Vorige week donderdag had ik m’n jaarlijkse controle bij de tandarts. Ondanks dat ik in Gorinchem woon, zit ik al sinds m’n jeugd bij de tandarts in Wijk en Aalburg en wil daar onder geen beding weg omdat het nu eenmaal een fijne tandarts is.
Omdat ik vanwege corona nog niet met OV wil reizen en zéker niet met de taxi, was m’n moeder zo lief om te rijden. Omdat het mooi weer was en het dan heerlijk toeven is in haar cabrio, reed ze op de terugweg over de dijk en zijn we spontaan even bij de molen in Veen gaan kijken.
Terug in de tijd
Ik ken de molen al heel lang. Mijn vader groeide een kleine 600 meter verder aan de dijk op en ondanks dat ik daar natuurlijk niet bij was, kwamen we vaak genoeg langs die molen. Als ik me niet vergis, zat er een soort dierenpension naast, waar we ook voer haalden voor onze honden, dus ik heb die molen al heel wat keren gezien!
De molen zelf werd in 1838 gebouwd als opvolger van een zestiende-eeuwse houten molen. De molen, zoals ie er tegenwoordig staat, werd gebouwd voor 8000 gulden. Daar heb je omgerekend in euro’s tegenwoordig nog niet eens een nieuwe auto voor!
In 13 weken was ie klaar en de stenen werden per schip aangevoerd over de Maas. Wel zo handig, omdat de rivier recht tegenover de molen stroomt en ik me niet voor kan stellen dat de wegen destijds al goed begaanbaar waren. Zeker zo’n dijkje niet.
De molenaarsfamilie verkaste in 1924 naar Zuid-Afrika en de molen werd eigendom van de familie van Ballegooijen en uiteindelijk vanaf 1965 bezit van Molenstichting Land van Heusden en Altena.
Leuk feitje om te vermelden is dat deze molen in de jaren 70 ook een tijdje verhuurd is als vakantiewoning. Jaren later werd er een grootschalige renovatie uitgevoerd. In 1988 werd de molen weer heropend door niemand minder dan… mijn opa!
Schilderijtje in de Veense molen
Warme broodjes
Dat een molen nog altijd een heel actieve rol kan hebben in de huidige maatschappij, wordt wel duidelijk als je een bezoekje brengt aan de molen in Veen. Niets ‘antieke’ toestanden of museumstuk. De molen wordt gebruikt waar ie vroeger al voor diende: koren malen! Productie draaien!
Onderin de molen is een gezellige molenwinkel ingericht waar je terecht kunt voor heel wat soorten meel om zelf de lekkerste koeken, cakes en broden te bakken. Mijn moeder is er onder meer vaste klant, maar er komen mensen uit de wijde omtrek om daar hun bakmeel en mixen te halen.
De hoogte in
Ondanks dat de molen praktisch deel van mijn jeugd uitmaakt en ik de molenwinkel ook al een paar keer van binnen heb gezien, was ik nog nooit op de omloop geweest. Dus nu ik er vorige week even met m’n moeder ging kijken toen ie open was, klom ik meteen via de haast verticale houten trap omhoog om van het uitzicht te genieten.
Eenmaal boven trof ik een gezellig tafereel aan in de smalle ruimte van de molenromp. Een groepje mensen zat gebroederlijk aan een tafel te werken. Wat ze aan het doen waren, weet ik niet. Ik denk meel verpakken of andere werkzaamheden die bij de winkel horen. Ik had wat te veel haast om foto’s te maken om daar op te letten. 
Eenmaal buiten op de omloop kon ik genieten van een mooi uitzicht over de Maas waar net een wit zeilscheepje voorbij kwam, de andere kant op kijk je recht het dorp in. Echt heel hoog is het natuurlijk niet, maar je bekijkt de wereld toch wel weer wat anders dan gewoon vanaf de begane grond en zo’n ander perspectief is altijd leuk.
Ben je in de buurt, of kom je langs over de dijk, is de molen zeker een aanrader om te bekijken. Of je nu thuisbakker bent of niet, de molenwinkel is sowieso leuk om even te checken, evenals het uitzicht. De molen is sowieso op zaterdag open voor bezoek van 10 tot 18 uur en verder wanneer de wieken draaien. ‘Assie draait, issie open’.
Vind jij molens ook leuk?
Extra leuk is nog dat je opa lang in het bestuur van de Molenstichting heeft gezeten en zich ook heeft bemoeid met de restauratie ergens in de jaren 70 😊
Dat wist ik inderdaad, niet van die restauratie overigens.