aanlegplaats van de pont, die 10 minuten later aan kwam varen. Over timing gesproken!
Zo zie je maar dat je spontaan toch een leuke middag kunt hebben die ook nog eens vlak bij huis is, ik geniet echt van dat soort uurtjes met m’n beestje. Lekker samen op pad en zien waar we uitkomen. Het rondje Sleeuwijk was goed voor 7 km wandelplezier. Op naar het volgende avontuur!
Het lijkt wel een minivakantie zo, mooi die olifantenpaadjes door t groen 🌳👀📸