Soms begin je ergens aan en vergeet je het daarna. Dat heb ik met de artikelreeks die ik in augustus 2020 ben gestart, maar wat meteen stopte na de eerste post. Toch wil ik de draad nu weer oppakken. In deze serie beantwoord ik een aantal vragen uit een boekje. De eerste vijf én mijn antwoorden daarop, kun je teruglezen via dit linkje.
6. Welke persoonlijke gebeurtenissen hebben je veranderd?
Ik heb aardig wat op m’n bordje gehad en dat heeft me wel gevormd en beschadigd. Onder andere stelselmatig gepest worden op school, meervoudig misbruik, jarenlang frequent uitgescholden worden op straat. Zomaar een greep uit mijn geschiedenis.
Ondanks dat ik een ander mens was geworden als mijn leven over rozen was gegaan, ben ik juist trots op de Ester die nu in ’t leven staat. Sterk, oprecht, onafhankelijk, kan tegen een stootje, zelfredzaam en onbaatzuchtig.
“Accept the things you can not change”, is voor mij wel een soort motto geworden. En het heeft me enorm geholpen. Altijd maar vechten tegen dingen die je niet in je leven wilt, kost bergen energie die ik liever aan positieve dingen besteed.
Dat je soms bloemen ziet die in een
museum niet zouden misstaan,
zonsop- en zonsondergangen die
elke schilder zou willen vastleggen
7. Wat is de rode draad in je leven?
Het eerste wat in me opkomt, is alleen zijn. En dat hoeft niet per definitie verkeerd te zijn. Ik ben er heel open over dat ik nooit echt geluk heb gehad met iets als vrienden maken en op de één of andere manier ben ik die persoon die je altijd in d’r eentje ziet.
Toch omarm ik dat alleen zijn. Ik hou ervan, ik vind er mijn rust. Waar anderen opladen door bij andere mensen te zijn, trekt dat juist mijn accu leeg. Eén op één contact vind ik leuk en prettig, maar zet me in een groep van meer dan 2 mensen en ik kwijn weg.
8. Waar geloof je in?
Ik heb een christelijke opvoeding gehad, maar naarmate ik ouder werd, ben ik uit dat geloof gestapt, vooral omdat ik heel veel voorbeelden zag waarin het geloof ronduit misbruikt werd en het uiteindelijk alleen maar om ego en eigenbelang ging. Ik kon en kan me daar niet mee verenigen.
Wel vind ik het prachtig als mensen echt hoop kunnen putten uit het geloof, al kan ik dat zelf niet, omdat ik daar misschien wat te nuchter voor ben en door harde lessen heb geleerd dat je uiteindelijk alleen op jezelf kunt bouwen en vertrouwen. En ook dat hoop een ijle illusie is. Persoonlijke kracht is dus waar ik in geloof.
9. Wat is je levensvisie?
Eigenlijk sluit bovenstaande daar wel aardig op aan. En daarnaast een citaat wat ik regelmatig gebruik dat ik denk in mogelijkheden en niet in beperkingen.
10. Waarover kun je je verbazen?
De natuur, dat ze onveranderd, seizoen na seizoen prachtig is. Dat je soms bloemen ziet die in een museum niet zouden misstaan, zonsop- en zonsondergangen die elke schilder zou willen vastleggen. En dat gewoon elk jaar, elke seizoen opnieuw.
Ik vind het jammer dat we in het haastige leven van alledag daar steeds minder oog voor lijken te hebben. Zelf vind ik het heel belangrijk om me zo veel mogelijk bewust te zijn van de schoonheid om me heen en daar optimaal van te genieten.
Waarover kun jij je verbazen?
