In januari dit jaar stond ik in de krant met een artikel over mijn kaartenproject en hoe de lockdowns mijn creativiteit een boost hadden gegeven. Op 4 november kreeg ik van iemand die voor diezelfde krant werkt, een berichtje via Instagram met een compliment over mijn foto’s van Gorinchem en of ik het leuk zou vinden om daarover geïnterviewd te worden!

Dat interview vond vorige week woensdagochtend plaats in de bibliotheek – waar ik trouwens al véél te lang niet meer ben geweest, maar e-books zijn ook boeken – en dezelfde middag nog kreeg ik al een concept van het artikel toegestuurd. Daar hou ik wel van, mensen die weten van doorpakken!

Ondanks dat ik ’t een eer vind dat ik ben benaderd voor een interview (ik kan zo nog wat mensen uit Gorinchem opnoemen die óók tekenen of fotograferen), voelt het ook een tikje ongemakkelijk. Ik vind mezelf of wat ik doe helemaal niet zo bijzonder en dat maakt het lastig te begrijpen, waarom zo’n krant uitgerekend over mij wil schrijven.

Grappig is dat daags na het interview en het kortsluiten van de details van het artikel zelf, ik benaderd werd door gemeente Sliedrecht dat ze het erg leuk zouden vinden om mijn foto’s te delen als ik weer eens die kant op kom, een berichtje van een dame uit Athene die vroeger in Gorinchem woonde, die geniet van mijn foto’s en filmpjes en nog een paar leuke reacties van mensen. Toeval? 🙂

Na een aantal aanpassingen van mijn kant (perfectionist ben je 24/7 tenslotte) staat het uiteindelijke artikel sinds vrijdag online en vandaag in de papieren krant. Omdat de online versie meer foto’s/artwork bevat en ook een iets uitgebreidere tekst, heb ik daar een PDF bestand gemaakt, zodat jij het ook kunt lezen. Scrollen maar!

>