Terwijl mijn vingers wat stroef over het toetsenbord bewegen omdat ik het koud heb, beantwoord ik vandaag weer een vijftal vragen uit het 50 Vragen aan Jezelf boekje. We zijn inmiddels al over de helft, wat dus aanzienlijk sneller gaat dan die pakweg drie jaar die ik heb gedaan over het beantwoorden van maar liefst 1000 vragen!
26. Wat waardeer je aan mensen?
Ik vind eerlijkheid heel belangrijk, ik ben al zo vaak in aanraking geweest met mensen met een dubbele of verborgen agenda, dat ik daar echt wel klaar mee ben. Ik ben zelf goudeerlijk en verwacht dat van een ander ook. Als iemand echt oprecht is, waardeer ik dat dus ook. Ik vind het ook fijn als mensen gewoon open en direct communiceren en open zijn over hun bedoelingen zonder stiekem gedoe.
27. Wat waardeer je in vriendschappen?
Eigenlijk hetzelfde als bovenstaande. Ik vind het best lullig om te zeggen, maar ik heb dus nooit veel vrienden gehad en er zijn ook vaak genoeg periodes geweest dat ik er geen één meer had, de laatste paar jaar zit ik ook weer in zo’n periode.
Er is sporadisch contact met een enkeling die ik eerder wel vriend noemde, maar ik weet nu niet goed waar ik sta en of dit nog wel onder vriendschap valt. Ik leg ook niet gemakkelijk contact en blijkbaar is dat wel een voorwaarde om vrienden te krijgen. 🙂
Bij een vriendschap vind ik het belangrijk dat ik echt mezelf kan zijn bij iemand, ik merk dat ik me in het dagelijks leven nog altijd probeer aan te passen aan anderen, terwijl ik helemaal geen pleaser ben, maar het meer een soort aangeleerd gedrag is.
Als je daar altijd mee bezig bent, is het een verademing als iemand jou accepteert zoals je bent. Het gros van de vriendschappen die ik heb gehad, draaide overigens niet om mijzelf maar om profiteren van mij, op verschillende vlakken. Zodra ik dat niet langer toeliet, was de vriendschap over. Ik ben daardoor erg terughoudend geworden met het aangaan van contacten en vind alleen zijn de meest veilige keuze.
28. Hoe denk je dat je vrienden jou omschrijven?
Ik zou het niet weten. Ik heb nooit zo goed een idee hoe mensen mij zien. Niet qua uiterlijk en ook niet qua karakter. Qua uiterlijk hoor ik eigenlijk alleen maar dat ik óf heel lelijk óf heel knap zou zijn en dat vind ik zulke extreme uitersten dat het me in verwarring brengt. Je kunt niet allebei zijn namelijk…
Qua karakter vind ik het belangrijk om een goed mens te zijn en doe daar ook mijn best voor, maar ik weet ook dat ik wat anders ben dan gemiddeld, dat ik de nodige struggles, trauma’s en issues heb en daardoor gecompliceerd ben. Dat is iets wat mensen ook nogal snel afschrikt, heb ik vaak ondervonden.
Als ik invul wat ik zelf voel, denk ik dat mensen mij eerder lastig dan een aanvulling vinden, dat ze soms best aardig tegen me willen zijn, maar me wel liever op afstand houden. Misschien dat ooit blijkt dat ik dat helemaal verkeerd zie, of niet… 😀
Met Bas op een bankje
29. Waarin lijk je op je ouders en waarin niet?
Qua karakter lijk ik meer op m’n vader dan op mijn moeder, maar wel de wat meer brave en burgerlijke versie. Mijn moeder en ik botsen juist nogal eens, omdat onze karakters zo verschillend zijn, al heb ik dat met mijn vader ook meegemaakt, maar in grote lijnen herken ik toch wel meer van hem in mezelf. De enorme hang naar vrijheid en onafhankelijkheid, slecht zijn met emoties uiten/tonen, een tikje rebelsheid.
30. Wat weten de meeste mensen niet over jou?
Dat ik op m’n zeventiende mijn duikbrevet heb gehaald, dat mijn eigen haarkleur donkerblond is, dat mensen vroeger vaak dachten dat ik een jongen was en dat ik een zeer hoog IQ heb en autodidact ben. Iets waardoor ik anderen ook al vaak heb kunnen helpen, of ze dingen heb kunnen leren.
